شماره ۷ دوباره برگشته است

دوباره برگشته است بكن باوئر فوتبال ایران دوباره دنبال دردسر می گردد او بازگشته تا سكان نه یك تیم كه سكان یك باشگاه را به دست گیرد لابد می دانید كه از علی پروین صحبت می كنیم

دوباره برگشته است؛ بكن باوئر فوتبال ایران دوباره دنبال دردسر می گردد. او بازگشته تا سكان نه یك تیم كه سكان یك باشگاه را به دست گیرد. لابد می دانید كه از علی پروین صحبت می كنیم. او هرگز كسی را الگوی خود قرار نداد و تبدیل به پروین ایران و آسیا شد اما كسانی كه وی را الگوی خود قرار دادند، نه در تیم باشگاهی خود عاقبت به خیر شدند و نه در تیم ملی! از بحث اصلی دور نشویم. می خواهیم در این شماره نگاهی دوباره به مردی بیندازیم كه نامش بعد از گذشت نزدیك به ۴۰ سال از چهره شدنش در فوتبال ایران، همچنان سر زبان ها است و هرگز در پس نام های دیگر قرار نگرفته است.

تاریخ به ما ثابت كرد كه ماندگاری یك نام،هزار و یك دلیل دارد و پروین از این قاعده مستثنی نیست. او توانایی های خاص خود را در عرصه بازیگری و مربیگری به اثبات رسانده است. تنها فردی در فوتبال ایران است كه با تیم ملی ایران به عنوان بازیكن (شماره ۷ تاریخی تیم ملی) قهرمان شده و به عنوان مربی نیز پرسپولیس و تیم ملی را قهرمان آسیا كرده است. مطمئن باشید مثل او را در تاریخ فوتبال ایران نمی یابید.

شاید برخی بر این باور باشند كه با تمام این تفاسیر تاریخ مصرف پروین تمام شده است اما سوء تفاهم پیش نیامد؛ پروین در هر عرصه ای كه وارد شده، برای اول بودن جنگیده است! قرار هم نیست یك نفر همیشه اول باشد او زمانی كه بازیكن بود به اوج رسید و در ادامه در سراشیبی قرار گرفت كه البته امری طبیعی بود. در دنیای مربیگری هم شروع فوق العاده ای داشت و در ادامه دچار نزول شد. حالا نیز اگر بازگشته نه برای مربیگری كه برای مدیریت آمده است. حال منتظریم تا ببینیم وی می تواند درست مدیریت كند یا نه؟برای موفق بودن یك مدیر در یك باشگاه چند اصل لازم است كه به ۳ مورد عمده آن اشاره می كنیم:

۱) مقبولیت داشتن در نظر زیر دستان

۲) حمایت از جانب بالادستی ها (صاحبان اصلی باشگاه)

۳) پشتیبانی همه جانبه هواداران.پروین تمام این فاكتورها را دارد؛ دیگر اینكه مقوله مدیریتی موضوعی صرفاً آكادمیك نیست وگرنه تمام دانشجویانی كه از رشته مدیریت فارغ التحصیل می شوند، باید جذب بازار كار در زمینه مدیریت شوند. بازهم تأكید می كنیم كه پروین در عرصه بازیگری و مربیگری اوج افتخارات را تجربه كرده و این بار می خواهد در عرصه مدیریت هم خودی نشان دهد.از ظواهر امر نیز چنین پیداست كه او اینبار هم موفق می شود.

پروین در باشگاه متمولی مشغول شده كه برنامه های بزرگ و قابل تحسینی دارد. این باشگاه فقط به تیم بزرگسالان خود نمی اندیشد و تیم های پایه ای تشكیل داده و كلیه امور بخش آكادمی فوتبال را به حشمت مهاجرانی سپرده است. این باشگاه پا را از این هم فراتر گذاشته و به دنبال خرید امتیار یك باشگاه حرفه ای در اسلواكی است.

علت این امررد و بدل كردن مربیان و بازیكنان بین ۲ تیم است. اگر چنین اتفاقی رخ دهد؛ آن گاه شاهد تولد حرفه ای ترین باشگاه تاریخ فوتبال ایران آن هم زیر سایه نام علی پروین خواهیم بود. اگر چنین شود، او در عرصه مدیریتی به اندازه تمام افتخاراتش در ۲ نقش قبلی (بازیكن- مربی) افتخار نصیب فوتبال ایران خواهد كرد و چه بسا اولین عامل اصلی تحول در فوتبال ایران شود اما ای كاش قدر پروین را پرسپولیس می دانست و ای كاش قدر ناصر حجازی را استقلال بیش از این بداند.ای كاش سایپا قدر علی دایی را بداند.

ای كاش قدر خداداد عزیزی را باشگاه ابومسلم بداند و همان میدانی را كه به استیل آذین متمول پروین داده، باشگاه های یاد شده در عرصه های مختلف به بزرگانی كه نام بردیم، بدهند. وقتی بازیكنی می تواند بعد از بزرگی در میدان فوتبال روی نیمكت هم باوقار بنشیند و كارهای زیادی انجام دهد، لابد آنقدر در چنته دارد كه بتوان با چشمان كاملاً باز به او اعتماد كرد. یك بحث روانشناسی را هم بد ندیدم در همین مجال مطرح كنیم.

مدیری كه افتخاراتش از اغلب شاگردانش بیشتر باشد، هرگز دچار كمبود شخصیتی در برخورد با آنان نمی شود و هرگز اسم كسی روی نامش سنگینی نمی كند. مگر اینكه این نام متعلق به فردی باشد كه از او مسن تر و باتجربه تر باشد.بله! پروین چون از تمام اعضای زیر مجموعه اش بالاتر است، مشكلی بابت امور مدیریتی ندارد.

همین طور مربیان تیم های استقلال تهران (ناصرحجازی)، سایپا (علی دایی) و ابومسلم (خداداد عزیزی)... باشد تا روزی كه همه امور فوتبال ایران، در كلیه رشته ها به مدیران و افرادی سپرده شد كه كمبود شخصیتی نداشته، قابل احترام بوده و كاری از پیش ببرند تا اینكه شاهد سرخوردگی های اهالی ورزش ایران در جام های بین المللی بخصوص در جام ملت ها و جام جهانی نباشیم.