چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
فرهنگ مردم مورسی
مردم قبیله مورسی درواقع بازماندگانی هستند که مکان دورافتاده زندگیشان همراه با بحرانهایی چون خشکسالی، قحطی، جنگ، کوچ نشینی و بیماریهای همه گیر، شخصیت آنها را شکل داده است.
جنگ بر سر احشام و بیثباتی روابط داخلی بین آنها و قبایل هم مرزشان، تنها روشی برای زنده ماندن هستند. هر جنبه از زندگی روزمره حول محور گله و محصولات کشاورزی آنها میگردد که در واقع شاخصهای اقتصادی این مردم به شمار میآیند. زیرا این مردم هنگام داد و ستد، به جای پول از دام و محصولات کشاورزی استفاده میکنند.
فرهنگ و عادات مردم مورسی و همسایگانش از زبان یک جهانگرد
در راه رسیدن به مورسی از میان گروههایی از کلبههای مخروط شکل که از علف و گل ساخته شده بود گذشتیم. در خارج این کلبهها مردمی با چهرههای مغرور و موهایی که به شکل مجللی آراسته شده بود، ایستاده بودند.
اینها مردم همر (Hamar) بودند که بیش از هر چیز به خاطر آرایش مویشان شهرت دارند. آنها مادهای مخلوط از گل رس، لجن، پیه جانوران و گل اخرا بر موی خود میمالند و نتیجه آن در اکثر اوقات بسیار دیدنی است. این آرایش سنگین در طول شب با بالشتکها یا پایههای کوچک چوبی، در جای خود حفظ میشوند.
پس از آن، ما به کارو (Karo) رسیدیم که مردم آن استاد رنگ آمیزی بدن هستند. آنها به منظور آماده شدن برای جشن، جنگ یا تفریح بدن خود را رنگ میکنند. یک طرح رایج استفاده از خالهایی است که- با الهام از نقوش مرغ شاخدار - بر روی بدن خود ترسیم میکنند. آنها گچ، ذغال و سنگهای معدنی کوبیده و پودر حاصل از آن با آب مخلوط کرده و رنگ مناسب آرایش خود را تهیه میکنند.
راننده من میگوید که از میان این قبایل، مورسیها از همه بدترند. "میدانی چرا؟ آنها لباسهای عجیب میپوشند! آنها وحشی هستند، وحشی"
من عکسهایی از مردم مورسی دیده بودم. آنها بسیار باشکوه هستند. بلند و تیره و کاملا برهنه. تنها پوشش آنها بند بلند اسلحه است که بر دوش انداختهاند.
ما در مسیر دره اومو، با یک رسم دیگر هم آشنا شدیم که تیغ زنی یا آراستن با زخم (scarification) نام داشت. این کار تنها برای تعیین هویت در قبیله انجام نمیشود بلکه درواقع نشان شجاعت یک جنگجوی دلاور است. مردان این قبایل تا زمانی که لا اقل یک دشمن اعم از انسان یا حیوان را نکشته باشند، حق ندارند بدن خود را به این روش بیارایند.
و اما مشهورترین آرایش لب، متعلق به زنان قبیله مورسی است. این زنان در حدود سن ۱۵ سالگی صفحههای گرد سفالینی را داخل لب پایین خود میگذارند، به این ترتیب که زیر لب را شکافته و در ابتدا یک صفحه کوچک در آن میگذارند و به تدریج با گشاد شدن این شکاف، این صفحهها را بزرگتر میکنند.
البته مردم شناسان تئوریهای مختلفی را برای به وجود آمدن این رسم بیان کردهاند از جمله اینکه این روش آرایش موجب میشد که شکارچیان برده از همراه بردن این دختران خودداری کنند، این کار موجب دور شدن ارواح خبیثی میشود که از راه دهان وارد بدن شخص میشوند، یا اینکه موجب ارتقای سطح اجتماعی است زیرا هر چه صفحه لب زنان بزرگتر باشد، مردی که طالب ازدواج با آنها است باید دام بیشتری به پدر دختر اهدا کند.
تیغ زنی نیز در میان زنان این قبیله مرسوم است زیرا از نظر آنان، جای زخم برجسته، بسیار خوش آیند است. ما زنی از قبیله کارو را دیدیم که شکمش با طرح پرپیچ و خمی حاصل تیغ زنی، پوشیده شده بود.
farsideafrica.com , sim.org , wanderlust.co.uk
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور سقوط بالگرد رئیسی سیدابراهیم رئیسی شهدای خدمت شهید جمهور ابراهیم رئیسی رئیسی شهادت ایران سقوط بالگرد بالگرد
هواشناسی شهید رئیسی امتحانات نهایی تهران کنکور شهرداری تهران سانحه بالگرد رئیسی هلال احمر بارش باران سیل قوه قضاییه پلیس
قیمت دلار خودرو بازار خودرو قیمت خودرو بورس قیمت طلا یارانه دلار یارانه نقدی حقوق بازنشستگان سایپا ایران خودرو
سینما سینمای ایران تلویزیون جشنواره کن سریال آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان شعر رسانه ملی لیلا حاتمی قرآن کریم
کنکور ۱۴۰۳ دانش بنیان
اسرائیل رژیم صهیونیستی روسیه غزه امیرعبداللهیان جنگ غزه ترکیه فلسطین آمریکا چین ولادیمیر پوتین عربستان
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید باشگاه پرسپولیس لیگ برتر لیگ برتر ایران فدراسیون فوتبال والیبال لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال لیورپول
اپل هوش مصنوعی مایکروسافت گوگل سامسونگ ناسا انسان تبلیغات موبایل آیفون
سلامت مغز کاهش وزن سلامت روان سرطان آلزایمر طول عمر مغز انسان افسردگی فشار خون