نجوای رمضان

ماه از محاق خویش به بالا می‌خرامد و از پشت دیوار افق ابرو نشان می‌دهد تا با این اشاره دلدادگان خود را به ظهور و حلول و حضور بشارت دهد.
هلال گمشده، اکنون پیدا می‌شود در عین حالی …

ماه از محاق خویش به بالا می‌خرامد و از پشت دیوار افق ابرو نشان می‌دهد تا با این اشاره دلدادگان خود را به ظهور و حلول و حضور بشارت دهد.

هلال گمشده، اکنون پیدا می‌شود در عین حالی که درد فراق آن را نحیف و رنگ پریده گردانیده و نقاهت دوری را به چهره دارد، نور و جلوه‌اش دل‌های مشتاق را صفا و آرامش می‌بخشد.

این هلال، از چکاد کوه‌ها عبور کرده، امواج دریاها را تماشا نموده، ‌خروش آبشارها را شنیده، نسیم صحراها را دیده، نوای نیزارها را استماع کرده و بالاخره آهنگ شاخسارها، نغمه غوکان و پرندگان و زمزمه جویبارها را تماشاگر بوده و اکنون خود نجوای حلول دارد.

منظور، هلال ماه رمضان است، که ارمغان برکت و عبادت بیشتر می‌آورد و تکامل برتر می‌آفریند تا ما چقدر توان داشته باشیم که ارمغان آن را دریافت داریم و به سرمایه معنوی خود بیفزاییم.

نجوای رمضان، ترنم آوای قرآن را شکوه می‌بخشد و نغمه‌های مناجات «شهید رمضان» شب‌های تاریک را روشن می‌گرداند، تا عابدان و زاهدان و صالحان و مومنان، بر «سفره میهمانی خداوند» نعمت و روزی معنوی فراوان برگیرند.

ماه رمضان، هر سال تکرار می‌شود تا «اندرون از طعام خالی داریم» و با دریافت «نور معرفت» به سوی مبدأ نور به پرواز درآییم و از خاک به افلاک پرگشاییم و «به تماشاگه راز» بنشینیم.

رمضان و قرآن، پیوند ناگسستنی دارند و امام علی علیه‌السلام شهید رمضان، این پیوند را تجلی و تبلور عینی بخشیده است تا پیروان راستین‌، در قلمرو اطاعت و عبادت در حد توان، قدم به‌جای قدم آن بزرگوار گذارند.

عابدان و عارفانی که لذت عبادت را چشیده‌اند به شوق دیدار هلال و کسب یقین به تکلیف خویش، برای رویت هلال به جست‌وجو می‌پردازند تا به چشم خود ماه را مشاهده کنند و لذت رویت و حضور رمضان را بهتر دریافت دارند، زیرا یکی از راه‌های ثابت شدن ماه و حصول تکلیف مشاهده هلال است.

پیشوایان عالیقدر اسلام، یعنی پیامبر صلی‌الله علیه و آله، امام علی علیه‌السلام، امام زین‌العابدین و دیگران هرگاه ماه رمضان را مشاهده می‌کردند، خرسند می‌‌گردیدند و به دعا و نیایش می‌پرداختند.

رمضان یکی از «اسماء حسنای الهی» است که برای این ماه برگزیده شده و به همین دلیل ماه رمضان به «شهر‌الله» موسوم گردیده؛ همچنین قرآن و سایر کتب آسمانی نیز در این ماه نازل شده‌اند که بخشی از عظمت ماه مبارک رمضان را بیان می‌دارد.

رمضان در گوش جان ما نجوا می‌کند که ماه انجام فرمان الهی می‌رسد، امساک کنید و روزه بدارید، با نیت خالصانه جان خویش را پالایش دهید، در پرتو روزه برای ترک عادت‌های ویرانگر، خود را به اراده آهنین مجهز نمایید، به میهمانی خداوند بشتابید، حق میزبان را پاس دارید... و سرانجام با کاستن کفری مادیت، جنبه معنوی و عرفانی خویش را تقویت کنید تا به «نور معرفت» که اوج قله انسانیت می‌باشد به پرواز درآیید و در چشم انداز بلندی به همراه فرشتگان قدم گذارید.

چنانکه پیامبر اسلام در این باره چنین می‌فرماید: «خدایا! این ماه را بر ما مبارک گردان، امنیت و ایمان عطا فرما، سلامت و روحیه تسلیم کرم نما، تندرستی چشمگیری بده و بیماری‌ها را از ما دفع گردان، روزی حلال و پربرکت نصیب کن، توفیق تلاوت قرآن بده، برای انجام روزه ما را تقویت کن،‌ ما را برای انجام وظایف این ماه تسلیم و این ماه را با ما سازگار گردان، تا این ماه را با موفقیت به پایان بریم.»