انقلاب در تولید انرژی

برخی از برزیلی ها از دیرباز از دوستان کوبا بوده اند, ولیکن این روزها در زیر بمباران نظریات متقاوتی قرار گرفته اند که میتواند هرکسی را گیج کند در نظر آنها, گرچه ممکن است درمورد در آمد خالص ارزی برزیل, ما بی اعتنا و بی احتیاط جلوه کنیم, معهذا ما هیچ مخالفتی با کشور برزیل نداریم

برخی از برزیلی ها از دیرباز از دوستان کوبا بوده اند، ولیکن این روزها در زیر بمباران نظریات متقاوتی قرار گرفته اند که میتواند هرکسی را گیج کند. در نظر آنها، گرچه ممکن است درمورد در آمد خالص ارزی برزیل، ما بی اعتنا و بی احتیاط جلوه کنیم، معهذا ما هیچ مخالفتی با کشور برزیل نداریم. سکوت دراین مورد برای من مثل بی تفاوتی در برابر یک فاجعه جهانی، و درآمد فرضی ارزی آن ملت بزرگ است.

لولا و مردم برزیل را من بخاطر پیروی از قوانین عینی ایکه در طول تاریخ بر نسل بشر حاکم بوده است ملامت نمیکنم. از زمان تشکیل تمدن های بشری که درعلوم و فنون و فرهنگ غنی و پیشرفته بشمار می آیند، تنها ۷۰۰۰ سال میگذرد. دستیابی بشر به این پیشرفت ها در یک زمان و در یک عرض جغرافیایی صورت نگرفته است. میتوان گفت که به دلیل وسعت کره ارض، این تمدنها از وجود یک دیگر مطلع نبوده اند. برای دوره های تاریخی هزار ساله، انسان در شهرهای ۲۰ میلیون نفری مثل سائوپلو یا مکزیکوسیتی و یا در شهرهایی چون پاریس و مادرید و برلن و غیروه که در آنها قطارها درامتداد خط آهن ولیکن بر بالشی از هوا با سرعت ۲۵۰ میل در ساعت حرکت میکنند، زندگی نمیکرده است.

در بدو ورود کریستف کلمب که فقط ۵۰۰ سال بیش است، برخی از شهرهای فعلی در قاره آمریکا وجود نداشتند، و یا جمعیتی حدود چندین ده هزار نفر می داشتند. هیچکس حتی یک کیلووات برق صرف روشن کردن منزل خود نمیکرد. جمعیت زمین در آنزمان احتمالاً ۵۰۰ میلیون نفر بوده است. میدانیم که در سال ۱۸۳۰ جمعیت جهان به یک میلیارد میرسید. این جمعیت ۱۳۰ سال بعد سه برابر شده، و ۴۶ سال پس از آن به ۵/۶ میلیارد نفر رسیده است. اکثریت این جمعیت فقیر بوده و غذای خود را با حیوانات اهلی قسمت میکرده است. کما اینکه اکنون بعلت تولید سوخت گیاهی، باید غذای خود را با ماشین قسمت کند.

در زمان انفجار بمب اتمی برفراز دوشهر بزرگ در یک عمل وحشیانه تروریستی علیه سکنه بی دفاع به دلایل صرفاً سیاسی، انسان هنوز پیشرفت های امروزی را در زمینه کامپیوتر و وسایل ارتباطات نکرده بود.

امروزه دنیا صاحب ده ها هزاز بمب اتمی است. قدرت تخریبی این بمب ها ۵۰ برابر بمب های قدیم بوده، و سیستم حمل و نقل، آنها را با سرعتی برابر با چندین برابر سرعت صوت و با دقتی نزدیک به مطلق به هدف میرساند. نسل با فرهنگ ما میتواند خود را با این بمب ها نابود کند. در انتهای جنگ دوم جهانی که مردم علیه فاشیزم میجنگیدند، یک قدرت جدیدی بوجود آمد که سیطره خودکامه و ضالمانه خود را بر دنیا تحمیل کرد، و ما تا به امروز تحت استیلای آن قدرت زندگی میکنیم.

قبل از سفر جورج بوش به برزیل، رهبران امپراطوری به این تصمیم رسیده بودند که ذرت و سایر مواد غذایی منابع مناسب برای تولید سوخت می باشند. در مقابل، لولا اظهار داشت که برزیل هر مقدار سوخت گیاهی ایکه لازم باشد را میتواند از تبدیل نیشکر تامین نماید. در این قضیه، لولا امکاناتی را برای آینده کشورهای جهان سوم دیده بود، و تنها مشکل باقی مانده، بالابردن سطح زندگی کارگران گشت و برداشت نیشکر بود. لولا از این نکته آگاه بود و اظهار داشت که در مقابل، ایالات متحده میبایست تعرفه های گمرکی علیه صادرات الکل اتانول به آمریکا را لغو کند.

بوش پاسخ داد که به تعرفه های گمرکی و یارانه های کشاورزان آمریکای نمیشود دست زد، خاصه در کشوری چون ایالات متحده که خود بزرگترین تولید کننده الکل اتانول از ذرت در جهان است.

کمپانیهای بزرگ تولید سوخت گیاهی در آمریکا اکنون دارند بسرعت میلیاردها دلار در این زمینه سرمایه گزاری مینمایند، و از رهبر امپراطوری خواسته اند که سالیانه ۳۵ میلیارد گالن (۳۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰) از این نوع سوخت را وارد بازرهای آمریکا بنمایند. این میزان صادرات بعلاوه مجموعه تعرفه های گمرکی و یارانه ها، رقم این معاملات را به صد میلیارد دلار در سال میرساند.

امپراطوری، با مصرف و تقاضائی سیری ناپذیراش، این شعار را به همه جهان فرستاده که، سوخت گیاهی تولید کنید تا امپراطوری، این بزرگترین مصرف کننده انرژی، از سوخت هیدروکربن وارداتی بی نیاز شود.

تاریخ نشان میدهد که شکر، تک محصولی است که از نزدیک در بردگی مردم افریقا نقش داشته است. افریقائی ها را بزور از سرزمینهای اجدادی خود بیرون کشیدند و به کوبا و هیتیی و سایر جزایر کارائیب آوردند تا در تولید شکر شرکت کنند. در برزیل عین همین موضوع دررابطه با تولید نیشکر صورت گرفت.

امروزه در برزیل ۸۰ درصد برداشت نیشکر با دست صورت میگرد. مطالعات تحقیقاتی و محققین برزیلی تائید کرده اند که یک کارگر برداشت محصول باید در روز در یک شیفت ۱۲ ساعته حداقل ۱۲ تن نیشکر ببرد تا بتواند نیازهای اولیه زندگی اش را تامین کند. این کارگر میبایست ۳۶۶۳۰ حرکت بدنی دست و پا و ۸۰۰ سفر کوتاه در حین حمل ۱۵ کیلوگرم بار انجام داده و مسافتی بطول ۸۸۰۰ متر را بپیماید. او روزانه ۸ لیتر آب از دست میدهد. فقط با آتش زدن نیشکر در محل برداشت میتوان به این میزان تولید دست یافت. نیشکر را میسوزانند تا کارگران برداشت از نیش زننده حشرات در امان بمانند تا سطح تولید در این حد قرار بگیرد. ساعات معمول یک شیفت کاری از ۸ صبح تا ۵ بعد از ظهر است، ولیکن در کار برداشت نیشکر شیفت روزانه ۱۲ ساعته است. درجه حرارت در هنگام ظهر سر زمین به ۴۵ درجه سانتیگراد میرسد.

من، بعنوان یک وظیفه اخلاقی، نیشکر بریده ام، همانطور که بسیاری از رفقای رهبری هم همین کار را انجام داده اند. ماه اوت سال ۱۹۶۰ را بخاطر میاورم. من یک مزرعه نزدیک پایتخت را انتخاب کردم. هر روز صبح زود آنجا حاضر میشدم. نیشکرها از نوع سوخته نبودند، از نوع سبز بودند که از لحاظ تولیدات کشاورزی و صنعتی میزان بارآوری بالاتری را داشتند. من بمدت چهارساعت بدون توقف نیشکر میبریدم. تیز کردن داس با کس دیگری بود. من بطور پیگیر روزانه ۴/۳ تن تولید میکردم. بعد از آن دوش میگرفتم و با آرامش نهار میخوردم و استراحت کوتاهی در محلی در نزدیکی زمین میکردم. در برداشت معروف سال ۱۹۷۰ ، من برنده چند کوپن شدم. در آن موقع تازه ۴۴ سالم شده بود. بقیه ساعات تا هنگام خواب را صرف انجام وظائف انقلابی ام میکردم. بعد از آنکه به پای چپ ام صدمه زدم به این تلاش شخصی خاتمه دادم. داس تیز پوتین ایمنی ام را برید و به پایم رسید. در برداشت این سال هدف ملی ۱۰ میلیون تن نیشکر و ۴ میلیون تن شیره استخراجی بود. ما به این هدف نرسیدیم ولیکن به آن نزدیک شدیم.

فروپاشی اتحاد شوروی هنوز صورت نگرفته بود. این غیرممکن بنظر میرسید. دوران ویژه، که ما را به تلاش مرگ و زندگی کشاند و با نابرابری های اقتصادی و فساد ناشی از آن کشور را مواجه کرد، هنوز شروع نشده بود. امپریالیست ها معتقد شده بودند که زمان تمام کردن انقلاب فرا رسیده است. منصفانه است اگر بگویم که در طول سالهای رونق اقتصادی، ما منابع زیادی را حرام کردیم و آرمان جوئی ما همراه با امال و آرزوهای ما برای به ثمر رساندن این انقلاب حماسی، در سطح بالائی در جریان بود.

در آمریکا از طریق کشت بنوبت غلات (مثل ذرت، گندم، جو، بلغور و غیروه )، و دانه های بنشنی (مثل سویا، یونجه، لوبیا و غیروه ) به این سطح عظیم تولید دست یافته اند. اینها باعث افزایش نیتروژن و اورگانیزم های خاک میگردند. میزان تولید ذرت در ایالات متحد در سال ۲۰۰۵ طبق آمار سازمان خوراک وکشاورزی سازمان ملل، ۳ /۹ تن از یک هکتار بوده است.

در برزیل، ۳ تن از همین مقدار زمین برداشت میشود. کل ذرت تولیدی این کشور خواهر دراین سال، ۴۶۰۰۰۰۰ تن بوده است که بصورت غذا در داخل کشور به مصرف رسیده است. برزیل نمی تواند ذرت به بازارجهانی عرضه کند.

قیمت ذرت، که غذای اصلی کشورهای متعدد ناحیه است، نزدیک به دو برابر شده است. وقتیکه صدها میلیون تن ذرت صرف تولید سوخت گیاهی شود، آنوقت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در مورد مقدار گندم، ارزن، ذرت خوشه ای و جو که کشورهای صنعتی صرف تولید سوخت موتورهایشان خواهند نمود، لازم نیست من چیزی بکویم.

اضافه بر این، برای برزیل کشت بنوبت غلات و بنشنجات بسیار مشکل است. از استانهای برزیل که بطور سنتی از تولید کنندگان ذرت می باشند، هشت استان تولید کننده ۹۰ در صد محصول هستند: پارانا، میناسگرئیس، سائوپلو، گویاس، ماتئوگروسو، ریوگرانددوسول، سانتاکاترینا، و، ماتئوگروسودوسول. از طرف دیگر، ۶۰ درصد نیشکر، کیاهی که نمیشود آنرا بنوبت کاشت، در چهار استان کشت میشود: سائوپلو، پارانا، پرنامبوکو، و الاگواس.

تراکتورها، کامباین ها، و دیگر ماشین های سنگین لازم برای یک کشاورزی مکانیزه، مقادیر متنابهی سوخت هیدروکربن مصرف میکنند. گسترش مکانیزه کردن کشت، کمکی به جلوگیری از گرم شدن کره زمین نخواهد کرد. این مطلب را کارشناسان با اندازه گیری میزان درجه حرارت درطی ۱۵۰ سال گذاشته ثابت کرده اند.

برزیل تولید کننده یک ماده غذای عالی و فوق العاده غنی در پروتئین است. برزیل سالیانه ۵۰۱۱۵۰۰۰ تن سویا تولید میکند. ۲۳ میلیون تن در داخل مصرف میشود و ۲۷۳۰۰۰۰۰ تن را صادر میکنند. آیا احتمال دارد که قسمتی از این سویا به سوخت تبدیل شود؟

برزیل تولید کننده گوشت گاو است. مراتع احشام به کشتزارهای نیشکر تبدیل خواهند شد.

روبرتو رادریگز، وزیر سابق کشاورزی برزیل و مدافع کنونی موضع دولت و موسس کمیسیون تولید الکل اتانول با ایالت فلوریدا است. او که مروج تولید سوخت گیاهی میباشد، اعلام کرده است که مکانیزه کردن کشت نیشکر نه تنها اشتغال را افزایش نمیدهد بلکه موجب افزایش تعداد کارگران غیر ماهر و غیرمتخصص میگردد.

ما میدانیم که فقیرترین کارگران از استانهای مختلف به کار بریدن نیشکر روی میاورند. این کارگران در برخی موارد باید برای چندین ماه بدور از خانواده های خود زندگی کنند. تا قبل از انقلاب وضعیت در کوبا از این قرار بود. بریدن و حمل نیشکر با دست صورت میگرفت. با سرنگونی نظام سبع، کارگران کشت نیشکر در سطح وسیع به کار سواد آموزی گمارده شدند. و چون برای مدتی بر سر زمین نبودند، لازم شد که جای آنها را صدها هزار نفر کارگر داوطلب دیگر پر کند.

اضافه بر این، گزارش اخیر سازمان ملل در یاره تغیرات محیط زیست است که نشان میدهد که آمریکای جنوبی، که از آب یخچالهای طبیعی و حوضه آبی آمازون استفاده میکند، با بالارفتن درجه حرارت زمین با چه وضعیتی مواجه خواهد شد.

هیچ چیز مانع سرمایه گزاری آمریکای و اروپای در زمینه تولید سوخت گیاهی نمی باشد. آنها حتی حاضرند سرمایه را به برزیل و آمریکای لاتین هدیه کنند. ایالات متحده، اروپا و سایر کشورهای صنعتی دنیا سالیانه ۱۴۰ میلیارد دلار از این کار استفاده خواهند کرد، ونیازی هم ندارند که نگران عواقب آن مثل تغیر محیط زیست و گرسنگی حاصله در کشورهای جهان سوم باشند. و در این کشورها پول کم و بیش برای خرید سوخت گیاهی و اندک غذای که در بازار حهانی بهر قیمتی عرضه میشود، همواره پیدا می شود.

انقلاب در زمینه تولید انرژی اجباری شده است. در وحله اول نه تنها باید کلیه لامپ های التهابی را با لامپ های مهتابی جایگزین کرد، بلکه تمام وسائل برقی قدیمی چه درخانه یا کارخانه و مراکز تجاری و صنعتی، با وسائل مدرن تری که دو یا سه برابر برق کمتر مصرف میکنند تعویض گردند.

انسان از تصور اینکه در سال ۱۰ میلیارد تن سوخت فوسیلی در روی کره زمین سوزانده میشود متاثر میشود. این بدان معناست که ما در عرض یک سال، آنچه که طبیعت در طول یک میلیون سال خلق کرده است را تمام میکنیم. صنایع ملی با مشکلات عظیمی مواجه اند، مثل تقلیل میزان بیکاری. چه بسی از این طریق وقت با ما یاری کند و فرصت بیشتری بما داده شود.

خطری دیگر و به نوعی متفاوت دنیا را تهدید میکند، و آن یک رکود اقتصادی در ایالات متحده آمریکا است. در عرض چند روز گذشته دلار رکورد سقوط ارزش پول را شکسته است. از طرف دیگر، بیشتر ذخیره ارزی کشورها به دلار و در اوراق بها دار خزانه داری آمریکا نگهداری میشود.

فردا، اول ماه مه، روز خوبی است تا این این تفکرات را با کارگران ومردم فقیر دنیا در میان بگذاریم. در عین حال باید بر علیه عملی اهانت آمیز و غیر قابل باور که اتفاق افتاده است اعتراض کنیم: و آن آزاد کردن یک دیو تروریست از زندان، و دقیقاً در ۴۶ مین سالگرد پیروزی انقلاب درخلیج خوکها است.

زندان برای قاتلین!

آزادی برای پنج قهرمان کوبای!

فیدل کاسترو

به نقل از روزنامه گرانما در اینترنت

ترجمه: سید نعمت اله جزایری