زالو یا عَلق درمانگری طبیعی

بیش از دوهزار سال است که از زالو به شکل ابزار سوزن مانند, ابزاری که به بدن می چسبد و خون را می مکد, در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود در فاصله سال های ۱۸۳۰ تا ۱۸۵۰ زالو بیشترین کاربرد را دراروپا داشته, اما کاهش تعداد آن ها منجر به کاهش مصرف آنها شد

●زیست شناختی

زالوها،کرم‌های حلقوی یا بندبند هستند که قرابت زیادی با کرم‌های خانگی دارند و اندام‌‌های آن‌ها از نظر آناتومی و ساختاری بیشتر اختصاصی شده‌‌‌اند. بدن تمام زالوها به طور یکسان از ۳۴ بند تشکیل شده است. در هر بند یک اندام مکنده قوی است که محکم به انتهای بند وصل شده است. (مکنده پسین یا پیشین ممکن است بسیار کوچک باشد.) شکل بدن متغییر است، ولی میزان پهنای آن بستگی به درجه انقباض و کشیدگی ماهیچه ها دارد. دهان در قسمت پیشین مکنده، و معقد درقسمت خلفی و درست روبه‌روی مکنده پشتی قرار دارد. زالوها معمولاً دارای سه آرواره به شکل Yشکسته هستند. زالوهای استرالیا تنها دارای دو آرواره هستند، که به شکل Vقرار گرفته‌‌اند ‌‌‌‌طول این زالوها از ۷ میلیمتر تا ۲۰۰ میلیمتر متغییر است.

●انواع مختلف

زالوها برحسب روش تغذیه طبقه‌بندی می‌شوند .گروه اول،گروه زالوهای آرواره‌دار یا Gnatbobdellid ، واجد آرواره‌های مسلح به دندان است، که با آنها میزبان را گاز می‌گیرند، و به وسیله تولید یک نوع آنزیم روده‌ای به نام هیرودین از انعقاد خون جلوگیری می‌‌‌‌کنند. گروه دوم، زالوهای بدون آرواره یا Rhycobdellida هستند که یک برآمدگی سوزن مانند به نام خرطوم دارند که آن را وارد بدن میزبان می‌‌کنند، و آنزیمی بنام همی‌‌تین در داخل بدن میزبان ترشح می‌کنند، که لخته‌های‌ خون را در لحظه تشکیل حل میکند. زالوهایی که در داخل بدن خزنده‌های آبی زندگی می‌کنند واجد چنین اندامی هستند. گروه سوم، زالوهای کرمی یا Pharyngobdellia هستند که فاقد هرگونه آرواره یا دندان می‌باشند و طعمه را یک‌باره می‌بلعند. غذای این‌ها را غالباً بی‌مهرگان تشکیل می‌دهند.

●تنفس

تنفس از طریق دیواره بدن صورت می‌گیرد. به منظور تبادل گازی، حرکت نوسانی در سراسر بدن برخی از زالوها مشاهده می‌شود. زالوهای آبی بیشتر تمایل دارند، در سطح آب حرکت کنند تا از اکسیژن سطح آب استفاده کنند.کاهش فشار اتمسفر منجر به کاهش اکسیژن محلول در آب می‌شود، و در نتیجه زالوها به سطح آب می‌آیند، تا کمبود اکسیژن خود را جبران کنند. در این حالت تعداد زالوها، در سطح آب ۹۰درصد افزایش می‌یابد. به وسیله این نشانه می‌توان وضعیت آب و هوایی را، به راحتی پیش‌بینی کرد.

●اندام‌‌های حسی

اندام‌های حسی در راس و سطح بدن زالو قرار دارند، و او را قادر می‌سازند تا تغییرات شدت نور، دما و لرزش و تکان‌ها را احساس کند. گیرنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌های موجود در سر، امکان حس کردن بو، را برای زالو فراهم می‌‌کند. ممکن است، یک یا دو جفت چشم نیز در سر داشته باشند. تعداد چشم‌ها و ترتیب آنها در شناسایی نوع زالو موثر است. هرچند که شناسایی قطعی آنها نیاز به تشریح کامل دارد. گون Rhyconbdellidas قادر به تغییر رنگ خود هستند. علت این کار استتار نیست و هنوز دلیل قطعی آن مشخص نشده است.

●تولید مثل

زالوها، هرمافرودیت هستند. یعنی دارای هر دو اندام جنسی نر و ماده می‌باشند. مانند کرمهای خاکی دارای ناحیه‌ای از پوست ضخیم شده به نام clitellum هستند که تنها در دوره تولید مثل آشکار می‌شود. Rhyneobdelld فاقد هرگونه آلت جنسی نرینگی هستند، ولی تولید مجموعه‌ای از اسپرم‌های نوک تیز می‌کنند، که از طریق دیواره بدن با فشار وارد بدن شده و به محل تخمک‌گذاری می‌رود. Clitellum یک مایع ژلاتینی بنام Cocoon ترشح می‌کند که حاوی مواد مغذی است و تخم‌ها در آن جای می‌گیرند. پس از این، زالو بدن خود را جمع و منقبض می‌کند، تا از مایع لزج Cocoon جداشود. اگر Cocoon به سنگ یا برگ بچسبد به شکل یک توده ابری‌شکل خشک می‌شود. پس از گذشت هفته‌ها یا ماهها، زالوهای نوزاد بالغ می‌شوند. زالوهای بالغ پس از یک یا دو دوره تولید مثل می‌میرند .

●تغذیه

بیشتر زالوها‌، خون‌خوار هستند. آنها موجوداتی هستند که با مکشِ خون میزبان خود تغذیه می‌کنند. اگر میزبان مورد نظر زالو در دسترس نباشد، آنها از میزبان‌های دیگری استفاده می‌کنند. بعضی از آنها از خون انسان و سایر پستانداران و برخی دیگر از خون ماهی، قورباغه، لاکپشت و پرندگان تغذیه می‌‌کنند. بعضی از آنها هم از خون زالوهایی تغذیه می‌‌کنند که پس از حمله کشته شده‌اند.

---