رطب خورده دیروز, منتقد امروز

کمیته ملی المپیک در آستانه پوست اندازی بزرگی قرار دارد و برای همین, رضا قراخانلو رئیس فعلی آن که امیدی به انتخاب شدن و ابقا ندارد, حرف هایی می زند و انتقادهایی را مطرح می سازد که تا دیروز از بیان آنها گریزان بود

کمیته ملی المپیک در آستانه پوست‌اندازی بزرگی قرار دارد و برای همین، رضا قراخانلو رئیس فعلی آن که امیدی به انتخاب شدن و ابقا ندارد، حرف‌هایی می‌زند و انتقادهایی را مطرح می‌سازد که تا دیروز از بیان آنها گریزان بود.

رئیس تحصیلکرده و آکادمیک کمیته ملی المپیک که اکنون نزدیک به ۲ دهه است در سطوح مدیریتی ورزش حضور دارد، یکباره با فراموشی تمام معادلات و مناسبات گذشته یادش افتاده است که باید از وضعیت موجود بصراحت انتقاد کند تا بلکه شرایط را به نفع خود تغییر دهد و حداقل فضایی را ایجاد کند که رئیس ورزش از وارد شدن به فضای انتخابات اجتناب ورزد.

چه در غیر این‌صورت، رضا قراخانلو نباید بزودی از یاد برده باشد که ۴ سال قبل، با چه شرایطی، ‌در انتخابات کمیته ملی المپیک و سناریوی دقیق تعریف شده برای بازیگران آن، به پیروزی رسید تا رطب‌خورده‌های دیروز، امروز منع رطب کنند!

قراخانلو و دوستان سازمانی‌اش در آن زمان آنچنان سرمست و شیفته مدیریت در ساختمان ۴ طبقه واقع در نبش خیابان دوازدهم گاندی بودند که اصلا خم به ابرویشان نیامد که با مهره‌چینی‌های صورت گرفته و دستور از بالا برای عقب‌زدن مصطفی‌هاشمی‌طبا و تیمش در کمیته المپیک، یک کرسی IOC ممبری ما در کمیته بین‌المللی المپیک باد هوا خواهد شد.

کرسی و جایگاهی که سال‌ها برای به دست آوردن آن، هزینه مادی و معنوی پرداخته بودیم تا با پس زدن ‌هاشمی‌ طبا از ریاست کمیته المپیک، این کرسی نیز ملغا شده و به نوعی دوستان ضد منافع ملی ورزش اقدام کرده باشند.

بی‌اغراق بگوییم اگر مناسبات خود را با کمیته بین‌المللی المپیک خوب شکل دهیم و هزینه‌های بسیار نیز متقبل شویم، شاید ظرف ۵۰ سال دیگر، این بخت را بیابیم که صاحب کرسی IOC ممبری شویم.

به هر حال، امروز رضا قراخانلو بدون آن‌که چگونگی حضورش در کمیته ملی المپیک را در ذهن مرور کند، از شوک ضعیف شدن پایه‌های حضورش در راس کمیته، یکباره تغییر موضع داده تا بشدت مدیریت علی‌آبادی در راس ورزش را به چالش بکشد و به نوعی حضور یک مقام دولتی را در راس نهادی غیردولتی، سوال برانگیز بداند.

سوال این است که اگر امروز فدراسیون‌ها به عنوان نهادی غیردولتی از سوی قراخانلو، دولتی خوانده می‌شوند، چرا ۴ سال قبل که نظرشان بر انتخاب وی قرار گرفته بود، چنین فرمایشی نداشتند.

وی حتی تا آنجا تند می‌رود که می‌گوید:‌ متاسفانه استقلال از روسای فدراسیون‌ها گرفته شده و آنها بلافاصله عزل می‌شوند که این مشکل اساسی ورزش است.

معنای این صحبت رئیس فعلی کمیته ملی المپیک که دیروز روی خروجی خبرگزاری «مهر» قرار گرفت، این است که اگر در همین انتخابات ۷ آبان ماه کمیته ملی المپیک، روسای فدراسیون‌ها نظری خلاف رئیس سازمان ورزش داشته باشند، عزل خواهند شد که معلوم نیست چرا دکتر ورزش ۴ سال قبل چنین بصراحت صحبت و اظهارنظر نمی‌کرد؟ آخر نمی‌توان گفت که مرگ خوب است، تنها برای همسایه! ضمن آن‌که اگر ساختار ورزش ما دچار مشکل است، رضا قراخانلو نیز به عنوان یک مقام مسوول تحصیلکرده تربیت بدنی در تداوم آن مقصر است و نمی‌تواند به صرف این‌که امروز شرایط را به نفع خود نمی‌بیند، اساس ورزش کشور را زیر سوال ببرد. سوال این است امروز اگر قراخانلو، محمد علی‌آبادی را تهدیدکننده انتخاب خود در راس کمیته ملی المپیک نمی‌دید، باز هم این صحبت‌ها را مطرح می‌کرد؟

حجت‌الله اکبرآبادی‌