بیمار وسواسی چه مشخصاتی دارد

وسواس اختلالات اضطرابی است که متخصصان مرکز پزشکی مایوکلینیک در آمریکا آن را این گونه تعریف می کنند؛ وسواس عبارت از رفتارها، باورها، افکار و تصوراتی است که انسان را در بند …

وسواس اختلالات اضطرابی است که متخصصان مرکز پزشکی مایوکلینیک در آمریکا آن را این گونه تعریف می کنند؛ وسواس عبارت از رفتارها، باورها، افکار و تصوراتی است که انسان را در بند می‌کشد؛ به طوری که توان تصمیم گیری صحیح وی را سلب می‌کند. وسواس گاهی از دوران کودکی شروع می شود ولی نمونه‌های آن را در تمام گروه‌های سنی می توان مشاهده کرد. این بیماری یکی از شایع‌ترین رفتارهاست که انسان را به انجام و یا بازداشتن از اعمالی وادار می ‌سازد. وسواس بیماری پیچیده و آزار دهنده‌ای است که شخص را مجبور می‌کند تا رفتاری برخلاف میل و اراده انجام دهد و با آن که می‌داند افکار و رفتارش بیهوده است ولی خود را در رهایی از آن ناتوان می‌بیند. نشانه‌های برجسته وسواس شامل ترس، اجبار، احساس ناتوانی، دقت و نظم افراطی، پرخاشگری، وارسی کردن، تکرار و رفتار خرافاتی است. به عنوان نمونه فرد وسواسی همواره می‌ترسد که دچار حادثه ناگوار شود. مثلا می‌گوید اگر از خیابان عبور کنم، تصادف خواهم کرد. هم چنین فرد در خود احساس الزام به انجام عملی دارد و ناچار است اعمال و رفتاری را به صورت اجباری انجام دهد؛ به طوری که فرد با وجود آگاهی از بیماری‌اش خود را مجبور به انجام رفتارهای تکراری می داند. بیمار در مواجهه با مشکلات، احساس ناتوانی و درماندگی می‌کند و قادر به کنترل آن نیست. افراد وسواسی در تکرار رفتارهای وسواس گونه از نظم و ترتیب خاصی پیروی می‌کنند که موجب آزار اعضای خانواده می‌شود. این بیماران گاهی برای انجام رفتارهای وسواسی دست به کارهایی می‌زنند که با پرخاشگری و عصبانیت و حتی خودآزاری همراه است. انواع وسواس شامل وسواس فکری و وسواس عملی است. در وسواس فکری افکار و تصاویر ذهنی خارج از کنترل است، فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و موجب ناراحتی او می‌شود. وسواس عملی نیز شامل اعمالی اجباری هستند که بیمار بارها و برطبق نظم خاصی برای از بین بردن افکار وسواسی خود انجام می‌دهد. این کارها جنبه منطقی ندارند و کاملا بیهوده به نظر می‌رسند. متخصصان برای پیشگیری و درمان این اختلال آزار دهنده توصیه‌هایی را ارائه کرده‌اند. به گفته محققان، شرایط پرتنش خانوادگی، بیماری وسواس را تشدید می‌کند. بنابراین باید سعی کنیم محیط خانواده را آرام سازیم. اعضای خانواده از قضاوت، انتقاد یا مسخره کردن رفتارهای وسواسی بیماران باید جدا پرهیز کنند. هم چنین اعضای خانواده باید بپذیرند که وسواس نیز یک بیماری است چون با درک این موضوع بهتر می توان به بیمار کمک کرد. اعضای خانواده باید به تقویت اعتماد به نفس بیمار کمک کنند و او را تشویق کنند تا بتواند با افکار ناخوشایند مبارزه کند وسواس بیماری است که با خوددرمانی نمی توان آن را برطرف کرد و نیاز به مراجعه به متخصص دارد.