آسیب‌های جدی پله نوردی

بالا رفتن ازپله ها حدود ۷ تا ۸ برابر وزن بدن روی مفاصل کشکک و زانو فشار وارد می کند وهر کیلو اضافه وزن ۵ تا ۷ کیلو فشار به مفاصل را اضافه می کند.
آرتروز نوعی تغییرات غضروفی در مفاصل …

بالا رفتن ازپله ها حدود ۷ تا ۸ برابر وزن بدن روی مفاصل کشکک و زانو فشار وارد می کند وهر کیلو اضافه وزن ۵ تا ۷ کیلو فشار به مفاصل را اضافه می کند.

آرتروز نوعی تغییرات غضروفی در مفاصل است و به ۲ صورت اولیه و ثانویه دیده می شود. آرتروز اولیه بیشتر یک پدیده سنی است و همان طور که با افزایش سن نسوج مختلف تحت تاثیر قرارمی گیرند مثلا موی سر سفید می شود در سطح مفاصل بدن هم تغییراتی مانند از دست دادن آب غضروف ایجادمی شود که موجب ساییدگی مفاصل می شود.

این ساییدگی اگر پیشرفته باشد می تواند به شکل مقطعی یا به طور کلی غضروف مفصلی را تضعیف کند.

نوع دوم آرتروز به آرتروز ثانویه معروف است و شیوع آن بیشتر در سنین جوانی مطرح است که علل آن تروما شکستگی های داخل مفصلی یا تغییر شکل های موجود در برخی اندام ها مانند پا پرانتزی بودن پا است که فرد را مستعد به ابتلا به آرتروز در آینده می کند.

آرتروز اولیه از لحاظ پیشگیری نوع زندگی، وزن فرد و بهداشت تاثیرگذاراست و باید توجه داشت که همه افراد که به سن ۷۰سالگی می رسند در بدن خود درجاتی از آرتروز را دارند.

اگر فرد وزن خود را اید ه آل نگه دارد و ورزش های تقویت کننده مفاصل را انجام دهد و همچنین از وضعیت هایی که مانند خم شدن کامل زانو و فشارهایی که به مفاصل وارد می کند پرهیز کند می تواند ابتلا به این نوع آرتروز به تأخیر بیندازد.

هر یک کیلوگرم اضافه وزن بدن ۵تا ۷ کیلوگرم فشار به مفاصل وارد می کند یعنی اگر فردی ۱۰کیلوگرم اضافه وزن داشته باشد درهر قدمی که برمی دارد ۵۰ تا ۷۰کیلوگرم نیرو به زانو و لگن او فشار وارد می شود که این حجم فشار موجب ساییدگی غضروف این مفاصل می شود.

ورزش هایی که درجلوگیری از آرتروز موثراست به طور عام پیاده روی در سطح صاف به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و چند بار در روز و ورزش شنا به خصوص راه رفتن درآب که وزن بدن در آب کاهش می یابد می تواند به سلامت مفاصل کمک کند.

وضعیت های نشستن نیز در ابتلا به آرتروز مؤثر است به طوری که نشستن روی زمین و استفاده از توالت ایرانی می تواندروی زانوها فشار وارد کند همچنین پله ها حدود ۷ تا ۸ برابر وزن بدن روی مفصل کشکک و زانو فشار وارد می کند.

نهایت آرتروز اولیه وثانویه در سنین بالا منجر به ناتوانی فرد می شود و راه درمان آن فقط تعویض مفصل است که اگر چه کمک خوبی به کاهش درد بیمار می کند اما باز محدودیت هایی برای بیمار ایجاد می کند.

اگر آرتروز ایجاد شود هیچگونه درمانی برای آنکه مفصل فرد را به حالت اولیه برگرداند هنوز شناخته نشده است و درمان های موجود بیشتر درمان های نگهدارنده است.

متأسفانه درکشور درحال حاضر ابتلا به آرتروز در سنین ۴۰تا ۴۵ سالگی هم دیده می شود.