راز عصبانیت

روزی که یک روزنامه مدعی اصولگرایی از وابستگان جناح متبوع خود خواست برای جلوگیری از سوء استفاده اصلا ح طلبان , اختلا فات را علنی نکنند, هیچ کس احتمال نمی داد که همین روزنامه و بسیاری از مدعیان حمایت از مقدسات , حتی دربرابر اهانت به عزیزترین مخلوق خداوند سکوت کنند

روزی که یک روزنامه مدعی اصولگرایی از وابستگان جناح متبوع خود خواست برای جلوگیری از سوء استفاده اصلا‌ح طلبان ،‌اختلا‌فات را علنی نکنند، هیچ‌کس احتمال نمی‌داد که همین روزنامه و بسیاری از مدعیان حمایت از مقدسات ،‌حتی دربرابر اهانت به عزیزترین مخلوق خداوند سکوت کنند. اما این اتفاق افتاد و بهانه حفظ انسجام اصولگرایان،‌ باعث مردودی بسیاری ازمدعیان در آزمون دفاع از مقدسات گردید. آنها نه تنها در برابر سوالا‌ت موهن و سخیف آموزش و پرورش سکوت کردند بلکه همان روزنامه مدعی ،‌عدم موفقیت تعداد قابل توجهی ازنمایندگان در استیضاح وزیر آموزش و پرورش را به مثابه فتح الفتوحی دانست که اتحاد اصولگرایان را به نمایش می‌گذاشت.

پس از گذشت چند ماه از آن سکوت عجیب، ظاهراً سخنان یک نماینده اصلا‌ح طلب مجلس هفتم- که قطعا حد اهانت آن بسیار پایین تر از حادثه مرتبط با آموزش و پرورش تحت تسلط اصولگرایان بود- فرصت طلا‌یی برای <سکوت کنندگان دیروز> فراهم کرد تا حملا‌ت خود را علیه اصلا‌ح طلبان آغاز کنند.البته آنها گمان می‌کردند دراین مورد، با سکوت همه اصلا‌ح‌طلبان مواجه خواهند شد و آنگاه اصولگرایان فریاد وا اسلا‌ما سر خواهند داد که <به اطرافیان امام حسین(ع) بی مهری شد و روزنامه‌های اصلا‌ح طلب سکوت کردند.> اما یادداشت مدیر مسئول آفتاب یزد، پیش‌بینی بعضی از اصولگرایان را برهم زد و ازاینکه دیگر نخواهند توانست همه روزنامه‌های اصلا‌ح طلب را به بی تفاوتی در برابر اهانت به مقدسات متهم کنند، دچار عصبانیت شدند. این عصبانیت دیروز در <پرسه> همکاران کیهانی ما متجلی شد. پرسه نویسان کیهان نه تنها بخش‌های اولیه یادداشت آفتاب یزد که برلزوم عذرخواهی آقای اعلمی تاکید داشت را مورد بی توجهی قراردادند، بلکه با عدم رعایت امانت داری درنقل بخشهای دیگر، تلا‌ش کردند که عده‌ای از بولتن خوانان - و نه روزنامه خوانها- را قانع کنند که در برابر سخنان آقای اعلمی، هیچ یک از روزنامه‌های اصلا‌ح طلب واکنش نشان ندادند.

در یادداشت آفتاب یزد آمده بود: [کسی تاکنون ادعا نکرده است که همه یاران و همراهان ائمه (ع) مانند خود ایشان دارای معصومیت و جایگاه ویژه قدسی هستند، اما چه ضرورتی دارد که حتی در مقام تمثیل، کلا‌می گفته شودکه درعالم واقع وجود خارجی ندارد و بیان آن، تنها نوعی کم ارادتی و بی حرمتی به وجود مقدس ائمه تلقی می‌گردد؟ شاید اعلمی در بیان این سخن،گوشه چشمی به فرمایش امام علی(ع) داشته است که <خود را بالا‌تر از آن نمی‌دانم که مرتکب خطا شوم> اما این کلا‌م که درسی برای کارگزاران حکومتی است ،‌نباید دستمایه بیان عباراتی گردد که شائبه سبک شمردن جایگاه ویژه ائمه معصومین علیهم السلا‌م در آن وجود دارد]

اما همکاران ما درکیهان - ظاهراً برای تعقیب هدف خود - ترجیح دادند پاراگراف بالا‌ را به صورت زیر نقل کنند:

[روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز یکشنبه خود به ماله کشی اظهارات موهن اکبر اعلمی و جسارت وی به ساحت مقدس امام حسین(ع) اقدام کرد و نوشت:

شاید اعلمی دربیان این سخن خود گوشه چشمی به فرمایش امام علی (ع) داشته که <خود را بالا‌تراز آن نمی دانم که مرتکب خطاشوم]>

در بخش دیگری ازیادداشت آفتاب یزد آمده بود:<روزی که یک مقام اجرایی، اقدامات خود دریک سفر خارجی و موفقیت‌های مورد ادعای او برای ملت ایران را در حد بزرگترین مفهوم هستی بالا‌برد، اگر عده‌ای ازاو می‌خواستند که حتی در مقام تعظیم جایگاه و موفقیتهای ملت ایران نیز اندازه نگه دارد، امروز یک نماینده مجلس به خود اجازه نمی‌داد سخنی غیرضروری بگویدکه بدون تردید می توان آن را دارای رگه‌های اهانت به مقدسات -یا بی‌توجهی به عظمت برخی جایگاه‌ها- دانست.> این بخش ازیادداشت آفتاب یزد نیز توسط همکاران امانتدار ما درکیهان، به صورت زیرنقل شده است: <روزی که رئیس جمهور اقدامات خود دریک سفر خارجی و موفقیت‌های ملت ایران را در حد بزرگترین مفهوم هستی بالا‌ برد، اگرعده‌ای از او می خواستند که حتی درمقام تعظیم جایگاه و موفقیت‌های ملت ایران نیز اندازه نگه دارد، امروز یک نماینده مجلس به خود اجازه نمی‌داد سخنی غیرضروری بگوید.>

امام علی(ع) می فرماید:< هرگز در مورد کلا‌می که از دهان کسی خارج می‌شود و در آن احتمال خیروجود دارد، گمان بد مبر.> برهمین اساس ما گمان می‌کنیم آنچه پرسه نویسان کیهان علیه آفتاب یزدنوشته‌اند بدون هیچ گونه شائبه سوء بوده و تنها هـدف آنـها، جبران کوتاهی‌هایی است که درموضوع اهانت به وجود مقدس پیامبر(ص) مرتکب شدند! اما اگربخواهیم با فرض بدبینانه‌ای که در میان روزنامه نگاران اصلا‌ح طلب رایج است،‌به موضوع نگاه کنیم باید نقل قول ناقص و تحریف گونه ازیادداشت آفتاب یزد را مقدمه‌ای برای پرونده سازی بدانیم. البته دراین مورد هم چندان نگران نیستیم. زیرا درعرصه‌ پرونده سازی نیز مانند سایر عرصه‌ها، رقابت جدی حاکم شده و کسانی که در پرونده سازی،‌ناشیانه عمل کنند و تحریف‌های آنها بیش از حد آشکار باشد با پرونده‌سازی فقط <عرض> خود می‌برند بدون آنکه زحمتی برای ما ایجاد کنند.

پرسه نویس خوش انصاف، با نادیده گرفتن بخش‌های مختلف یادداشت آفتاب یزد، ما را متهم کرده است که به دنبال ماله کشی اظهارات اعلمی بوده‌ایم. البته گمان ما آن است که اگر کسی فقط <کیهان خوان> باشد،‌ممکن است ادعای ماله‌کشی را بپذیرد، اما هرکس یادداشت آفتاب یزد را خوانده باشد بلا‌فاصله واهی بودن این اتهام را تایید خواهد کرد.

اکنون خوب است همکاران ما به این پرسش پاسخ دهند که کدام کار قبیح است:

<اینکه یک روزنامه اصلاح طلب، ضمن ابراز ارادت به پیشگاه مقدس امام حسین (ع)، اظهارات یک نماینده متدین و خوش سابقه مجلس را غیرضروری، نسنجیده، و مستحق عذرخواهی بداند و از این طریق به ادعای کیهان، آن را ماله‌کشی کند> یا آنکه <یک روزنامه، مطالبی در مورد یک جزیره کوچک و غیرموثر در منطقه بنویسد که ماله‌کشی آن جز از طریق برخی اقدامات و اظهارات توسط عالی‌ترین مقام‌های کشورمان، امکان پذیر نیست.>!

نکته دیگری که ذکر آن خالی از لطف نیست اشاره به سر مقاله روز یکشنبه است که همراه با یادداشت مدیر مسئول در آفتاب یزد چاپ شد. در آن سرمقاله، ضمن هشدار نسبت به پیامدهای احتمالی سفر رئیس‌جمهور به دوحه، سفر احمدی‌نژاد به بحرین مورد بحث قرار گرفت که در بخشی از آن آمده بود:

[متاسفانه علاقه رسانه‌های طرفدار رئیس‌جمهور برای القای عظمت سفرهای خارجی او در حدی است که حتی یک روزنامه سرشناس، با کنار گذاردن ادعاهای سابق خود درخصوص تعلق بحرین به ایران، به پوشش وسیع اخبار سفر احمدی‌نژاد به بحرین پرداخت و آنچه را که تا چند روز قبل یک <استان> ایران می نامید، کشوری مستقل دانست که پادشاه آن به گرمی از احمدی‌نژاد استقبال کرده است.]

راستی آیا یادآوری جملات فوق در سرمقاله آفتاب یزد، عامل اصلی دلخوری همکاران کیهانی ما و موضعگیری نه چندان منصفانه آنها نسبت به یادداشت مدیر مسئول آفتاب یزد، نبوده است؟!

نکته پایانی آنکه از ابتدای سالجاری تاکنون، کیهان حداقل سه بار آفتاب یزد را مورد نوازش قرار داده بود. اما اعتقاد ما بر آن بوده و هست که رسانه‌ها حتی الامکان از رودررویی با یکدیگر بپرهیزند و انرژی خود را صرف انتقاد از نابسامانی‌های فراوانی کنند که در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و در رفتار بعضی از سیاستمداران وجود دارد. بر مبنای همین دیدگاه ، به سه مورد آفتاب نوازی کیهان پاسخ ندادیم و در آینده نیز - از جمله در صورت پاسخگویی کیهان به این یادداشت- قلم خود را درگیر مطالبی نخواهیم کرد که ممکن است باعث تکدر خاطر همکاران ما در روزنامه های دیگر - حتی کیهان - شود.