۸ ژوئیه ۱۵۵۲ـ حمله ناوگان عثمانی به جزیره هرمز!

دولت عثمانی (ترکیه) که از زمان جنگ چالدران (اوت سال ۱۵۱۴) به دلیل داشتن اسلحه آتشین (توپ و تفنگ) و از این لحاظ برتری نظامی، به حملات زمینی خود به قلمرو ایران ادامه می داد، در سال ۱۵۵۲ …

دولت عثمانی (ترکیه) که از زمان جنگ چالدران (اوت سال ۱۵۱۴) به دلیل داشتن اسلحه آتشین (توپ و تفنگ) و از این لحاظ برتری نظامی، به حملات زمینی خود به قلمرو ایران ادامه می داد، در سال ۱۵۵۲ (زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی) تصمیم به حمله به جزایر ایرانی خلیج فارس گرفت. بهانه این حمله دریایی اخراج پرتغالی های مسیحی از جزیره ایرانی «هرمز» بود!. عثمانی در سال ۱۵۴۶ میلادی یمن را تصرف کرده بود و بر دریای سرخ و تنگه کلیدی آن «باب المندب» مسلط شده بود و برای توسعه این متصرفات، قدرت دریایی پرتغال را در برابر خود می دید.

دریاسالار پرتغالی آلفونس آلبوکرک (آلبوکرکی) در سال ۱۵۰۶ جزیره «سکوتره Socotra» در جنوب شبه جزیره عربستان و در سال ۱۵۰۷ جزیره هرمز را متصرف شده بود. پرتغالی ها علاوه برهند، در سال ۱۵۱۱ در «مالاکا» مستقر شده بودند و در هرجا که مستقر می شدند میسیونهای مسیحی هم به تبلیغ و ترویج این دین می پرداختند.

حمله دریایی عثمانی به جزیره هرمز هشتم ژوئیه (۱۷ تیرماه) ۱۵۵۲ و با کمک پاشای مصر (کارگزار عثمانی) آغاز شد، ولی با شکست رو به رو گردید و پیشروی عثمانی در جزیرهٔ العرب، به حجاز و یمن محدود ماند. باید دانست که پیش از حمله عثمانی به هرمز، سلیمان پاشا حکمران عثمانی مصر در سال ۱۵۳۸ میلادی برای بیرون راندن پرتغالیها از منطقه «دیو Diu» در گجرات هند، از طریق دریا به این منطقه نیرو فرستاده بود که این نیروها کاری از پیش نبرده بودند.

جزیره هرمز و سایر مناطق ایرانی متصرفی پرتغالیها در خلیج فارس در سال ۱۶۲۱ میلادی- دوران پادشاهی شاه عباس- آزاد و به قلمرو میهن بازگشت داده شدند.