پایان هم می گیرد آغاز

ای شوریده در شور بنگر
به آنگاه که برگ می افتد
به انجا که پایان هم می گیرد آغاز
به آ نسان که می توان
مرگ را در تولد پاییز کشید
و در فراسوی جدایی رفت
به استقبال وصل
شوریده درشور …

ای شوریده در شور بنگر

به آنگاه که برگ می افتد

به انجا که پایان هم می گیرد آغاز

به آ نسان که می توان

مرگ را در تولد پاییز کشید

و در فراسوی جدایی رفت

به استقبال وصل

شوریده درشور

خوش ترین فصل فصل بهار است ها

اما افسوس

که علف تر در پنجه ی داس

دست و پا می زند

و سبز رویان از روی خاک بی خبر

بنگر

به آنسوتر از زمستان

همانگاه که تن ها در فرد جمع می شوند

و در ساحل فریاد

هلهله ی سکوت هاست

شو ریده در شور بنگر

به خرداد همان ماه که

از سلاله ی تابستان است

به اسفند

که با بهار مرامش یکی است

در هر نفسی خدا نفس می زند

درشب و در روز

اما از دست روزگار فغان

آن دم که آمده ها را از دم تیغ می گذراند

می توان ماند

به سان تیغ تر از تیز

ولی چاره چیست ؟

که آن هم از دم تیغ می گذرد .

شعر از استاد عابدین پاپی