مادر عزیز، از انتقاد دیگران دلگیر نشو

همه مادران در مقطعی از دوران بچه داری خود با نظرات مختلف دیگران درباره روش های بچه داری، روان شناسی کودک، نحوه تربیت کودک و مسائلی از این دست روبه رو می شوند. اظهارات کنایه آمیز …

همه مادران در مقطعی از دوران بچه داری خود با نظرات مختلف دیگران درباره روش های بچه داری، روان شناسی کودک، نحوه تربیت کودک و مسائلی از این دست روبه رو می شوند. اظهارات کنایه آمیز دیگران درباره چگونگی غذاخوردن کودک، آرام کردن او هنگام کج خلقی و عصبانیت و آماده کردن او برای رفتن به مدرسه می تواند احساسات یک مادر را جریحه دار کند. به ویژه اگر مادر فقط یک فرزند داشته باشد، انتقادات گاه و بی گاه می تواند اعتماد به نفس او را نسبت به مهارت های فرزندپروری کاهش دهد. شاید کمتر مادری را بتوان یافت که از این مشکلات رنج نبرد. بنابراین اگر می خواهید مادر خوبی باشید بهتر است ادامه مطلب را بخوانید تا دریابید که چه چیزهایی به شما کمک کند بچه های خوبی داشته باشید و مهارت های فرزندپروری خود را افزایش دهید.

بنابراین این بار که به خود شک کردید به خاطر آورید که مادر خوبی هستید.

۱) فرزندپروری و انتقاد دیگران

حتما تاکنون پیش آمده که برای خرید یک خوراکی از فروشگاه برای کودک خود مورد انتقاد دیگران قرار گرفته اید و با خود گفته اید چرا دیگران به خود اجازه می دهند انتخاب های من را برای کودکم زیرسوال ببرند. اما به خاطر داشته باشید که مردم همیشه فکر می کنند حق دارند درباره مهارت های فرزندپروری دیگران انتقاد کنند. کافی است سری به اینترنت و سایت های مختلف بزنید تا درستی این نکته را دریابید. بنابراین این بار که از شما انتقاد شد یادتان باشد که اغلب مادران خود را در چنین وضعیتی گرفتار می بینند. به این دلیل ساده که توقعات از مادران امروزی بسیار زیاد است. ذهنیت از یک مادر خوب معمولا این است که در عین بچه داری، شغل بیرون داشته باشد و منزلش همیشه تمیز باشد. اما این انتظارات معمولا بی جا و دور از توانایی بیشتر مادران است.

بنابراین مقایسه خود با یک مادر ایده آل نه یک کار مناسب و صحیح که هدفی دست نیافتنی است.

۲) از خیر نصیحت های دیگران بگذرید

با وجود اطلاعات فراوان درباره شیوه های فرزندپروری و تربیت صحیح کودک که امروزه در اختیار بسیاری از مادران است، به نظر می رسد مادران به اندازه کافی درباره تربیت صحیح و وظایف خود آگاهی دارند. اما اطلاعات فراوان گاهی نتیجه عکس می دهد بسیاری از والدین با خواندن مقالات متعدد درباره تربیت فرزندان و مهارت های فرزندپروری از خود ناامید می شوند و با خود می گویند عجب اشتباهاتی داشته ام و چرا چنین رفتارهای نادرستی انجام می داده ام. واقعیت این است که کسب اطلاعات بسیار مفید است اما گاهی وقت ها لازم است که کمی از غریزه خود بهره بگیرید و سعی کنید از هوش خود برای تربیت کودکان استفاده کنید. جهت گیری والدین در واقع از تصمیمات کوچک آن ها در خانواده شروع می شود به طور مثال اگر با تماشای فیلم های خشن موافق نیستید، تصمیم می گیرید به فرزندانتان اجازه ندهید این گونه فیلم ها را تماشا کنند. این تصمیمات به علاوه عقاید شما درباره مسائل مختلف نشان دهنده شیوه زندگی است که شما را از دیگران متمایز می کند. در طول زمان، شما الگویی از خانواده خود ارائه می دهید که از دیگران متمایز و در آن شخصیت منحصر به فرد و متمایز فرزندان شما بارز است. به این ترتیب دیگران می دانند از شما چه انتظاری باید داشته باشند.

۳)در مقابل منتقدان سکوت کنید

شما نمی توانید از نیش و کنایه دیگران درباره شیوه های تربیتی خود فرار کنید. یک راه این است که به جای ناراحت شدن از منتقدان خود بخندید و بگویید از ابراز عقیده شما متشکرم. این واکنش مودبانه اما قاطع و در واقع راه را برای ابراز عقیده بیشتر مسدود می کند. اما انتقاد اعضای خانواده کمی فرق می کند. شنیدن انتقاد و شک و شبهه درباره توانایی های مادرانه شما از زبان اعضای درجه یک خانواده بسیار آزاردهنده است. مثلا اگر مادرتان بگوید: «بچه ات خیلی ضعیف شده است»، شما می فهمید که به اندازه کافی به کودک رسیدگی نکرده اید .

شاید لازم باشد توضیح دهید شاید هم نیازی به این کار نباشد اما هرچه که است یادتان باشد توجه شما به فرزندان نباید از حد خارج شود. شما باید وقتی برای خودتان کنار بگذارید.

۴) به اصولتان برگردید

انجام کاری که به آن اعتقاد دارید بهترین راه برای تبدیل شدن به یک مادر خوب از دیدگاه فرزندان و پدر است، فارغ از این که مطابق با استانداردهای دیگران باشد یا نباشد. همیشه تصمیم هایی وجود دارد که دیگران از آن ایراد خواهند گرفت. بسیاری از اوقات بزرگ ترین ایرادی که به مادران وارد است این است که تصمیمی که گرفته اند مطابق با نیاز بچه ها نیست. زیرا در واقع اصلا آن ها را در نظر نگرفته اند. اگر فکر می کنید تصمیم درست و منطقی گرفته اید، پای آن بایستید و با خود بگویید به تنها کسی که باید به خاطر آن جواب دهید فرزندتان است. همین و بس لازم نیست دیگران را متقاعد کنید زیرا اصلا لزومی ندارد.وقتی چیزی که می گویید عملی می شود، اندک اندک از حجم مشاجره های روزانه و حرف های منفی کاسته می شود و با فرزندتان به آرامش بیشتری می رسید. وقتی شک و تردید به خود و توانایی های فردی کمتر شود، آن چه ارزش دارد، جای خود را می یابد. خندیدن، برقراری تماس چشمی، دیدن شوق در چشم فرزند، در آغوش گرفتن، بوسیدن و سپس احساس دوست داشتن عمیق ناشی از پیوند عمیق، ثابت، پایدار و محکم مادر و فرزندی امکان پذیر است.