رونق کشتی در گرو احیای قهرمانی ایران

کشتی کشور در آستانه آزمونی دیگر قرار دارد آزمونی با عنوان رقابت های قهرمانی کشور که کشتی گیران سراسر کشور را رودرروی هم قرار می دهد تا مشخص شود هیات های کشتی استان های کشور طی ۱۲ ماه گذشته چه روندی را طی کرده اند و تا چه حد در شناسایی و پرورش استعدادها موفق بوده اند و حرکت رو به جلو داشته اند

کشتی کشور در آستانه آزمونی دیگر قرار دارد. آزمونی با عنوان رقابت‌های قهرمانی کشور که کشتی‌گیران سراسر کشور را رودرروی هم قرار می‌دهد تا مشخص شود هیات‌های کشتی استان‌های کشور طی ۱۲ ماه گذشته چه روندی را طی کرده‌اند و تا چه حد در شناسایی و پرورش استعدادها موفق بوده‌اند و حرکت رو به جلو داشته‌اند.

کشتی قهرمانی کشور به رغم قدمت کهنی که دارد و سابقه برگزاری اولین دوره آن که به سال ۱۳۱۸ بازمی‌گردد، به عنوان قدیمی‌ترین مسابقه رسمی داخلی هنوز در تقویم فدراسیون کشتی گنجانده شده است و به اجرا در می‌آید، اما با کدام هدف و برداشت مفید و سازنده‌ای؟ تا جایی که سال‌هاست مسابقه‌های قهرمانی کشور به صرف آن‌که تقویم فدراسیون طبق سنوات گذشته به مرحله عملیاتی برسد، برپا می‌شود ؛ بدون کمترین تاثیر و ایجاد انگیزه‌ای نزد تیم‌ها و کشتی‌گیران سطح کشور.

در حالی که مسابقه‌های کشتی قهرمانی کشور از همان سال‌های اولیه به عنوان مهم‌ترین میدان رقابت میان مدعیان داخلی در حکم مسابقه‌های انتخابی تیم ملی جایگاه ویژه‌ای برای خود دست و پا کرده بود، اکنون فاقد آن اعتبار و هدف‌گذاری گذشته است و کمتر کشتی‌گیر اسم و رسم‌دار و صاحب عنوانی به خود رنج زحمت و رویارویی با حریفان گمنام را می‌دهد.

این در حالی است که از سال‌های دور قهرمانان پر آوازه‌ای چون حسن سعدیان، غلامرضا تختی، امامعلی حبیبی، محمدعلی خجسته‌‌پور، محمود ملاقاسمی، مهدی یعقوبی، ابراهیم سیف‌پور، عبدالله موحد، منصور مهدیزاده، محمدعلی صنعتکاران، ابراهیم جوادی، شمس‌الدین سیدعباسی، برادران محبی، علیرضا سلیمانی، رضا سوخته‌سرایی و ... با حضور در گردهمایی سالانه قهرمانی کشور باعث رونق و ارتقای سطح کیفی رقابت‌ها شده‌اند و مهم‌تر از آن از دل همین مسابقه‌ها به تیم‌های ملی و پیکارهای جهانی و المپیک راه یافته‌اند.

اکنون کشتی قهرمانی کشور دیگر نه اعتبار گذشته را یدک می‌کشد و نه کشتی‌گیران برای شرکت در این رقابت‌ها سر و دست می‌شکنند. در نهایت کشتی‌گیران نخبه و مدعی تیم ملی دیگر رغبت و انگیزه‌ای همچون قهرمانان دهه‌های پیشین برای حضور در چنین مسابقه‌هایی نشان نمی‌دهند.

بدون شک دلایل کمرنگ شدن سطح کیفی و کمی رقابت‌های قهرمانی ایران به سیاست‌های غلط کارگزاران و نبود اهداف جاذبه‌دار و تاثیرگذار از سوی مسوولان فدراسیون برمی‌گردد؛ زیرا تعدد مسابقه‌های مختلف داخلی و خارجی و اختصاص دستمزدها و جوایز اغواکننده و قابل توجه در سال‌های اخیر باعث شده تا کشتی‌گیران نسبت به مسابقه‌های بدون هدف که تاثیر معنوی و مادی‌ای در سرنوشت آنها ندارد، بی‌اعتنا و بی‌تفاوت نشان بدهند.

در چنین اوضاع و احوالی مسوولان و کارگزاران فدراسیون کشتی باید فکر و چاره‌ای اساسی برای احیای مهم‌ترین و باسابقه‌ترین مسابقه داخلی کشور اتخاذ کنند. مسابقه‌ای که می‌تواند نشاندهنده میزان فعالیت و سازندگی مربیان تهرانی و شهرستانی باشد و ملاک سنجشی برای عملکرد بازوان فدراسیون در استان‌های مختلف کشور تلقی شود.

به هر حال امیدواریم مسابقه‌های قهرمانی کشور به رغم آن‌که در زمانی نامناسب و به فاصله ۴۵ روز پس از عملکرد ناامیدکننده کاروان کشتی در بازی‌های المپیک برگزار می‌شود، بتواند میدانی برای شکوفایی استعدادها و رونق دوباره کشتی در نقاط مختلف کشور باشد.

سعید میرزاشفیع