کلید طلایی ارتباطات

● همه کارهای ما نوعی ارتباط است
ما هر روز به گونه های مختلف با یکدیگر در ارتباطیم تا اندیشه ها،احساسات و تمایلات خود را به یکدیگر منتقل کنیم.
مهارت در ایجاد رابطه ی مناسب با دیگران …

همه کارهای ما نوعی ارتباط است

ما هر روز به گونه های مختلف با یکدیگر در ارتباطیم تا اندیشه ها،احساسات و تمایلات خود را به یکدیگر منتقل کنیم.

مهارت در ایجاد رابطه ی مناسب با دیگران بر توانایی ها و اعتماد به نفس ما می افزاید،استعداد و دست آورد هایمان را می نمایاند و احترام و قدردانی دیگران را جلب می کند.

همه ی کارهای ما نوعی ارتباط است.

چگونگی ارسال یک پیام چگونگی دریافت آن را معین می کند.

آنچه اهمیت دارد دریافت پیام است ،نه ارسال آن.

چگونگی آغاز پیام اغلب حاصل ارتباط را تعیین می کند؛

ارتباط یک خیابان دوطرفه است.

ارتباط یک رقص است.

همه ی کارهای ما نوعی ارتباط است.زبان تنها وسیله ی ارتباطی نیست.لباسی را که هر روز می پوشیم پیام آور تصویری است که از خود بر ذهن داریم و نمایانگر ارج و حرمتی است که برای خویش قائلیم.

وقتی لوازم شخصی خود را روی میز می گذاریم پیام دیگری را درباره ی خود به دیگران منتقل می کنیم.وضعیت نشستن و راه رفتن نیز حاکی از احساسات و گرایشات ماست.

چگونگی ارسال یک پیام چگونگی دریافت آن را معین می کند.کلماتی را که بر زبان می آوریم بسیار بیشتر از آنچه تصور می کنیم حاوی پیام هستند.حجم و آهنگ صدا،نوع نگاه کردن،وضعیت ایستادن،نحوه ی خم شدن سر همگی به شنونده کمک می کنند تا کلمات ما را تفسیر کند و پیام آن را دریابد.بنابر این شیوه ی دریافت و استنباط یک پیام دقیقا به شیوه ی ابراز آن بر میگردد.

ارتباط واقعی پیامی است که شنونده استنباط می کند نه آنچه گوینده می گوید.به بیانی دیگر صرفا حسن نیت ما در ارسال پیام کافی نیست بلکه عملکرد و بیان ما باید بتواند نیت خیر خواهانه مان را منتقل کند.

بارها رخ داده که به علت استنباط نادرست درآغاز یک پیام منظور گوینده را یکسره کج فهمیده ایم.بنابراین اگر مراقب نباشیم همان چند کلمه ای که درآغاز سخن به کار می بریم کافی است که دیگران را به برداشتی نادرست از سخنان ما سوق دهد و مجب رنجش و آزردن آنها شود.به همین دلیل بخشی از موفقیت در هر ارتباطی به کم و کیف آغاز سخنمان بستگی دارد.

در یک ارتباط خوب دو عامل دخالت دارند؛ارسال درست پیام و دریافت درست پیام.بنابراین اگر تنها به این بسنده کنیم که نقطه نظر های خود را روشن و منطقی و قانع کننده بیان کرده ایم موفق به ایجاد یک ارتباط نیستیم.بلکه صرفا در مقام سخنوری و اندرزگویی بر آمدیم.به این ترتیب اگر مایلید رابطه ی شما به موفقیت و کامیابی بینجامد باید نقطه نظر های طرف مقابل را بشنوید و به روشنی درک کنید.

آیا تا به حال این حالت را تجربه کرده اید که به سهولت قادرید مطالب خاصی را با فردی در میان بگذارید اما وقتی همین مطالب را برای دیگری مطرح می کنید احساس می کنید که نمی توانید نقطه نظرات خود را به صراحت شرح و بسط دهید.علت این امر فعل و انفعالاتی ارتباطی است که بین شما و طرف مقابل برقرار می شود.این است"مفهوم رقص ارتباط". اگر چه ردو بدل کردن پیام و طلاعات را ارتباط نامیده می شود اما در واقع ارتباط تنها محدود به این اعمال نیست.به بیانی دیگر وقتی یک پیام واحد را با فرد یا جماعت متفاوتی در میان می گذاریم آن را هر بار به شکل تازه ای مطرح می کنیم زیرا در این فاصله مجال بیشتری داشته ایم تا بیندیشیم و نکاتی تازه را بیاموزیم و در نتیجه نگرشی تازه را در عبارات خود ملحوظ کنیم.

نوشته شده توسط حسام الدین مقدس زاده

http://commence.blogfa.com/