پادشاهان نالایق (2)

یاریش اوستن ترجمۀ شادابه عزیزپور

بخش دوم
قصه‌های پریان
اولین اساطیر هند و اروپایی به جهانی اجتماعی تعلق دارند که مؤلفه‌ های آن بسیار گنگ و نامعلوم است و تا حد زیادی قابل کشف کردن نیست. خود این اسطوره‌ ها راهنماهای مشکوکی برای واقعیت ‌های اجتماعی هستند، زیرا اساطیر به طور رایج با معکوس ‌سازی، واژگون ‌نمایی ، و بزرگنمایی ‌های تخیلی سروکار دارند. تنها می‌توان توجه را به بروز مجدد برخی درونمایه‌ های خاص معطوف کرد ــ بیشتر، در تقابل قرار دادن هم‌ پیمانی و نسب ــ که باید بازتاب ‌دهندۀ دغدغه ‌های واقعی مخاطبان باشد. برعکس، می‌توان جایگاه حماسه ‌ها را در شرایط اجتماعی شناخته شدۀ اوایل دوران فئودالی اروپا پیدا کرد و درونمایه ‌های این حماسه ‌ها عبارت است از نگرانی ‌های سیاسی اصلی آن عصر: تمرکز سیاسی، رابطۀ بین سلطان و اشراف، جنگ و فرقۀ شوالیه‌ گری. با این همه من نشان داده ‌ام که حماسه ‌ها بسیاری از درونمایه ‌ها و پی ‌رنگ‌های اساطیر قدیمی‌تر را تکرار می ‌کنند، هرچند این کار در یک زمینه و جلوه‌ گاه تازه انجام می ‌شود و آنها برخی از مؤلفه‌ های نمادین آشنا را از فرهنگ‌ های هندواروپایی دیرین مجدداً به‌کار می‌ گیرند.

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید: