سمبولیسم در طرح های ایرانی

ایرانیان مردمان هنرمندی هستند كه طرح را به خاطر خود در نظر می گیرد مثلاً طرح خوبی از یك درخت برای یك هنرمند بافنده ایرانی به خودی خود راضی كننده است و اگر به این طرح نام ((درخت زندگی …

ایرانیان مردمان هنرمندی هستند كه طرح را به خاطر خود در نظر می گیرد مثلاً طرح خوبی از یك درخت برای یك هنرمند بافنده ایرانی به خودی خود راضی كننده است و اگر به این طرح نام ((درخت زندگی )) بدهند شاید نامی ساختگی محسوب شود .

نقوش مختلف طبیعی مثل درخت و پرنده و حیوان و یا اشكال هندسی و خطوط منحنی و یا نگاره های مارپیچ و یا پرندگان بهشتی نباید برای پژوهندگان هنر قالی كه از دور به این هنر می اندیشند این توهم را ایجاد كند كه هنرمندان بافنده برای این طرحها مفهومی عرفانی قائل بوده اند .

هدف اصلی هنرمندان ، ایجاد لذت بصری به وسیله قرینه سازی و زیبائی است نه بیش . بسیاری از نویسندگان اصرار دارند به بعضی از نقوش كه در قالیچه های عشایری دیده می شود جنبه عارفانه بدهند . بدیهی است كه این اشكال در قرون گذشته معنی و مفهومی داشته است ولی ربط آن به عقاید صوفیانه مورد تردید است .

یك مفهوم صادقانه در این میان موجود است كه یك زن قالیباف ، پشت دستگاه بافندگی خود وقتی خم شده و مشغول بافتن است . از آنچه كه می بیند بیشتر الهام می گیرد تا از آنچه كه می اندیشد .