پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

پرسش


پرسش

من از شکاف علم
و صورت مهیب فلسفه
و از شکوه شعر
تو را نگاه می کنم
و حکمت شگرف مرگ
درنگ دیگری است
میان من
و پرسش از وجود تو .


▪ آشیان
من آشیانم پلک های یک پرنده است
پیش از سپیده
راز …

من از شکاف علم

و صورت مهیب فلسفه

و از شکوه شعر

تو را نگاه می کنم

و حکمت شگرف مرگ

درنگ دیگری است

میان من

و پرسش از وجود تو .

آشیان

من آشیانم پلک های یک پرنده است

پیش از سپیده

راز کبود آسمان را می گشایم .

انگشت هایم

این شمع های منجمد را می سپارم با تو تا هرم نفس هایت

روشن کند تلخای تاریک نگاهم را

چشمان خود را بیشتر بگشا

شاید عقابی آشیان خویش را گم کرده باشد

سودابه امینی