بیکاری طولانی مدت در آمریکا

بیکاری طولانی مدت یکی از رنج آور ترین مشکلاتی است که آمریکا با آن روبه رو است و آمارهای شغلی امروزه نشان دهنده پیشرفت بسیار خفیف برای حل این مساله هستند آمریکا در آوریل گذشته ۱۶۵۰۰۰ شغل ایجاد کرده است و نرخ بیکاری را از ۶ ۷ درصد در مارس به ۵ ۷ درصد در آوریل کاهش داده است

بیکاری طولانی مدت یکی از رنج‌آور‌ترین مشکلاتی است که آمریکا با آن روبه‌رو‌ است و آمارهای شغلی امروزه نشان‌دهنده پیشرفت بسیار خفیف برای حل این مساله هستند. آمریکا در آوریل گذشته ۱۶۵۰۰۰ شغل ایجاد کرده است و نرخ بیکاری را از ۶/۷ درصد در مارس به ۵/۷ درصد در آوریل کاهش داده است.

اما در انتهای آوریل ۲۰۱۳، ۴/۴ میلیون آمریکایی، معادل ۳۷ درصد جمعیت بیکاران، برای مدت ۲۷ هفته یا بیشتر بیکار بوده‌اند که نسبت به آمار مشابه در ماه مارس هیچ بهبود چشمگیری نداشته است. آمریکا توان این را ندارد که بیش از ۴ میلیون نفر که حدود شش ماه بیکار بوده‌اند را وارد بازار کار کند.

بالاترین آمار بیکاری بلندمدت در آمریکا در آوریل ۲۰۱۰ مشاهده شد که در آن مقطع، ۷/۶ میلیون آمریکایی برای دوره‌ای طولانی بیکار بودند، لذا شرایط به شکل کلی در مقایسه با آن مقطع بهبود یافته است. افراد بیکار به شکل میانگین بیش از ۵/۳۶ هفته بیکار بوده‌اند. این آمار در مقایسه با دسامبر ۲۰۱۱، که میانگین بیکاری برابر ۷/۴۰ هفته بوده است و بعد از جنگ جهانی دوم بالاترین آمار بیکاری به حساب می‌آید، بهبود قابل توجهی نیافته است. بیکاری بلندمدت در آغاز دوران رکود در دسامبر ۲۰۰۷ برابر ۳/۱ میلیون نفر بوده و مدت میانگین بیکاری آنها برابر ۶/۱۶ هفته بوده است.

مطالعات نشان می‌دهند وقتی افراد برای دوره‌های طولانی بیکار باشند، اتفاقات دهشتناکی روی می‌دهند. بیکاری بلندمدت، علاوه بر کاهش شدید در درآمد‌ها، نرخ‌های بالاتر خودکشی، سرطان (خصوصا در میان مردان) و طلاق را در پی دارد. فرزندان افراد بیکار طولانی‌مدت نیز با احتمال بیشتری در اخذ گواهی پایان دوره‌های درسی شکست می‌خورند.

● علل بیکاری در آمریکا

توافق کمی نسبت به این امر وجود دارد که چرا افراد در آمریکا برای این دوره‌ طولانی بیکار بوده‌اند. دموکرات‌ها عموما به بازیابی ضعیف اشاره می‌کنند که طی آن تقاضای کم برای کالا‌ها و خدمات به استخدام کمتر منتهی می‌شود. آنها معتقدند که ماهیت چرخه‌ای بیکاری را می‌توان با مشوق‌های دولتی درمان کرد. جمهوری‌خواهان تمایل دارند تا بر مشکلات ساختاری تمرکز بیشتری کنند که نشان می‌دهد سطوح تجربیات و آموزش افراد بیکار با آنچه کارفرمایان از کاندیداهای استخدامی خود انتظار دارند، همخوانی ندارد. به اعتقاد آنها، مخارج دولتی بیشتر اتلاف منابع پولی است؛ چرا‌که شکاف مهارتی را کاهش نخواهد داد. تعدادی از جمهوری‌خواهان نیز معتقدند که مزایای گسترده‌ بیکاری (در قالب امتیازات و بیمه‌های تعریف شده برای افراد بیکار) نوعی مانع برای تلاش افراد برای کسب شغل هستند.

با این حال، اقتصاددانان در هر دو جبهه به این توافق رسیده‌اند که عامل مهم‌تری دخیل است. بیکاری باعث آسیب‌رساندن به جامعه می‌شود. به عبارت دیگر، برچسب‌های ناشی از بیکاری بلندمدت باعث بیکاری طولانی‌تری می‌شود. این امر در زمانی که فرد بیکار مدرک دانشگاهی یا دیپلم دبیرستان دارد، خواه فرد بیکار، میانسال باشد یا جوان، صحت دارد. این امر همچنین برای یقه‌سفیدها و یقه‌آبی‌ها نیز صحت دارد.

وقتی محققان بانک مرکزی بوستون رزومه‌های کاری ساختگی را برای درخواست‌های همکاری ارسال کردند، مشخص شد زمانی که متقاضی کار بیکار بوده است بیش از تجربه‌ کاری وی در دعوت به مصاحبه برای کار تاثیرگذار بوده است. متقاضیانی که اخیرا بیکار شده‌اند اما هیچ تجربه‌ مربوطی نداشتند با احتمال بیشتری در مقایسه با افراد دارای سال‌های زیاد تجربه‌ کاری مربوط که مدت طولانی‌تری بیکار بوده‌اند برای مصاحبه دعوت می‌شدند.

یک روش برای خنثی‌سازی این تورش کسب اطمینان از این امر است که افراد بیکار از این امر مطلع شوند که در صورت شرکت در برنامه‌های آموزش شغلی یا اشتغال نیمه وقت، شانس بیشتری برای استخدام شدن دارند. بیکار ماندن افراد هیچ دردی را دوا نمی‌کند؛ و اینجا است که باید دولت وارد عمل شود.

متاسفانه تلاش دولت آمریکا برای آموزش شغلی، آش شله قلمکاری از ۴۷ برنامه است که در ۹ دستگاه دولتی در دسترس است. این برنامه‌ها با هزینه‌ ۱۸ میلیارد دلار در سال پر هزینه نیز هستند. دیوان محاسبات آمریکا به این نتیجه رسید که اثربخشی این برنامه‌ها را نمی‌توان به سادگی کمی کرد، چون گردآوری داده‌ها و نظارت مدیریت در این بخش بسیار ضعیف است. تنها ۵ مورد از برنامه‌های فوق می‌توانند ثابت کنند که آیا خروجی مثبت برنامه‌ها (به این معنی که فرد آموزش‌بیننده به موقعیت شغلی دست می‌یابد یا خیر) به برنامه‌ها بر‌می‌گردد یا خیر. تقریبا نیمی از برنامه‌ها نیز هرگز بعد از سال ۲۰۰۴ بررسی نشده‌اند.

● راه‌حل‌های مشکل بیکاری

فهمیدن راه‌حل مشکل بسیار ضرورت دارد. سایر راه‌حل‌ها شامل اولویت دادن به بیکاران بلندمدت برای استخدام در موقعیت‌های شغلی دولتی را باید امتحان کرد. علاوه بر این، باراک اوباما باید از کنگره بخواهد برای شرکت‌هایی که بیکاران بلندمدت را استخدام می‌کنند معافیت‌های مالیاتی در نظر بگیرند.

برنامه‌های کاری که در آن کارمندان ساعات کاری کمتر در زمان کاهش تقاضا را می‌پذیرند، و این امر را بر دریافت بیمه‌ بیکاری برای جبران حقوق‌های از دست رفته ترجیح دهند نیز در تعدادی از کشورها مفید واقع شده است. آمریکا باید ایجاد اتاق‌های تهاتری ایالت محوری را در دستور کار قرار دهد که کارفرمایان را با متقاضیان کار در سایر ایالت‌ها متصل کند و هزینه‌های حمل‌و‌نقل را کاهش دهد. آمریکا در معرض خطر شدیدی قرار دارد و گروهی از بیکاران طولانی مدت در حال ایجاد هستند. آمریکا باید عملکرد خود را بهبود دهد.

مترجم: شاهین احمدی

منبع: بلومبرگ