یک ماه فقط آب خوردم

گپی با سودابه بیضایی از سینما و تلویزیون تا تغذیه و سلامت

سودابه بیضایی، بازیگر جوان و مستعدی است؛ بازیگری که انواع و اقسام نقش‌ها را هنرمندانه بازی می‌کند. حضور بیضایی در یک نقش خاکستری در فیلم «روز روشن» در جشنواره فیلم فجر نظر مثبت منتقدان را به همراه داشت...

او این روزها مجموعه تلویزیونی «هوش‌سیاه دو» را در حال پخش از شبکه سوم دارد و در این مجموعه نقش یک سروان جوان اداره آگاهی ویژه مبارزه با جرایم رایانه‌ای را بازی می‌کند. با او درباره این نقش، میزان توجهش به سلامت و زوایای دیگری از زندگی‌اش گفت‌وگو کرده‌ایم.

سلامت: ژانر پلیسی یکی از ژانرهایی است که فیلمسازان و مجموعه‌سازان ایرانی از آن استفاده می‌کنند. حضور در این ژانر چه جذابیت‌هایی برای شما داشت که در سری دوم «هوش سیاه» دوباره ظاهر شدید؟

ژانر پلیسی یکی از ژانرهای جذاب و پرمخاطب در سراسر دنیاست؛ ژانری که مختصات و ویژگی‌های خاص خودش را دارد. مسعود آب‌پرور، کارگردان هوش‌سیاه هم با شناخت درست از ویژگی‌های تولید این ژانر، مجموعه‌ استاندارد و خوش‌ساختی را کارگردانی کرده است. برای من هم بازی در مجموعه‌های پلیسی فوق‌العاده جذاب است.

▪ برای یافتن ریزه‌کاری‌های رفتاری یک خانم پلیس چه‌کار کردید؟

قبل از شروع فیلمبرداری بخش اول مجموعه هوش‌سیاه در سال ۱۳۸۸ به اتفاق حسین یاری و افشین کتانچی به اداره مرکزی آگاهی رفتیم و مدت‌ها با آنها صحبت کردم و با فضا و شیوه کاری‌شان آشنا شدم و در کنار این رفتارهای کلی، جزییاتی مثل نوع احترام گذاشتن و سلسله مراتب را آموختم. این حضور خیلی به من کمک کرد تا حس و حال کارکردن در اداره آگاهی را بفهمم.به هر حال هوش‌سیاه اولین مجموعه‌ای است که در حوزه پلیس سایبری ساخته شده است.

▪ آیا برای بازی سراغ الگوبرداری از بازیگران زن خارجی مثل جیمی لی کرتیس که فیلم پلیسی بازی کرده بودند، رفتید؟

نه، الگو‌برداری خاصی انجام ندادم. معتقدم بازیگر باید در مواقعی که فرصت استراحت کردن دارد بخشی از این زمان را به فیلم دیدن اختصاص بدهد. من هم تلاش می‌کنم هر روز یک یا دو فیلم ببینم و برای نقش‌هایی که بازی می‌کنم تحقیق کنم. ژانر پلیسی از جمله ژانر‌های مورد علاقه‌ام است.

▪ نزدیک به یک دهه است که در عرصه بازیگری فعالیت می‌کنید و چهره و فیزیک ثابت و نرمالی دارید، چگونه به این ثبات در مورد بدنتان دست پیدا کردید؟

روزانه یک ساعت ورزش در منزل انجام می‌دهم و راستش علاقه‌ای ندارم برای ورزش‌کردن به باشگاه بروم.

▪ آیا به دلیل بازیگر بودنتان بیشتر ترجیح می‌دهید در منزل ورزش کنید؟

نه، به خاطر بازیگر بودنم نیست که برای ورزش به باشگاه نمی‌روم. نمی‌دانم چطور بگویم ولی علاقه زیادی به حضور در جاهای شلوغ و پر رفت و آمد ندارم.

▪ یعنی آدم اجتماعی‌ای نیستید؟!

چرا، آدم اجتماعی‌ای هستم اما ترجیح می‌دهم ورزش کردن را درمنزل و با استفاده از مشاوره‌های مربی‌ام انجام بدهم.

▪ برای حضور در فیلم‌هایی که تحرک زیادی دارد، ورزش بیشتری انجام می‌دهید؟

نه، برنامه ورزشی‌ام ثابت است.

▪ در فیلم «محافظ» که یک اکشن رزمی بود برای آمادگی جسمانی چه کارهایی انجام دادید؟

در این فیلم یک سبک رزمی خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفت و تحت تعلیم استاد فیروز قهرمانی که نقش اصلی فیلم را بازی می‌کرد، مهارت‌های لازم را آموختم و مبارزه رزمی با چوب را خودم بدون استفاده از بدل انجام دادم. در ادامه بحث قبلی باید روی این نکته هم تاکید کنم که تغذیه خوب برای یک بازیگر مورد نیاز است و آرامش درونی هم خیلی به کار بازیگر کمک می‌کند.

▪ آیا آدم آرامی هستید؟

آدم آرامی هستم ولی این آرام بودن ربطی به آرامش درونی ندارد.

▪ یعنی چه؟ یعنی به نظر شما برای رسیدن به آرامش درونی چه باید کرد؟

به‌نظر من خودشناسی، اولین گام برای رسیدن به آرامش درونی است.

▪ شما به آرامش درونی نرسیده‌اید؟

نه، هنوز نرسیده‌ام. به آرامش درونی رسیدن کار دشواری است. روراستی، مرحله اول این جریان است. اینکه از نقد کردن خودت احساس خجالت نکنی و تمام لایه‌های شخصیت خودت را بتوانی کشف کنی.

▪ در خلوت چقدر اهل نقد کردن خودتان هستید؟

من کلا آدم نقدپذیری هستم.

▪ بعضی بازیگران به علت خودشیفتگی‌ای که دارند، نقدپذیر نیستند؟

همه بازیگران این گونه نیستند. من هم ممکن است در لایه‌های درونی شخصیتم خودشیفتگی داشته باشم و منکر آن نیستم. در مورد نقد هم ترجیح می‌دهم در خلوت، خودم را نقد کنم و به نقد کردن خودم در جمع اعتقادی ندارم. بی‌نیاز احساس کردن از نقدشدن در کار بازیگری یک آفت است و باعث در جا زدن می‌شود.

▪ برای تغذیه‌تان برنامه خاصی دارید؟

از دوران دبیرستان همیشه در حال رژیم گرفتن و کم‌خوری هستم چون استعداد چاقی دارم. حتی یک دوره هم به آب درمانی پرداختم و یک ماه به جز آب چیز دیگری نخوردم! ولی حالا می‌دانم که بهترین برنامه تغذیه، کم خوردن و همه چیز خوردن است.

▪ هنگام دیدن غذای خوشمزه سر میز غذا وسوسه پرخوری پیدا نمی‌کنید؟

شکمو نیستم اما اهل هله هوله‌خوری هستم.

▪ اهل آشپزی کردن هم هستید؟

نه، حوصله آشپزی کردن ندارم.

▪ به غیر از بازیگری، آیا از تجربه دوره آموزش داستان‌نویسی توسط ناصر تقوایی هم استفاده می‌کنید؟

بله، هنرها زنجیر‌وار به یکدیگر ربط دارند و من موسیقی هم کار می‌کنم و گیتارزن حرفه‌ای هستم. بازیگری که موسیقی بداند، می‌تواند در کار بازیگری‌اش ریتم داشته باشد. ادبیات نیز هم‌خانواده سینماست و بازیگری که ادبیات بداند به راحتی می‌تواند فیلمنامه را آنالیز کند. از آقای تقوایی فراوان آموختم.

▪ علاقه نداشتید ناصر تقوایی فیلمی می‌داشت که در آن بازی می‌کردید؟

آرزویم بود نقش زن «کاغذ بی‌خط» را بازی ‌کنم.

▪ حرف آخر؟

توصیه می‌کنم حتی در شرایط بحرانی و حاد، آرامش خودتان را حفظ کنید. آرامش درونی باعث می‌شود بیماری و مرضی وارد بدن?تان نشود.

احمد محمد اسماعیلی