برنامه ای ۲۰ ساله برای جهش یک شهر

برنامه ابوظبی ۲۰۳۰ برنامه ای جهت توسعه شهر ابوظبی با چشم انداز سال ۲۰۳۰ میلادی است

برنامه ابوظبی ۲۰۳۰ برنامه‌ای جهت توسعه شهر ابوظبی با چشم‌انداز سال ۲۰۳۰ میلادی است. ابوظبی پایتخت امیرنشین امارات متحده عربی در حال حاضر از جمعیتی یک‌میلیونی برخوردار است. این شهر در افق چشم‌انداز خود دارای جمعیتی سه‌میلیون نفری است و برنامه توسعه موردنظر با توجه به سه اصل پایداری، اجرای مرحله‌ای و کیفیت در توسعه و برای شهری با جمعیت سه‌میلیونی طراحی و ارایه شده است. خلاصه‌ای از این برنامه توسعه را در ادامه خواهیم داشت:

برنامه ابوظبی ۲۰۳۰ از چهار بعد شکل گرفته: ۱- بعد طبیعت و سبزی در شهر، ۲-بعد زندگی، سرزندگی و نشاط در شهر، ۳-بعد کار و تلاش و اقتصاد در شهر و ۴-ارتباطات در شهر

● بعد طبیعت و سبزی در شهر ابوظبی

برنامه ابوظبی ۲۰۳۰ در بعد توجه به طبیعت و سبزی شهر به موارد متعددی پرداخته است که اهم آنها را می‌توان توجه به احیا و حفظ اکولوژی طبیعی، زیرساخت‌های سبز شهری (احداث زیرساخت‌ها با کمترین تضاد با تخریب محیط‌زیست و طبیعت)، خیابان‌های سبز (کاشت انواع اشجار و فضاهای سبز شهری متناسب با اقلیم ابوظبی در خیابان‌ها، پیش‌بینی انواع باغچه‌ها در کنار خیابان‌ها، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در خیابان‌ها، توسعه حمل‌ونقل عمومی در مقابل استفاده از وسایل حمل‌ونقل شخصی، پیاده‌رو‌های سایه‌دار)، احداث پارک‌های ملی بیابانی و ارتقای زیستگاه‌ها و پارک‌های حیات وحش موجود و ترویج استفاده از معماری‌های طبیعت‌دوست در ساختمان‌های مسکونی، اداری و تجاری شهر (استفاده از عناصر نور طبیعی خورشید، باد و دمای محیط در تهویه ساختمان‌ها، تامین انرژی‌های تجدیدپذیر و ایجاد پشت‌بام‌ها و فضا‌های مشاع سبز در ساختمان‌ها) برشمرد.

بعد زندگی، سرزندگی و نشاط در شهر ابوظبی

در برنامه ابوظبی ۲۰۳۰ به تنوع ساختمان‌سازی توجه ویژه‌ای شده است. برخی از آنها را می‌توان ساختمان‌های تک‌خانواری، ویلایی، ساختمان‌های متوسط ارتفاع و ساختمان‌های مرتفع نام برد. ساختمان‌های با کاربری‌های مختلف عنصر سرزندگی و نشاط را به عنوان یکی از اصول اولیه طراحی خود رعایت کرده‌اند.

ساختمان‌ها از فضاهای سبز عمومی و مشاع زیاد و متناسب جهت دید و بازدیدها و استراحت‌های بین کاری برخوردارند. سرانه بالا و دسترسی آسان به پارک‌ها، زمین‌های بازی و تفریحات سالم و متنوع در محله‌های مسکونی، سایه‌ای از نشاط و سرزندگی در هر محله‌ای گسترانیده است. در مجموع ایجاد حس اجتماع‌نگری و نیز محله‌باوری از اهداف اصلی نوع خاص طراحی محله‌ها و ساختمان‌ها در ابوظبی ۲۰۳۰ است.

● بعد کار و تلاش و اقتصاد در شهر ابوظبی

در بعد اقتصاد شهری به مرکز شهر و کارکرد تجاری آن توجه ویژه‌ای شده است و سعی شده تا با بسط آن به چندین نقطه اطراف مستعد از مسایل و مشکلات ترافیکی و ازدحام کاسته شود. استانداردهای انسانی و کیفیت زندگی در محل کار در طراحی محل‌های اشتغال و ساختمان‌های کاری و اداری مورد توجه ویژه قرار گرفته و به عنوان یک اصل اساسی رعایت می‌شود. مکان‌های کار به محل‌های سکونت نزدیک می‌شوند و پیاده‌روی به محل کار را جایگزین استفاده از وسایل شخصی حمل‌ونقل می‌کنند. برای سایر شاغلان امکانات پارک وسایل نقلیه به وفور و با دسترسی آسان و نیز استفاده از حمل‌ونقل عمومی متنوع وجود دارد. ضرورت وجودی تنوع در اقتصاد مکان‌های اشتغال را از انحصار مراکز سنتی و محدود خارج کرده و به تعریف مکان‌های جدید و کاربری‌های به‌روز متمایل می‌کند. در این برنامه توسعه به صنعت و توسعه صنعتی نیز توجهی ویژه شده است به‌طوری که انواع شهرک‌های صنعتی و صنایع متنوع پیش‌بینی‌شده علاوه بر پاسخگویی به نیازهای داخلی، صادرات به شکل پیشرفته را نیز مورد هدف قرار داده است.

● ارتباطات در شهر

توجه به گسترش و توسعه حمل‌ونقل در برنامه ۲۰۳۰ ابوظبی بسیار مهم است. این توجه مواردی همچون حفظ انرژی‌های فسیلی و در نتیجه آن توسعه حمل‌ونقل عمومی و در اوج آن استفاده از حمل‌ونقل کلاس جهانی را دربر می‌گیرد. خیابان‌ها و فضای رو و زیر آن به استفاده از انواع متنوع حمل‌ونقل ریلی سبک و سنگین و مترو روی آورده‌اند و انتخاب‌های زیادی برای شهروندان جهت سفرهای شهری ارایه داده‌اند. همچنین استفاده از تاکسی‌های آبی در مسیر‌های آبی و فراوانی ایستگاه‌های این نوع تاکسی‌ها ایمنی زمانی و تنوع دسترسی زیادی برای شهروندان آینده ابوظبی به ارمغان خواهد آورد. از یکی دیگر از عناصر جالب توجه در این بعد می‌توان به طراحی خیابان‌های شهری به منظور جذب شهروندان برای پیاده‌روی اشاره کرد. پیاده‌روها دارای سایه بوده و این حس را در شهروندان به وجود می‌آورد که خیابان‌ها برای آنها طراحی شده نه برای خودروها.