فاطمه معصومه (س) گلی از بوستان امامت

دوشنبه ۱۰ ربیع الثانی مصادف با وفات حضرت معصومه (س) است.
آن حضرت در اول ذی القعده ۱۷۳ هجری قمری در حالی که خورشید عالم تاب مشغول پرتوافشانی بود و سخت گیری های هارون الرشید، خلیفه …

دوشنبه ۱۰ ربیع الثانی مصادف با وفات حضرت معصومه (س) است.

آن حضرت در اول ذی القعده ۱۷۳ هجری قمری در حالی که خورشید عالم تاب مشغول پرتوافشانی بود و سخت گیری های هارون الرشید، خلیفه عباسی روز به روز بر پدر گرامی ایشان امام کاظم(ع) بیشتر می شد، پس از ۲۵ سال که از تولد امام علی بن موسی الرضا (ع) می گذشت، دیده به جهان گشود و فاطمه نامیده شد.

حضرت معصومه (س) را فاطمه کبری نیز گفته اند که این امر به دلیل وجود دختری دیگر به همین نام در بین فرزندان امام موسی کاظم (ع) می باشد.

هر چند امام موسی کاظم(ع) بسیاری از اوقات دور از خانواده و در کنج زندان هارون الرشید به سر می برد ولی حضرت معصومه (س) ده سال از عمر کوتاه خود را در دامان پر مهر پدر و مادر گذراند و در این شرایط سخت از مکتب این دو بزرگوار اندوخته های زیادی کسب کرد. در روایتی نقل شده است که روزی عده ای از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسش هایی داشتند که می خواستند از امام کاظم(ع) بپرسند. چون امام در سفر بود پرسش های خود را نوشتند و به خاندان آن حضرت تقدیم کردند.

وقتی قصد بارگشت از مدینه را داشتند به منزل امام شرف یاب شدند، امام هنوز از سفر برنگشته بود و آن ها نیز امکان توقف نداشتند. رنج و سختی سفر و ندیدن امام و بی پاسخ ماندن سوال ها، غم و اندوه را بر صورت هایشان نمایان کرده بود.

حضرت معصومه (س) که چنین دیدند (در حالی که هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند) پاسخ سوال های آنان را نوشتند و به آن ها دادند و شیعیان با شادی بسیار مدینه را ترک کردند.امام موسی کاظم (ع) دست خط دختر ارجمندشان را دیدند، سیمای نورانی ایشان شکفته شد در حالی که لبخند ملیحی بر لب داشتند، فرمودند: پدرش به فدایش باد.

علاوه بر این روایات متعدد فراوانی مبنی بر تسلط حضرت معصومه (س) بر مسائل فقهی و دینی که هر یک از آن ها نشانگر مقام و منزلت آن حضرت می باشد، نقل شده است.

با شهادت پدر بزرگوار ایشان و شروع دوران امامت امام رضا (ع)، حضرت معصومه (س) تحت حمایت برادر بزرگوارشان روزگار را می گذراندند تا این که مامون به قدرت رسید و با نقشه ای زیرکانه امام رضا (ع) را به مرو، مرکز خلافت خود فرا خواند و ولایت عهدی را بر آن حضرت تحمیل کرد.

دوری آن حضرت از موطن آبا و اجدادی بر خاندانش سنگین و تحمل غم فراق ایشان به ویژه برای خواهر مکرمه اش سخت بود، تا این که امام رضا (ع) با فرستادن پیکی به مدینه حضرت معصومه (س) را به مرو فرا خواند.

آن حضرت نیز به محض دریافت پیام برادر، رخت سفر بر بست و راهی سفری بی بازگشت شد.بسیاری از خاندان آن حضرت در نبردی که در ساوه روی داد، به شهادت رسیدند و حضرت معصومه(س) نیز مریض شد.

با ورودش به قم مورد استقبال مردم این خطه قرار گرفت و پس از ۱۷ روز اقامت در این دیار به دیدار حق شتافت. در باغی دفن شد و از آن زمان تاکنون این مکان شریف قبله دل های شیعیان در طول تاریخ بوده است.

سال ها قبل امام صادق(ع) درباره سرنوشت حضرت معصومه (س) فرموده بودند: »به زودی از فرزندان من به نام فاطمه در شهر قم مدفون می شود که با شفاعت او شیعیان وارد بهشت می شوند.«

در روایتی دیگر نیز نقل شده که آن حضرت فرمود: »هر کس او را زیارت کند، بهشت نصیبش می شود.«

آری بدین سان قم از آن زمان افتخار حضور زائران حرم حضرت معصومه (س) را پیدا کرد زیرا ائمه (ع) برای زیارت آن حضرت تاکید فراوانی کرده اند.