هنوز زمان استفاده از حافظه های گران قیمت DDR۳ نرسیده است

بررسی تفاوت عملکرد حافظه های DDR۳ با فرکانس های ۱۰۶۶ و ۱۶۰۰ مگاهرتز به همراه پردازنده های Core۲, Corei۷ از اینتل و Phenom۲ از AMD

در این مقاله قصد داریم عملکرد حافظه‌های DDR۳ با فرکانس‌های ۱۰۶۶ و ۱۶۰۰ مگاهرتز به همراه دو پردازنده از اینتل و یک پردازنده از AMD را بررسی کنیم. همچنین نتایج آن‌ها را با یکدیگر و تفاوت کارایی آن‌ها با هریک از پردازنده‌ها را بررسی خواهیم کرد.

برای آزمایش‌های این مقاله از دو مدل ۱۰۶۶ و ۱۶۰۰ مگاهرتزی حافظه‌های DDR۳ با زمان‌بندی تاخیر (CL) مشابه استفاده شده است.

پردازنده‌های مورد استفاده نیز پردازنده Phenom II X۴ ۹۵۵ از AMD با فرکانس ۲/۳ گیگاهرتز، پردازنده Core ۲ Extreme QX۹۷۷۰ از اینتل با فرکانس ۲/۳ گیگاهرتز و پردازنده Core i۷-۹۷۵ باز هم از اینتل با فرکانس ۳۳/۳ گیگاهرتز هستند.

نتایجی که در این مقاله مشاهده خواهید کرد بر مبنای درصد اضافی سودی است که استفاده از حافظه با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتز نسبت به حافظه کندتر به ما ارایه می‌دهد. به این معنی که نتایج همگی حول محور و مبنای ۱۰۰ درصد خواهند بود.

نتایج این آزمایش‌ها توسط چندین نرم‌افزار بنچ مارک متفاوت و معتبر تهیه شده که لیست آن‌ها به شرح زیر است:

▪ ۳DMark Vantage

▪ CPU benchmarks, such as Sandra ۲۰۰۸ MFLOPS

▪ Adobe Photoshop CS۴ (application of image filters)

▪ Apple iTunes (WAV audio to AAC conversion)

▪ AVG Anti-Virus

▪ ۳ds Max

▪ Fritz Chess

در برخی از این تست‌ها حافظه سریع‌تر نتایج بهتری از خود بروز نداده که این امر نشان‌دهنده تاثیر نکات دیگری در افزایش کارایی سیستم به غیر از حافظه است.

در مجموع امتیازات کلی بنچ مارک ۳DMark Vantage ۱.۰.۲ امتیازات حافظه سریع‌تر ۱۰۰ درصد حافظه کندتر بود به این معنی که این بنچ مارک در کل تفاوتی را نشان نمی‌دهد.

در آزمایش‌های مربوط به رمزگذاری در بنچ مارک SISoftware Sandra ۲۰۰۹ SP۳ که یک بنچ مارک پردازنده است، همان‌طور که مشاهده می‌شود استفاده از حافظه سریع‌تر عملا کارایی بالاتری را فراهم نمی‌کند و فقط در کارایی پردازنده AMD در حدود ۲/۰ درصد افزایش کارایی را شاهد هستیم.

همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید در آزمایش پهنای باند حافظه، همین بنچ مارک تفاوت‌ها بیشتر به چشم می‌آیند. نرم‌افزارهای بنچ مارکی مانند این نرم‌افزار که چندمنظوره هستند به ما کمک می‌کنند تا برخی از برتری‌های تئوری حافظه‌های سریع‌تر را بهتر درک کنیم. البته واقعیت این است که تفاوتی که در تصویر مشاهده می‌شود در دنیای واقعی و هنگام اجرای نرم‌افزارهای متفاوت به هیچ‌وجه محسوس نیست.

به هر حال در این تست پردازنده چهارهسته‌ای اینتل نشان می‌دهد که می‌تواند بیشترین استفاده را از افزایش سرعت حافظه داشته باشد و دو پردازنده دیگر نیز با تفاوتی محسوس از برتری این حافظه‌ها سود می‌برند.

در بنچ مارک PCMark Vantage نیز برتری استفاده از حافظه سریع‌تر در حدود ۵ درصد برای پردازنده چهار هسته‌ای اینتل و کمتر از ۴ درصد برای پردازنده چهار هسته‌ای AMD است.

شاید ذکر این نکته در میانه متن کمی عجیب باشد اما به هر حال خالی از فایده نیست یادآوری کنم که با نیم نگاهی به بازار کامپیوتر و تفاوت قیمت انواع حافظه DDR۳ متوجه خواهید شد که چرا انواع مختلف این حافظه‌ها را مورد بررسی قرار داده‌ایم. البته هدف اصلی مشخص کردن فایده‌دار بودن یا بی‌فایده بودن هزینه کردن برای تهیه حافظه‌های سریع‌تر و البته گران‌قیمت‌تر است.

در تست‌های مربوط به بازی FarCry ۲.۰ نیز پردازنده AMD توانسته با استفاده از حافظه سریع‌تر ۶ درصد کارایی خود را ارتقا دهد و پردازنده‌های ۴ و ۲ هسته‌ای اینتل به ترتیب حدود ۵ و ۲ درصد ارتقا کارایی داشته‌اند.

در بازی دیگری نیز که بازی Left ۴ Dead است پردازنده دو هسته‌ای اینتل بیش از ۵ درصد و پردازنده‌های چهار هسته‌ای اینتل و AMD به ترتیب ۳ و ۶/۲ درصد افزایش کارایی داشته‌اند. بعید می‌دانم هیچ‌یک از کاربران به سادگی هنگام بازی متوجه این تفاوت‌ها شوند.

اما وضعیت در نرم‌افزار فشرده‌سازی WINRAR کمی متفاوت است به شکلی که پردازنده دوهسته‌ای اینتل با حافظه سریع‌تر در حدود ۱۵ درصد و پردازنده‌های چهار هسته‌ای AMD و اینتل هر یک به ترتیب ۸/۱۳ و ۵/۱۲ درصد افزایش کارایی داشته‌اند.

در نرم‌افزار Adobe Acrobat ۹.۰ Professional استفاده از حافظه سریع‌تر در پردازنده‌های اینتل، ۲/۲ و ۳/۱ درصد افزایش، اما در پردازنده AMD، ۸/۰ درصد کاهش کارایی را نشان می‌دهد.

در تبدیل فرمت فایل‌های تصویری از فرمت MPEG-۲ به فرمت AVI نیز افزایش کارایی بین ۱ تا ۷/۳ درصد برای پردازنده‌هاست که چندان چشمگیر نیست.

در سایر نرم‌افزارها نیز روند افزایش کارایی به طور تقریبی به همین نسبت است.

در پایان همان‌طور که در تصویر مشخص است پردازنده‌های چهار و دو هسته‌ای اینتل در مجموع آزمایش‌ها به ترتیب ۳ و ۴/۲ درصد از افزایش سرعت حافظه منتفع می‌شوند. افزایش کارایی پردازنده چهار هسته‌ای AMD نیز ۲/۲ درصد در صورت استفاده از حافظه سریع‌تر خواهد بود.

درس اصلی که از این نتایج می‌توان گرفت جوگیر نشدن با رویت اعداد مربوط به فرکانس حافظه‌هاست، زیرا فقط با استفاده از حافظه سریع‌تر و گران‌تر نمی‌توان به همان میزان سرعت سیستم را افزایش داد. اگر این میزان افزایش کارایی که در بیشتر نرم‌افزارها قابل تشخیص نیست برایتان مفهوم زیادی ندارد به جیب مبارک رحم و ضمن اجتناب از جوگیر شدن از حافظه‌های در ظاهر کندتر و ارزان‌تر استفاده کنید.

مسعود نیلی