خشک‌شوئی Dry Cleaning

خشک‌شوئی روشی است که چرک و آلودگی‌ها را از جامه‌ها می‌زداید. تاریخ استفاده از روش خشکشوئی به گذشته‌های دور یعنی به حدود ۶۰۰ اق ـ م یعنی تمدن میسین کرت می‌رسد. باستان شناسان …

خشک‌شوئی روشی است که چرک و آلودگی‌ها را از جامه‌ها می‌زداید. تاریخ استفاده از روش خشکشوئی به گذشته‌های دور یعنی به حدود ۶۰۰ اق ـ م یعنی تمدن میسین کرت می‌رسد. باستان شناسان می‌پندارند که این خشک شوئی‌های باستانی کارشان زدودن خاک یا گرد آرد یا عرق و نم بود و چرک از پوشاک بود. بعدها اختراعی بیشتر وابسته به مایعات که بیشتر از پودرها جذب می‌شود بود. در قرن هفدهم برای نمونه یک رایزن یادداشت کرده که تورپنتین، کلوفون (ماده تشکیل دهنده روغن لحیم) با تبخیر لکه‌ها از بافته‌ (پارچه‌، سودمند است از قرن هیجدهم، مردم از انقباض و چروک الیاف و تارها با جایگزین کردن مواد شیمیائی بجای آب از جمله نفتا (نفت خام، بنزین و بنزول از یک تکنیک نیرومند پیچیده سود جستند. سائیدن سیب زمینی مثل یک وسیله تمیز کننده مواد غیر قابل شستشو، از جمله مبلمان و حتی تابلوهای نقاشی رنگ روغن تولیدات دیگر مثل بنین و کافور بطور موفقیت‌آمیزی لکه‌ها را پاک می‌کند. یک شیوه خشک‌شوئی عمومی خانگی با استفاده از بنزین برای پوشاک‌های کثیف برای پاک و آب کردن پروتئین و چربی یا مواد نفتی و روغنی از قبیل خون یا لکه، شیره گوشت بکار می‌رفت.

در ۱۸۲۱ توماس. ال. جنینگز (۱۸۵۹ ـ ۱۷۹۱) خیاط آفریقائی آمریکائی یکنوع روند خشکشوئی ابداع کرد، اما این پروسس تا نیمه سده ۱۸۰۰ تحقق نیافت تا بطور فرمولی برای خشک‌شوئی، روشی بکار رفت. افسانه‌هائی در وصف اینکه چگونه مواد پاک کننده شیمیائی باری این عمل آمده است. در برخی این افسانه‌ەا آمده است:

۱) پیش‌خدمتی ناگهانی تورپنتین روی یک لباس چرک ریخت

۲) دریانورد فرانسوی بدرون یک بشکه تورپنتین افتاد چون از آنجا بیرون آمد اونیفورم او بدون لکه و چرک شد. در ۱۸۴۵ د. ژ. ب جولی نفت چراغ را روی یک میز لباس چرک ریخت و لکه‌ها و چرک‌های آن پاک شد. ولی اصطلاح خشکشوئی را برای فرم‌های گوناگون صابنون و آب‌شوئی ابداع و شرکت خود را به نام. جولی. بلین. نخستین خشکشوئی اروپا شد.

در حدود ۱۸۹۷ لودویگ آنته‌لین لایپزیگ آلمانی کشف کرد که کاربدر تتراکلورادی کربن همان نتیجه مورد انتظار را دارد بی‌آنکه یک آتش‌سوزی تصادفی رخ دهد.

در حدود ۱۹۱۰ خشکشویان آمریکائی در اروپا موفقیت‌هائی بدست آورند و مغازه‌های خشکشوئی خود را در اروپا گسترش دادند و انواع خدماتی چون تغمیر، رفو و غیره را انجام می‌دادند.

در حدود ۱۹۱۹ خشکشوئی یک صنعت غول‌آسا و دارای درآمدی معادل ۵۵ میلیون دلار گردید.

در حدود ۱۹۳۰ خشکشوئی‌ها یک ماده بی‌ضرر بی‌خطر شیمیائی بنام محلل و پاک کننده Stoddardo را و. ج استو دارد رئیس انستیتو ملی خشکشوئی با موفقیت فراهم کرد.

در نیمه قرن بیستم صنعت خشکشوئی هنوز بر همان پایه و اساس شیوه‌هائی بود که دارای درآمدی با رشد ۸/۲ میلیارد دلار شد به این ترتیب این صنعت بی‌هیچ اشکالی رو به رشد و رونق بود. در ۱۹۶۰ چون پوشاک‌های پائین قیمت بشوی و به پوش ببازار آمد، بازار خشکشویان رو به رکود نهاد از طرفی حافظت محیط زیست برای خشکشویان تضییقاتی فراهم کرد.

در چند دهه اخیر چندین پیشرفت در تکنولژی خشکشوئی صورت گرفت. از جمله استفاده از یک سنسور برای کمک به بهینه سازی مقادیری رطوبت که در پروسس خشکشوئی بکار می‌رفت. علی‌رغم نام خشکشوئی برای روند خشکشوئی مقدار کمی آب به مصرف می‌رسد. در نیمه دهه ۱۹۹۰ روند کنترل روی مقدار رطوبت صورت گرفت.

آخرین پیشرفت در خشکشوئی در واقع یک روند خشکشوئی نیست. در ۱۹۹۸ پروکتر وگامبل وسائلی برای خشکشوئی و آنرا به مشتریان عرضه کردند که قادر به خشکشوئی در خانه بود.