به سان لبخند می نشینم

گاه به سان لبخند می نشینم
و گاه به مانند گریه برمی خیزم
گاه چو بارانی
گیج می زنم در گردبادی سهمگین
و گهی هم گو ش به زنگ
به شیرینی که غم می خواند
دیدم ولی ندیدم
آن مجنونی که
بر لیلایی …

گاه به سان لبخند می نشینم

و گاه به مانند گریه برمی خیزم

گاه چو بارانی

گیج می زنم در گردبادی سهمگین

و گهی هم گو ش به زنگ

به شیرینی که غم می خواند

دیدم ولی ندیدم

آن مجنونی که

بر لیلایی بوسه زد

پس نخوانید عاقل

عاقل بخوانید مرا .

شعر از استاد عابدین پاپی