دگرخواهی رمز خوشبختی در زندگی

ساختار هستی نشان می دهد که همه موجودات به خاطر انسان آفریده شده اند, از این رو باور اینکه انسآنها به فکر یکدیگر نباشند و همانند حیوانات درنده, تنها اسیر ارضای تمایلات فردی خود باشند سخت و غیر ممکن است

آفتاب: ساختار هستی نشان می‌دهد که همه موجودات به خاطر انسان آفریده‌ شده‌اند، از این رو باور اینکه انسآنها به فکر یکدیگر نباشند و همانند حیوانات درنده، تنها اسیر ارضای تمایلات فردی خود باشند سخت و غیر ممکن است. یکی از تمایلات اصیلی که در انسان وجود دارد، حس خود دوستی است. این انگیزه طبیعی نخستین قانونی است که هریک از افراد بشر بالفطره از آن پیروی می‌کنند و اگر این حس در انسان وجود نداشت زندگی فرد استمرار نمی‌یافت و پیشرفت و تحول پیدا نمی‌کرد. ناگفته نماند این حس تا زمانی که به صورت افراطی در نیاید، برای ادامه زندگی ضرورت دارد.بررسی‌ها نشان می‌دهد که نوع برخوردها و تصادمات خانوادگی و اجتماعی در اثر انحراف این حس به وجود می‌آید. عده‌ای هدفشان این است که فقط خودشان زندگی کنند بدون اینکه به حیات و زندگی دیگران توجهی داشته باشند.

این عده این نکته را فراموش کرده‌اند که از راه خودخواهی هرگز نمی‌توان به خوشبختی دست یافت، زیرا سعادت ما مربوط به خوشبختی ماست. بنابراین ابتدا باید برای خوشبختی دیگران کار کنیم و مطمئن باشیم که خوشبختی خودمان نیز تامین خواهد شد.یکی از دانشمندان اخلاق می‌گوید: اگر می‌خواهی از زندگی بهره مند شوی، باید در درجه اول به زندگی دیگران خدمت کنی و این وقتی حاصل می‌شود که همه افراد در وهله نخست به فکر دیگران باشند و این اولین گام برای رهایی از حس خودخواهی است.از امام جعفر صادق(ع) نقل شده پروردگار بزرگ فرمود شایسته ترین و محبوب ترین خلق کسی است که بیشتر از همه به مردم لطف و مهر بورزد و در انجام خواسته‌های آنان از همه کوشاتر باشد. از این بیان می‌توان چنین استفاده کرد که در جمع یک خانواده بهترین و شایسته ترین فرد کسی است که از خود بیرون آمده با همه وجود در خدمت افراد خانواده باشد. به عنوان مثال، زن خانه با همه وجود باید در فکر آسایش همسرش باشد همانگونه که شوهر نیز باید درصدد تامین رفاه و آسایش زن و فرزندان خود باشد.

در این گونه خانواده‌ها طعم و لذت زندگی به معنای واقعی چشیده می‌شود، خواه چنین خانواده هایی در روستا باشند یا در دل شهر و شاید یکی از علل فقدان و یا کاهش عاطفه در زندگی خانوادگی غربی از همین امر نشات می‌گیرد که زن و مرد غربی هر یک به فکر خود و تفریحات خویش است.در یک روایت آمده ایمان هر یک از شما کامل نمی‌شود، مگر آنگاه که برای دیگران چیزی را بخواهید که برای خود می‌پسندید و اگر چیزی را برای خود نمی‌پسندید، آن را برای دیگران نیز نپسندید. این عالی ترین دستوری است که اگر روزی در جوامع اسلامی‌و غیراسلامی‌به آن عمل شود، درگیریها و اصطکاک‌ها از بین خواهد رفت.مطالعه در طبیعت برای همه افراد سازنده و آموزنده است. موجودات طبیعی همه هستی‌شان به خاطر دیگران است. مثلا، طلوع خورشید به انسآنها گرمی‌و حرارت می‌بخشد تا به تلاش و کوشش بپردازند و غروبش تاریکی را به وجود می‌آورد تا انسانهای خسته و کوفته در آرامش آن به خواب روند. باران می‌بارد تا زمینها بارور گردد و زنبورهای عسل با تلاش و کوشش شیره جان خود را تقدیم انسان می‌کنند.بدین ترتیب همه موجودات به خاطر انسان آفریده شده‌اند، پس چگونه می‌توان باور کرد که انسآنها به فکر یکدیگر نباشند و همانند حیوانات درنده، تنها اسیر ارضای تمایلات فردی خود باشند. آیا بر این عده خودخواه می‌توان نام انسان گذاشت.

اعضا و جوارح طبیعی انسان نیز از این قانون بر کنار نیست، لذا هر عضوی از اعضای بدن در خدمت سایراعضای آن می‌باشد؛به عنوان نمونه باید بدانیم که تمام اکسیژن مورد احتیاج بدن را ششها تامین می‌کنند. مع ذلک سلولهای ریوی از اکسیژن هوای درون ششها استفاده نمی‌کنند، بلکه مواد غذایی و اکسیژن مورد احتیاج سلولهای دیواره شش را رگهای خونی دیگری تامین می‌نمایند.یکی از روان شناسان می‌گوید: اولین وظیفه ما این است که برای دیگران سودمند باشیم و به این وسیله انسانها را خوشحال و خودمان را خوشبخت می‌کنیم. بدبخت ترین افراد کسانی هستند که برای دیگران سودمند نیستند و خدمتی ارائه نمی‌دهند. وقتی سیلی راه می‌افتد کفهای بی فایده پس از مدت زمانی از بین می‌روند اما آب مفید که به درد مردم می‌خورد، در روی زمین باقی می‌ماند.سعادت و خوشبختی زندگی خانوادگی در گرو رهایی از خودخواهیها و خودپرستی است. زن و مرد با پیمان ازدواج از دو بودن خارج می‌شوند و یکی می‌گردند.

زن با همه وجودش به شوهرش محبت می‌کند در شداید و دشواری‌ها نیز او را تنها نمی‌گذارد. مرد خانه نیز با همه وجود همسرش را احترام و تکریم می‌کند و به خاطر رفاه و آسایش او و فرزندانش خود را به آب و آتش می‌زند تا امکانات زندگی را فراهم آورد، هرگز یکدنده و لجباز نیست و با توافق یکدیگر به نفی و اثبات امور می‌پردازند. عیوب و اشتباهات یکدیگر را نادیده می‌گیرند و درتمام امور زندگی، در سلامت و بیماری و غنا و نداری انیس و مونس یکدیگرند و همدیگر را درک می‌کنند.در نتیجه فراموش نکنیم که انسآنها وقتی می‌توانند دیگران را درک کنند که از اسارتهای نفسانی و خودخواهی بیرون آمده باشند در غیر این صورت همانطور که شاهد هستیم در بسیاری از خانوادهها زن و مرد یکدیگر را نمی‌فهمند. پس برای رسیدن به خوشبختی خانوادگی زن و مرد باید تمایلات دیگرخواهی خود را تقویت کنند و صادقانه به یکدیگر خدمت نمایند تا طعم زندگی را بچشند و از زندگی مشترک لذت ببرند.