تنها کار مفید الان!

شیوانا همراه کاروانی در راهی می‌رفت. ظهر به منزلی رسیدند و چون تا منزل بعدی یک روز کامل راه بود، تصمیم گرفتند. همان‌جا استراحت کنند و سحرگاه روز بعد به سمت منزل بعدی حرکت کنند. …

شیوانا همراه کاروانی در راهی می‌رفت. ظهر به منزلی رسیدند و چون تا منزل بعدی یک روز کامل راه بود، تصمیم گرفتند. همان‌جا استراحت کنند و سحرگاه روز بعد به سمت منزل بعدی حرکت کنند. وقتی همه مستقر شدند، شیوانا سطل آبی برداشت و به سراغ پله‌های شکسته حجره‌ای رفت و با گلی که فراهم کرده بود شروع به ترمیم پله‌های شکسته کرد.

یکی از کاروانیان مات و مبهوت به شیوانا خیره شد و با تعجب گفت: ”استاد! شما با همه علم و معرفت، چرا وقت گران‌بهای خود را به بنائی و بازسازی پله‌های شکسته تلف می‌کنید. حیف از شما نیست که استراحت نمی‌کنید و به این قبیل کارهای بی‌ارزش می‌پردازید؟! در ثانی کسی به شما بابت انجام این‌کار پول نمی‌دهد. پس چرا زحمت می‌کشید و انرژی خود را هدر می‌دهید؟“

شیوانا بی‌اعتنا به مرد معترض به‌کار خود ادامه داد. مرد که از بی‌اعتنائی شیوانا خشمگین شده بود با صدای بلند در حالی‌که شیوانا را مسخره می‌کرد، گفت: ”استاد بزرگ! همان‌طور که کار می‌کنید می‌توانید بگوئید تفاوت یک آدم نادان و یک سالک معرفت چیست!!؟“

شیوانا لبخندی زد و گفت: ”من در خصوص انسان نادان اطلاعات زیادی ندارم! اما یک سالک معرفت کسی است که در هر لحظه از زندگی‌اش صرف‌نظر از پولی که به او می‌دهند مفیدترین کاری را که از او برمی‌آید انجام دهد. من از الان تا غروب کاری برای انجام ندارم. خسته هم نیستم. من این‌کار را انجام می‌دهم چون تنها کار مفیدی است که الان می‌توانم انجام دهم و همین احساس مفید بودن برای من کفایت می‌کند.“

شیوانا