انتخابات به شرط چاقو

افراد رندی که می‌روند هندوانه بخرند برای اینکه سرشان کلاه نرود هندوانه را به شرط چاقو می‌خرند . برخی هنداونه فروشان هم این نوع مشتریان خودشان را می‌شناسند تا مشتری را می‌بینند …

افراد رندی که می‌روند هندوانه بخرند برای اینکه سرشان کلاه نرود هندوانه را به شرط چاقو می‌خرند . برخی هنداونه فروشان هم این نوع مشتریان خودشان را می‌شناسند تا مشتری را می‌بینند چاقو را به شکم هنداونه می‌زنند و آن را تحویل مشتری می‌دهند.

قصه شرکت برخی از زیاده‌خواهان در انتخابات اخیر هم همین است، آنها شرکت در انتخابات را به شرط پیروزی قبول دارند . از حکومت هم می‌خواهند پیروزی آنها را تضمین کند. آنها چاقو را شرط اصلی معامله می‌دانند . چاقوکشیهای شبهای گذشته برخی نااهلان نیز تداعی کننده این معامله سیاسی است.

باید به این جماعت بگوییم حضور در پاسخ صندوقهای رای ، ورود به دکان هنداونه فروشی نیست شمارش آرا را نمی‌توان به شرط چاقو مشروط کرد، مفهوم این رویکرد انتخابات نیست ، انتصابات است.

اگر کسی این‌گونه انتخاب شود او رئیس جمهور نیست یک گردن کلفتی است که ملت باید در موقع مقتضی گردنش را بشکند.

دیروز در اعتماد ملی خواندم آقای ابطحی عضو سابق مجمع روحانیون مبارز و از اعضای جدید حزب اعتماد ملی در مورد نتایج گفته است :

«جریان اصلاح طلب باید به این نتیجه رسیده باشد که دیگر از صندوقهای رای نمی‌شود به فکر اصلاح بود»

بعد هم کمی بالاتر از مقاله خود گفته است :«رفتم با بی‌بی‌سی فارسی گفتگویی کردم، تحلیل انتخابات کردم.»

باید به چنین فهمی از انتخابات اخیر آن هم توسط جناب ایشان تبریک گفت!

همچنین تبریک گفت که فوری ایشان بدون فوت وقت این دریافت خود را رفته با دشمنان ملت در میان گذاشته است.

اگر جنس اصلاح از نوع اصلاحاتی است که انگلیسی‌ها می‌پسندند، این اصلاح نیست افساد است. این چنین افسادی هیچ گاه از صندوق آرای مردم ایران بیرون نخواهد آمد.

متاسفانه آقایان دیدند آنچه که از صندوقها می‌خواهند بیرون نیامده است به چاقوکشی روی آورده‌اند و به جان مردم و اموال عمومی افتاده‌اند،تا آقای ابطحی هم یک خوراک تبلیغاتی برای دشمنان مردم تهیه کنند.مردم ما مظلوم هستند، سلاحی برای دفاع از خود ندارند، تنها سلاحی که دارند همین یک برگ رای هست که در صندوقها می‌اندازند و انتقام خود را از این چاقوکشها می‌گیرند. آقای ابطحی ودوستانشان باید منتظر رسیدن زمان انتخابات بعد باشند.

حسن کربلایی