پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
جووانی تراپاتونی
جووانی تراپاتونی در ۱۷ مارس سال ۱۹۳۹ در منطقه کازانو میلانینو در میلان ایتالیا به دنیا آمد.
تراپاتونی یکی از موفق‌ترین مربیان جهان با کسب بیش از بیست عنوان است. به دلیل موهای طلایی و نیز تاتیک هوشمندانه‌اش، در ایتالیا به "ایل تدسکو" (آلمانی) معروف است. لقب وی نیز قهرمان است.
فعالیت به عنوان بازیکن
تراپاتونی به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای، ۳۶۷ بار برای آ. ث. میلان و نیز اف. ث. وارزه به میدان رفت. تیم اصلی او میلان بود که از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ در آن بازی می‌کرد. وی در سالهای ۱۹۶۲ و ۱۹۶۸ به همراه این تیم، قهرمان ایتالیا، و در سال ۱۹۶۷ قهرمان جام حذفی این کشور شد. همچنین در سالهای ۱۹۶۳ و ۱۹۶۹ قهرمان جام باشگاه‌های اروپا و در سال ۱۹۶۸ قهرمان جام در جام اروپا شد. وی از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۱ برای وارزه به میدان رفت.
وی در مجموع ۱۷ بار پیراهن تیم ملی ایتالیا را به تن کرد و یک گل هم به ثمر رساند. در این بازی که در مقابل اتریش در ۹ ژوئن ۱۹۶۳ در وین انجام شد، ایتالیا به پیروزی یک بر صفر رسید و تک گل این دیدار را تراپاتونی در دقیقه ۵۷ به طرزی غافلگیرکننده، با یک ضربه از روی نقطه کرنر وارد دروازه فریدل، گلر اتریش کرد. وی در جام جهانی ۱۹۶۲ و نیز بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۶۰ نیز حضور داشت.
فعالیت به عنوان مربی
تراپاتونی در سال ۱۹۷۲ مربی تیم جوانان میلان، و در سال ۱۹۷۴ سرمربی میلان شد. سپس در سال ۱۹۷۶ به یوونتوس تورین پیوست. با این تیم موفق شد در سال ۱۹۸۵ قهرمان جام باشگاه‌های اروپا و نیز سوپرجام اروپا، سال ۱۹۷۷ قهرمان جام یوفا و سال ۱۹۸۴ قهرمان جام در جام اروپا شود.
در سال ۱۹۸۶ به اینتر میلان رفت. با این تیم که در آن زمان لوتار ماتیوس و آندریاس برمه، دو ستاره آلمانی را در اختیار داشت، در سال ۱۹۸۹ قهرمانی باشگاه‌ها و قهرمانی سوپرجام ایتالیا را به دست آورد. در سال ۱۹۹۱ که یورگن کلینزمان هم به این تیم اضافه شده بود، قهرمانی جام یوفا به دست آمد. در همان سال، دوباره تراپاتونی راهی یوونتوس شد که با این تیم در سال ۱۹۹۳ بازهم قهرمان جام یوفا شد.
در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار به خارج از ایتالیا رفت و هدایت بایرن مونیخ را به عهده گرفت. پس از یک سال مربی کالیاری کالچو ایتالیا شد و در این تیم بود که برای اولین بار در طول دوران فعالیتش، از سمت خود اخراج شد. برای فصل ۹۷/۱۹۹۶ به بایرن مونیخ برگشت. در آنجا یک بار دیگر قهرمانی بوندسلیگا، قهرمانی جام حذفی ۱۹۹۸ و نیز قهرمانی در جام لیگا پوکال آلمان (جام اتحادیه) را برای این تیم به ارمغان آورد.
در سال ۱۹۹۸ عهده‌دارهدایت باشگاه فیورنتینای ایتالیا شد. در سال ۲۰۰۰ نیز پس از استعفای دینو زوف، سرمربی تیم ملی ایتالیا شد. با این تیم در مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ با شکست در برابر کره جنوبی از دور رقابت‌ها خارج شد و در جام ملت‌های ۲۰۰۴ اروپا نیز در همان مرحله گروهی حذف شد. بدین ترتیب قرارداد وی در تیم ملی تمدید نشد و وی به عنوان جانشین خوزه آنتونیو کاماچو راهی باشگاه بنفیکا لیسبون پرتغال شد. در فصل ۰۵/۲۰۰۴ با این تیم قهرمان باشگاه‌های پرتغال شد. اما پس از یک سال، برای این که بتواند در کنار خانواده‌اش در ایتالیا باشد، بنفیکا را ترک کرد.
در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۵ قراردادی دو ساله با فا. اف. ب اشتوتگارت آلمان به امضاء رسانید. در آنجا در تاریخ اول ژولای ۲۰۰۵ جانشین ماتیاس زامر شد و در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۰۶ از این تیم اخراج شد. در ماه مه سال ۲۰۰۶ سرمربی ردبول سالزبورگ اتریش شد. درکنار وی نیز لوتار ماتیوس آلمانی کار می‌کرد که در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۷ به دلیل اختلاف‌نظر با سرمربی از سوی هیئت مدیره باشگاه اخراج شد.
تراپاتونی در ۱۳ فوریه ۲۰۰۸ اعلام کرد که از ماه ژوئن همان سال هدایت تیم ملی ایرلند را به دست می‌گیرد.
افتخارات به عنوان بازیکن
قهرمان باشگاه‌های ایتالیا:
۶۲/۱۹۶۱، ۶۸/۱۹۶۷
قهرمان باشگاه‌های اروپا:
۶۳/۱۹۶۲، ۶۹/۱۹۶۸
قهرمان جام حذفی ایتالیا:
۶۷/۱۹۶۶
قهرمان جام در جام اروپا:
۶۸/۱۹۶۷
قهرمان باشگاه‌های جهان:
۶۹/۱۹۶۸
به عنوان مربی
قهرمان باشگاه‌های ایتالیا:
۷۷/۱۹۷۶، ۷۸/۱۹۷۷، ۸۱/۱۹۸۰، ۸۲/۱۹۸۱، ۸۴/۱۹۸۳، ۸۶/۱۹۸۵، ۸۹/۱۹۸۸
قهرمان جام حذفی ایتالیا:
۷۹/۱۹۷۸، ۸۳/۱۹۸۲
قهرمان جام در جام اروپا:
۸۴/۱۹۸۳
قهرمان باشگاه‌های اروپا:
۸۵/۱۹۸۴
قهرمان سوپرجام اروپا:
۱۹۸۵
قهرمان باشگاه‌های جهان:
۱۹۸۵
قهرمان جام یوفا:
۷۷/۱۹۷۶، ۹۱/۱۹۹۰، ۹۳/۱۹۹۲
قهرمان سوپرجام ایتالیا:
۱۹۸۹
قهرمان بوندسلیگای آلمان:
۹۷/۱۹۹۶
قهرمان جام حذفی آلمان:
۹۸/۱۹۹۷
قهرمان جام اتحادیه آلمان:
۱۹۹۷
قهرمان باشگاه‌های پرتغال:
۰۵/۲۰۰۴
قهرمان باشگاه‌های اتریش:
۰۷/۲۰۰۶
