شبکه های اجتماعی بد می​شوند اگر

چند سالی است شبکه های اجتماعی فیسبوک, واتس آپ, وایبر, لاین, تانگو و در دهکده جهانی به گونه ای دیگر درخشیده​اند و افراد بسیاری را از اقصی نقاط جهان, ترغیب به عضویت کرده اند شبکه های اجتماعی هم خوب هستند و هم بد

چند سالی است شبکه‌های اجتماعی (فیسبوک، واتس‌آپ، وایبر، لاین، تانگو و...) در دهکده جهانی به گونه‌ای دیگر درخشیده​اند و افراد بسیاری را از اقصی نقاط جهان، ترغیب به عضویت کرده‌اند. شبکه‌های اجتماعی هم خوب هستند و هم بد!

شبکه‌های اجتماعی همانند هر وسیله ارتباطی، مزایا و معایبی دارد که به ترجیح کاربر انتخاب شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما متاسفانه بسیاری از کاربران ایرانی این فضاها، از سر ناآگاهی، ره به ترکستان برده اند و تنها انگشت بر معایب پنهان و آشکار آن گذاشته و با زیبا جلوه دادن ظاهر حقیقت آن معایب، از محسنات واقعی‌اش دورافتاده‌اند. کاربرانی که اگر پای حرف دلشان بنشینید خواهند گفت: شما نمی‌خواهید نیمه پر لیوان را ببینید.

اما براستی چه چیزی باعث شده، شبکه‌های اجتماعی در اذهان برخی افراد جلوه چندانی نداشته باشد و خوب و پسندیده تعریف نشود؟!

در این نوشتار، بدون هیچ سوگیری، تعصب و پیش‌داوری به قضاوت می‌نشینیم و از واقعیت‌های این دنیای مجازی سخن می‌گوییم، برداشت کاملا آزاد است و هر کس مجاز است از ظن خود یار ما شود. ما در این مطلب برای شما می‌گوییم که شبکه‌های اجتماعی چه زمان خوب نیستند.

* ساعت‌های متمادی و طولانی را در این فضاهای مجازی سیر کنیم و از واقعیت حقیقی دنیای اطرافمان دور بمانیم.

* بدون شناخت و داشتن معیار برای انتخاب، به هر کسی پیغام دوستی بفرستیم ​ یا​ پیام دوستی هر کسی را بپذیریم.

* با دوستان مختلف مجازی خود، اعم از زن و مرد، در هر لحظه از شبانه روز در ارتباط بوده و از همه مهم‌تر از این ارتباطات مجازی رضایت خاطر داشته باشیم.

* شخصیت ایده‌آلی از خود بسازیم و برای جلب دوستان بیشتری به سمت خود، اطلاعات دروغینی به دیگران بدهیم.

* در شبکه‌های مجازی، با پنهان کردن هویت اصلی خود و با معرفی چند​ هویت جعلی، از دیگران کلاهبرداری و سودجویی کنیم ​ یا اعمال خلافی ​ انجام دهیم که به اشاعه فحشا و افزایش بی‌بندوباری منجر شود.

* پشت پا به تفکرات، هویت و فرهنگ اصیل ایرانی خود بزنیم و از هر فرصتی سوءاستفاده کرده و راهی برای برون‌ریزی عقده‌های درونی خود پیدا کنیم و به بهانه آن طرف مرزی بودن، غربی‌ها را الگوی خود قرار داده و به غلط از آنها تقلید کنیم.

* هر عقیده، تفکر​یا یک ایده شخصی به اصطلاح روشنفکرانه را بدون تامل و دقت، با آراستن ظاهرش با تصاویری جذاب، به گونه‌ای در معرض دید دیگران قرار داده و اشاعه دهیم که باورها، تفکرات و ارزش‌های مردم را به چالش کشانده و حتی گاه تا مرز تمسخر نیز پیش ​‌رویم.

* آن‌قدرخود را مختار و محق به دیدن هر صفحه‌ای بدانیم که نه تنها شخصیت والای خود را نادیده بگیریم، بلکه به منزلت و شعور وفهم خود نیز توهین کنیم.

* آن‌قدر غرق صفحات مستهجن و پیام‌های متنوع و به دور از اخلاق و عکس‌ها و فیلم‌های پورنوگراف شویم که نتوانیم مرز بین خیال و واقعیت زندگی را دریابیم.

* شبکه‌های اجتماعی را بهترین و راحت‌ترین راه ارتباطی، برای چت کردن و هرزه‌گویی با جنس مخالف بدانیم.

* به دنبال تصاویر مبتذل و محرک جنسی بوده و در فضاهای مجازی، با توسل به هر حربه‌ای به دنبال ارضای جنسی و غریزی خود باشیم.

* با وجود برقراری ارتباطات متعدد و بی سروسامان، شعله عشق را در دل کسی که هرگز نمی‌خواهیم دوستش داشته باشیم، روشن کنیم و او را دلبسته خود کرده و با احساساتش بازی کنیم.

* با شریکمان پیمان مقدس زناشویی ببندیم ولی بی‌خیال تعهد، صمیمیت و عشق واقعی، در پی آهوی ختن همیشه گریز پایی، در این فضاها باشیم که تنها ردپایی از خود باقی می‌گذارد و می‌رود و ما را نه تنها در هوای وصل هوس‌آلود خود آواره و بی‌انگیزه به ادامه مقدس‌ترین پیمان مان می‌کند، بلکه حرمت امن‌ترین بنیان زندگی که خانواده است را زیر سوال می‌برد.

* حریم‌ و حرمت‌های زن و مردی را بشکنیم و بی‌هیچ قید و بند و خجالتی، کلمات و جملات تحریک‌آمیز جنسی که بیشتر در قالب جوک و لطیفه است، را برای دوستان خود (اعم از زن و مرد) پُست کنیم و انتظار اظهار نظر هم داشته باشیم.

* شرافت انسانی خود را نادیده بگیریم و همچون عروسک سرگردانی باشیم که صرفا ابزار جنسی است که می‌تواند ملعبه دست هر کس و ناکسی باشد.

* به اصل هرچه برهنه‌تر، متمدن‌تر معتقد باشیم و با اشتراک گذاشتن عکس‌های نامناسب و اغواگرانه در صدد جلب و جذب افراد بیشتری به خود باشیم.

* آن‌قدر حریم شخصی برای خود قائل نشویم که عکس‌های خصوصی و خانوادگی محرمانه خود را که تا دیروز درون آلبوم‌ها یا پوشه‏های رایانه‏های خانگی جای داشتند و حتی هر کسی اجازه دیدن آن را نداشت بیرون کشیده و در این عرصه بی‌مرز به دیده نمایش بگذاریم.

* دورو و ریاکار شویم و چهره‌های متفاوت‌تر و نه چندان مناسب‌تری از خود در دنیاهای مجازی قرار دهیم که با شخصیت شناخته شده اجتماعی‌مان توفیر دو صد چندان داشته باشد.

* وجدان را زیر پا بگذاریم و برای خالی کردن کینه و خصومت چندین و چند ساله خود با برخی از افراد، آنان را تهدید کرده و تنش وارد زندگی‌شان کنیم​ یا آبروی یک فرد و خانواده‌اش را بریزیم و بنیان زندگی آنها را متلاشی کنیم.

* دست از همه چیز زندگی‌مان بشوییم و سرک کشیدن و فضولی کردن در کار دیگران را هنر شبانه‌روزی‌مان قرار دهیم و به دنبال اتفاقات تازه زندگی دیگران باشیم یا شایعات و قصه‌های دیگران را که چندان هم از صحت و سقم آنها مطلع نیستیم، انتشار دهیم.

* سر نترس داشته باشیم و با بی‌مبالاتی، اطلاعات خصوصی‌مان را بدون توجه به عواقب فاش شدن آنها و آسیب‌های جبران‌ناپذیر متعاقب، در شبکه‌های اجتماعی و در دسترس همگان قرار دهیم.

* بخواهیم فرد مناسب مقدس‌ترین پیمان زندگی‌مان را در این فضا که دروغ و راستش معلوم نیست، جستجو کنیم.

* کاربر همیشه آنلاین بازی‌های فیسبوکی باشیم.

با این تفاسیر، ما کاربران شبکه‌های مجازی، موظف به تاملی دوباره هستیم. بهتر است این بار با چشمانی باز و آگاهانه با این شبکه‌های جهانی ارتباط داشته باشیم و با تغییر در نحوه فعالیت و نگرش، عنان تفکر و اعتقادات خود را به دست گرفته و از محاسن این تکنولوژی، به نحو احسن استفاده کنیم.

نسرین صفری

مشاور خانواده