دو صحنه یک پیام

مهمترین اخبار روزهای اخیر در جهان, دو کانون اصلی را مورد توجه قرار داده است ایران و لبنان در لبنان, موضوع آزادی اسرا و تبادل اجساد و در ایران مذاکرات هسته ای با حضور نمایندگان ۶ کشور عضو گروه ۱ ۵

مهمترین اخبار روزهای اخیر در جهان، دو کانون اصلی را مورد توجه قرار داده است. ایران و لبنان. در لبنان، موضوع آزادی اسرا و تبادل اجساد و در ایران؛ مذاکرات هسته‌ای با حضور نمایندگان ۶ کشور عضو گروه ۱+۵. هر دوی این ماجرا، با توجه به سوابق طولانی و فراز و فرودهای بسیار و مواضع طرف‌های مناقشه و نتیجه پایانی، صحنه‌هایی عبرت‌انگیز و درس‌آموز برای همه ملت‌هاست و این آن چیزی است که نگرانی برخی را مضاعف می‌کند.

آزادی ۵ اسیر لبنانی از جمله سمیر القنطار، که پس از حدود ۲۹ سال اسارت روز چهارشنبه آزاد شد و همچنین تحویل پیکر اجساد شهدای فلسطینی و لبنانی در برابر جسد ۲ نظامی صهیونیست در حالی انجام شد که رژیم صهیونیستی پیش از این برای این دو نظامی‌اش جنگی ۳۳‌روزه را با هزینه‌‌ای سنگین به ملت لبنان تحمیل کرده بود و نهایتا شکست سنگین و مفتضحانه‌ای را متحمل شده بود.

این اتفاق همچنین در شرایطی رخ داد که این رژیم اعلام کرده بود؛ القنطار را فقط در برابر خلبان آراد تحویل خواهد داد، اما مقاومت حزب‌الله لبنان و رهبر محبوب و صادق‌الوعدش موجب شد این رژیم نهایتا به خواست مقاومت تن دهد و در مقابل آزادی اسرا از جمله سمیر القنطار و پیکر شهدا، فقط جنازه دو نظامی خود را بازپس گیرد.

صحنه‌ای که روز چهارشنبه در دو طرف گذرگاه ناقوره در جنوب لبنان به تصویر درآمد و دنیا آن را مشاهده کرد، صحنه تجسم عزت «مقاومت هوشمندانه» در برابر ذلت« زیاده‌خواهی مستکبرانه» بود. عزتی که در به اهتزاز درآمدن پرچم‌های زرد حزب‌الله با شعار «فان حزب‌الله هم الغالبون» در میان شور و شعف ملت مظلوم، اما سربلند لبنان نمایان شد و ذلتی که دنیا در چهره‌های اشکبار و ماتم‌زده صهیونیست‌ها مشاهده کرد.

و اما ایران. آنچه در ماجرای هسته‌ای ایران نیز رخ داده است، عظیم و باشکوه است. آمریکا و متحدانش با طراحی و برنامه‌ریزی دقیق، ماجرایی را شروع کردند که به زعم آنها پایان حداقلی‌اش محروم کردن ایران از یکی از مهمترین فناوری‌های روز و نتیجه حداکثری‌اش آغاز قرار گرفتن نظام جمهوری اسلامی در سراشیبی سقوط بود. سقوطی که با وادار کردن ایران به خواست دشمن و نقض استقلال ایران کلید می‌خورد. نتیجه شش سال مقاومت هوشمندانه این بوده است که ایران علاوه بر این‌که به فناوری هسته‌ای دست یافته و آن را بومی ‌کرده است، استقلال و استحکام نظام تصمیم‌گیری خود را به نمایش گذاشته است. مذاکرات امروز ژنو بین ایران و ۶ کشور عضو گروه ۱+۵ به همراه سولانا در حالی آغاز می‌شود که بیش از ۳۰۰۰ سانتریفیوژ ایران در نسل‌های۳ IR،۲ IR و۱ IR بی‌وقفه در حال فعالیت هستند و ایران فقط در چارچوب توافق‌نامه پادمان با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری می‌کند. از سوی دیگر طرف‌های ایران و بخصوص آمریکا که نماینده‌اش برای اولین‌بار در این مذاکرات شرکت دارد در حالی با نماینده ملت ایران گفتگو می‌کنند که طی سال‌های گذشته بر این پای می‌فشردند که

۱) ایران اساسا نباید به نو های (know how) علم غنی‌سازی دست یابد.

۲) مذاکرات فقط پس از تعلیق غنی‌سازی از سوی ایران انجام می‌شود.

۳) و ایران باید علاوه بر NPT، پروتکل الحاقی را هم بپذیرد و...

دنیا چهارشنبه گذرگاه ناقوره را نظاره می‌کرد و امروز «ژنو» را می‌نگرد. دیروز پیروزی غرور‌آفرین حزب‌الله لبنان به نمایش در آمد و امروز پیروزی عزتمند ملت ایران. پیام این دو صحنه یک چیز است و آن عبارت است از «مقاومت همراه با تدبیر» پیامی که ملت‌های مظلوم دنیا با درس گرفتن از آن می‌توانند مسیر زندگی خود را تغییر دهند.

نه کار حزب‌الله تمام شده است و نه موضوع هسته‌ای ایران به سرانجام خود رسیده است. اما پیروزی نهایی فقط با ادامه همین راه دست‌یافتنی است. ان‌شاءالله!

مهدی فضائلی‌