آیینه شکستن خطاست نقدی به تحریم برنامه ۹۰

تحریم برنامه پرمخاطب ۹۰ از سوی متولیان فوتبال, یکی از فاجعه آمیزترین اخبار در محافل ورزشی کشور است

تحریم برنامه پرمخاطب ۹۰ از سوی متولیان فوتبال، یکی از فاجعه آمیزترین اخبار در محافل ورزشی کشور است.

در واقع آنچه در باور مردم ورزش دوست به وجود آمده این است که فدراسیون فوتبال با این اشتباه خدشه ای بزرگ را به پیکره فوتبال وارد کرد.

اگر بخواهیم ابعاد گوناگون این اتفاق را بررسی کنیم باید به تاریخ نه چندان دوری برگردیم که آقای عادل فردوسی پور در برنامه ۹۰ با به چالش کشیدن اتفاقات اخیر فوتبال و دخالت های نابجای سازمان تربیت بدنی، عملا راه پاسخ منطقی و اصولی را برآقای آخوندی مسئول روابط عمومی و سخنگوی سازمان تربیت بدنی که خود و دستگاه متبوعش را خدمتگزار معرفی می کرد بست.

ایشان وقتی به جای پاسخ صریح، منطقی و مستدل به آقای فردوسی پور، از عبارت «همین مردم به دولت نهم رای دادند» استفاده کرد، نشان داد تا چه اندازه از قضایای فوتبال و به طور کلی ورزش، به دور است.

سیاسی کردن برنامه ای که هدف و رسالتش سال هاست ورزش است، چه توجیه ای می تواند داشته باشد؟

موضع غلط فدراسیون فوتبال نوعی انحراف در ورزش است که خوشبختانه این امر با هوشیاری مسئول کمیته ورزش در مجلس شورای اسلا می که صراحتا گفت: «برنامه ۹۰ باید با همان جدیت به کار خود ادامه دهد» به نوعی قوت قلبی برای اهل نظر و روشن دلان عرصه های خبر است. آقای کفاشیان رئیس فدراسیون در مصاحبه ای اخیرا اعلام کرده « تحریم ۹۰ تصمیم خودم بود نه تصمیم سازمان» این گفته آقای کفاشیان خود عذر بدتر از گناه است.

به ایشان توصیه می کنم، به جای آنکه تمرکز خودرا درگیر حاشیه های کاذب ورزش کنند، بیشتر به کیفیت پیشبرد اهداف و برنامه های فوتبال بپردازند.

فدراسیون فوتبال باید به عنوان یک مرجع حاشیه گریز در فوتبال عمل کند، نه آنکه خود ابزاری باشد در جهت مخاصمات و اهداف شخصی عده ای چرا که این حاشیه ها و استفاده های ابزاری گذراست و آنچه در اذهان مردم باقی می ماند همان صداقت ها و رفتارهای درست است.

حتی انتقادی ترین افراد که همواره برنامه ۹۰ را با توجه به منافع خودشان به چالش می کشیدند، هیچ گاه تاثیر هدایتی و راهبردی این برنامه را نقض نکردند، ضمن اینکه قرار نیست همیشه خوبی ها را گفت و نسبت به کاستی ها بی توجه بود و ساکت ماند.

آقای کفاشیان حتما فراموش نکرده اند که همین برنامه ۹۰ بودکه بسیاری از مخاصمات و کج روی های موجود در فوتبال را مهار می کرد وبا میانجیگری به پایان خوش می رساند.

آنجا که افسار مدیریت از دست مدیران به اصطلا ح همه فن حریف (البته به زعم خودشان) خارج می شد، همین آقای فردوسی پور و برنامه ۹۰ بود که با حضور به موقع خود افکار عمومی را در راستای اهداف و مصالح نظام هدایت می کرد، حالا چگونه است این برنامه، یک شبه به یک اختاپوس در عرصه اطلاع رسانی تبدیل شده است؟!

برنامه ۹۰ که به جرات یکی از پرطرفدار و پربیننده ترین برنامه های تلویزیونی کشور است، بارها حجت خود را هم به مردم و هم به مسئولا ن ثابت کرده است و این آنقدر بدیهی است که اصلا نیازی به توضیح اضافی ندارد.

امیدواریم در کشور ما این فرهنگ باور مسئولا ن باشد که انتقاد، بار نیست بلکه بال است، بالی برای توسعه.

نویسنده : پوریا سید