برای خودت

در مجلسی که ذکر خدا باشد و یاد خدا باشد دوئیت‌ها همه از بین می‌رود و همه، او خودش با خودش است! هر کسی خودش با خودش است. آنجا غریبه نیست. در واقع به یک حساب خودت با خودت داری صحبت می‌کنی …

در مجلسی که ذکر خدا باشد و یاد خدا باشد دوئیت‌ها همه از بین می‌رود و همه، او خودش با خودش است! هر کسی خودش با خودش است. آنجا غریبه نیست. در واقع به یک حساب خودت با خودت داری صحبت می‌کنی و به حساب دیگر "خودت با خودت" یعنی با خدای خودت صحبت می‌کنی.

وقتی شوهر با زن یگانه است و حرف می‌زند خودش با خودش دارد صحبت می‌کند. اگر لقمه دهانش می‌گذارد در واقع دهان خودش می‌گذارد. زن هم همین‌طور است. اگر به شوهرش خدمت می‌کند سر تا پای خدمت مال خودش است. به خودش دارد خدمت می‌کند.آیه شریفه هم همین را می‌گفت؛ "کسی که عمل خوبی کند به خودش کرده است و کسی که عمل بدی کند به خودش کرده است" آیا همین‌طور نیست؟ یعنی هر کاری کردی به خودت می‌کنی.

خوبی می‌کنی به خودت کرده‌ای و خدای نخواسته اگر پنجه‌ای می‌کشی یا تندی هم می‌کنی به خودت کرده‌ای.

حاج محمداسماعیل دولابی (ره)

کتاب طوبای محبت ـ جلد ششم