انتظار!

دلم بی تاب
چشمم بی آب
عقلم بی اراده
گوشم طنین آوایش را نمی شنود
دلم خسته این راه فرسوده
مجرای چشمم سوسوی چراغی
ذهنم کز کرده
روحم سرگردان
جسمم آشفته
از دغدغه بار دیگر دیدنت
از …

دلم بی تاب

چشمم بی آب

عقلم بی اراده

گوشم طنین آوایش را نمی شنود

دلم خسته این راه فرسوده

مجرای چشمم سوسوی چراغی

ذهنم کز کرده

روحم سرگردان

جسمم آشفته

از دغدغه بار دیگر دیدنت

از تکاپوی لحظه دیگر حس کردنت

در این تنگنای زمان

که روزها را در انتظارت سپری می کنم

تنها قاصدک باقیمانده ام را به دست نسیم می سپارم

تا آن روزی که قاصدکم را به تو برساند

ای محبوب من!

ندا پگرگ ۱۶ ساله/دبیرستان نیایش(۲) تهران