مسیح ع , پیامبر صلح و عشق

مناسبت سالروز میلا د حضرت عیسی ع

<کر‌یسمس>، جشنی که هر ساله نوید آغاز سال نوی میلا‌دی را به جهانیان می‌دهد، یک جشن مذهبی برای مسیحیان است که در طول تاریخ خود، دگرگونی‌های بسیاری را تجربه کرده است. آنگونه که از تاریخ بر می‌آید، کریسمس در قرن چهارم میلا‌دی که امپراطوری روم ـ بیزانس ـ بطور رسمی آئین مسیحیت را پذیرفت، در دنیای غرب رایج شد و به مرور زمان، نشو نما گرفت. مورخان می‌گویند این جشن گرچه متعلق به مسیحیان است اما در اصل از ایران باستان و آئین <مهر> ـمیترانیسم‌ـ گرفته شده و به همین دلیل، با دی و شب یلدای ایران همزادی و اشتراکات فراوان دارد. آنان در این زمینه به اختلا‌ف نظرهای موجود بر سالروز ولا‌دت حضرت عیسی(ع) استناد می‌کنند و می‌گویند که بحث میان بزرگان عالم مسیحیت و تاریخ‌نگاران درباره روز میلا‌د آن حضرت چنان زیاد است که نمی‌توان دراین باره روزی را مشخص کرد.

● زمان کریسمس در مذاهب مختلف مسیحیت

زمان <کریسمس> اکنون نیز میان شاخه‌های مختلف مسیحیت اعم از ارتدوکس، کاتولیک و پروتستانها، متفاوت است و هر یک، مبنایی را برای آنان تعیین کرده‌اند گرچه همگی به سالروز تولد <مهر> ـ میترا ـ (خدای پاکی) در ایران باستان نزدیکند. آداب و رسوم کریسمس نیز در طول زمان دچار دگرگونی‌های بسیار شده است به گونه‌ای که می‌گویند: هدیه دادن و شیرینی‌های متنوع و رنگارنگ آن در قرن نوزدهم میلا‌دی توسط تاجران یهودی در اروپا رایج شد. عده بسیاری نیز معتقدند که <بابانوئل>، شخصیت افسانه‌ای که مسیحیان را در ایام کریسمس با هدایای خود، خوشحال می‌سازد، در واقع از <عهد نوروز> ایرانی الهام گرفته و در ابتدا، لباسی‌سبز بر تن داشته است.

علت تغییر رنگ بابانوئل به لباس قرمز مشخص نیست و به همین دلیل، امروزه عده‌ای ـ به طنز یا جدی ـ معتقدند که شرکت کوکاکولا‌، چنین رنگی را به آن داده است. بابانوئل پیش ازاین به کودکان هدیه می‌داد اما چند دهه است که به لطف تبلیغات دنیای مصرف، دادن هدیه به بزرگان را نیز مد کرده است. با وجود این، برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد.

کریسمس بار دیگر نزدیک می‌شود و مردم برای جشن گرفتن تولد حضرت عیسی(ع) به کلیساها می‌روند. در این دوران، به خصوص رایج است که مسیحیان از دستورهای حضرت عیسی(ع) پیروی می‌کنند، اما چیزی که به خوبی درک نشده است این است که مسلمانان هم حضرت عیسی(ع) را دوست داشته به وی احترام می‌گذارند، چرا که او نیز یکی از پیام‌آوران خدا برای بشریت بوده است.

● معنای لغوی عیسی(ع) و مسیح

کلمه <عیسی> در اصل <یشوع> بوده که هم به معنای مخلص تفسیر شده و هم به معنای منجی؛ و کلمه <مسیح> به معنای ممسوح است و اگر آن جناب را به این نام نامیدند، به این مناسبت بوده که آن جناب ممسوح به یمن و برکت بوده و یا برای این بوده که آن جناب ممسوح به تطهیر از گناهان بوده و یا با روغن زیتون تبرک شده ممسوح گشته، چون انبیاء روغن زیتون به خود می‌مالیدند و یا بدین جهت است که جبرئیل بال خود را در هنگام ولا‌دت آن حضرت بر بدن او مالیده تا از شر شیطان محفوظ باشد و یا برای این بوده که دست بر سر ایتام می‌کشیده و یا برای این بوده که دست بر چشم اشخاص نابینا می‌کشیده و آنان را بینا می‌کرده و یا بدین جهت مسیحش خواندند که دست بر بدن هیچ بیماری نمی‌کشیده مگر آن که شفا می‌یافته است.

از انجیل چنین استنباط می‌شود که چون حضرت مسیح براساس پیش‌بینی تورات باید ظهور می‌کرد و به مقام سلطنت می‌رسید او را مسیحا نامیدند.

● اوضاع اجتماعی مقارن تولد حضرت عیسی(ع)

حضرت عیسی(ع) زمانی در فلسطین چشم به جهان گشود که اختلا‌فات مذهبی و سیاسی در این کشور عرصه را بر مردمان تنگ کرده و کشور را به نابودی و سیاهی کشانده بود. فلسطین که در آن زمان به تازگی تحت سیطره رومیان درآمده بود و یهودیان از پراکندگی و آشفتگی در رنج بودند، دلهایی سخت و جامد و کینه‌های فرقه‌ای و مذهبی چون آتش زیر خاکستر و انتظار جرقه‌ای برای انفجار بود. عیسی(ع) در این سرزمین به دنیا آمد.

● جایگاه حقیقی مسیح(ع) در قرآن

قرآن کریم در ۱۵ سوره و ۹۳ آیه درباره حضرت مسیح(ع) سخن به میان آورده است که با عنوان‌های عیسی‌بن‌مریم۱۶ بار و ابن مریم ۱۷ بار و مسیح ۱۱ بار یاد شده است. برخی از دانشمندان اسلا‌می تبار واژه مسیح را عربی و برخی دیگر بیگانه شمرده‌اند. این واژه تنها در سوره‌های مدنی به کار رفته است. برای تبار واژه عیسی نیز اقوال گوناگونی وجود دارد.

● ظهور حضرت مسیح(ع) در عصر حضرت مهدی(عج)

در زمان ظهور حضرت مهدی(عج)، مسیح(ع) نزول خواهند کرد و در رکاب آن بزرگوار و پشت سر آن امام همام(ع) اقامه نماز خواهند نمود و این به مفهوم خاتمیت و خاتم‌الا‌وصیاء بودن آن بزرگوار است و در روایت آمده که آن بزرگوار به حضرت مسیح(ع) احترام نموده و مسیح(ع) گوید: کسی را نرسد که بر ائمه اهل بیت(ع) تقدیم بجوید و حق تقدم با شماست. کتاب منتخب‌الا‌ثر ۲۵ حدیث در این رابطه نقل نموده است. و در بحار‌الا‌نوار از جابر نقل شده که امام عصر(عج)به حضرت عیسی(ع) می‌گوید: بیاید بر ما امامت کنید. و حضرت عیسی(ع) می‌فرماید: بعضی از شما بر بعضی دیگر امارت دارد و این عنایت خداوند نسبت به این امت است.

علا‌مه مجلسی با استناد به این حدیث می‌گوید: این حدیث صحیح و نیکو است که بزرگان نقل نموده‌اند و دلا‌لت دارد بر اینکه مهدی(عج) به جز عیسی(ع) است و این به معنی تسلیم مسیحیت و یهودیت در برابر قرآن و آل البیت(ع) خواهد بود. چیزی که آن را در طول چهارده قرن گذشته کمتر پذیرفته‌اند. و همواره در برابر اسلا‌م با جنگ‌های صلیبی و صهیونیستی و تهمت‌ها و نسبت‌های ناروا و جنگ‌های روانی و تبلیغاتی و عملیات تخریبی تلا‌ش کرده‌اند تا مانع گسترش و نفوذ آن در جهان بشوند و البته این ظلم بزرگی است که نسبت به بشریت و ارزش‌های الهی و ادیان الهی و حضرت مسیح(ع) و حضرت موسی(ع) و پیروان راستین این دو دین و پیامبران بزرگ الهی روا داشته‌اند.

● صلح و عشق پیام مسیح(ع)

<کریسمس> برهه‌ای افتخار‌آمیز از سال است، اما هر ساله چهره حضرت عیسی(ع) و آموزه‌های وی بیشتر و بیشتر از این مراسم رخت برمی‌بندد. ولی به هر حال، نکته مثبت هم داردکه اگرنبود، روابط خانوادگی از آنچه امروزه دیده می‌شود بدتر بود و در واقع، تنها فرصتی است که خانواده‌ها تلا‌ش می‌کنند، پیوندهای شکسته شده‌شان را ترمیم کنند.

در جنگ جدایی دین از مدارس و دولت، کریسمس پیروزی بزرگی در بازگرداندن روحانیت به زندگی فرد است. واقعا خجالت‌آور است که به جای کریسمس مبارک از الفاظی مانند تعطیلا‌ت مبارک و تبریکات فصلی استفاده می‌شود که بیشتر ناشی از تمایلا‌ت تجاری است. انکار مسیحیت در جشن‌های کریسمس به هیچ کس کمک نمی‌کند. در واقع ما مسلمانان از وجود محتواهای بیشتر مسیحیت استقبال می‌کنیم و احترام خود را به روش خودمان و با برپایی جشن به حضرت مریم(س) و فرزندشان می‌دهیم.

در حالی که عده‌ای می‌کوشند تا مسلمانان و مسیحیان را از هم جدا کنند، ما با نیرویی جدایی‌ناپذیر با یکدیگر متحد می‌شویم؛ نیرویی که پیام عشق، صلح و آموزه‌های فراموش ناشدنی حضرت عیسی(ع) بوده و از سوی پیروان هر دو دین پذیرفته شده است. این جمله فراموش ناشدنی است: عیسی پسر مریم گفت: دنیا یک پل است، از آن بگذرید، اما خانه‌ای بر آن نسازید. کسی که به روز آخرت معتقد است، امید به ابدیت دارد، اما این دنیا، تنها یک ساعت است. آن را در ستایش و دعای خداوند برای آسایش در روزی نادیده بگذارنید به این جمله‌ای است که بر سر بزرگترین معماری مسلمانان مسجد ساخته شده توسط امپراتور اکبر در استان آگرا در شمال هند نوشته شده است.

چرا تولد حضرت عیسی(ع) در همه جهان جشن گرفته می‌شود، به ویژه در آمریکا، اما پیام صلح و عشق وی تقریبا قربانی و نادیده انگاشته می‌شود؟!!

اسدالله‌افشار