زندگی مشترک یا میدان جنگ

اگر می خواهید مثل خیلی از تازه عروس و داماد ها با هم وارد جنگ نشوید, راه های زیر را امتحان کنید

دنیای تازه عروس‌ها و تازه دامادها اگرچه یک دنیای عاشقانه و رمانتیک است اما در ماه‌های اول، پر است از تنش و بگومگو. وارد شدن به یک خانواده تازه با یک فرهنگ تازه، پذیرفتن مسئولیت اداره یک زندگی، کنار آمدن با فردی که هم دوستش دارند و هم احساس می‌کنند زمین تا آسمان با آن‌ها فرق دارد و خیلی موضوعات دیگر، باعث می‌شود بعضی از تازه عروس و داماد‌ها در ماه‌های اول، کشمکش‌های آزاردهنده‌ای را تجربه کنند و گاهی آرزو کرده که کاش چند ماه به عقب برمی‌گشتند اما نباید فراموش کنید که همه تازه عروس و داماد‌ها زندگی‌شان را به این شکل شروع نمی‌کنند. اگر شما می‌خواهید از دسته اول نباشید، تنها باید کمی بیشتر مراقب حرف‌ها و رفتار‌های‌تان و همین‌طور احساسات همسرتان باشید. شاید امتحان کردن راه‌های ذکر شده بتواند تاحدودی شما را در برابر تنش‌های اول زندگی زناشویی ایمن کند.

● توقف آزاد

اگر بعد از یک دعوای شدید، ‌نمی‌توانید خشم‌تان را کنترل کنید بهتر است صحبت‌کردن در مورد این موضوع را به تعویق بیندازید. در اوج عصبانیت شما نمی‌توانید تصمیم منطقی بگیرید و ادامه گفت‌و‌گو تنها ناراحتی میان شما را بیشتر می‌کند. نمی‌گوییم که نباید ناراحت یا حتی عصبانی باشید، بلکه باید بعد از گذشت چند ساعت و آرام شدن، برای برطرف‌شدن نگرانی‌ها و سوء‌تفاهم‌ها با هم گفت‌و‌گو کنید. بد نیست شما هم از دکمه «توقف» استفاده کنید و تا زمانی که آرامش، تمرکز و قدرت درک لازم را پیدا نکرده‌اید، پای موضوعات جدی را وسط نکشید.

● من حس می‌کنم...

از به اشتراک گذاشتن احساسات‌تان نترسید. اگر شما با فروتنی احساسات‌تان را برای همسرتان آشکار کنید، انرژی‌ای که برای مشاجره‌ها و سوء‌تفاهم‌ها صرف می‌کنید چند برابر کمتر خواهد شد. به اشتراک گذاشتن احساسات، اولین و مهم‌ترین قدمی‌است که باید برای شناخت یکدیگر بردارید و اگر خودتان در این زمینه کوتاهی کنید، دیگر نمی‌توانید گناه اشتباه تصمیم گرفتن و درک نکردن را به گردن همسرتان بیندازید. اگر ترسیده‌اید،‌ اگر احساس ضعف می‌کنید یا این حس که دیده نمی‌شوید و احساسات‌تان در نظر گرفته نمی‌شود شما را آزار می‌دهد،‌ در یک گفت‌وگوی دوستانه این موضوعات را با همسرتان درمیان بگذارید. بگویید که از نظرتان او مقصر نیست و فقط نیاز دارید که به شما کمک کرده و این حس‌های آزار‌دهنده را از شما دور کند.

● زندگی زناشویی میدان جنگ نیست

موضوع مهم و اساسی این نیست که حق با چه کسی است؟ اگر شما می‌خواهید که همسرتان را به هزار و یک دلیل سرزنش کنید و گناه خراب شدن رابطه را به گردن او بیندازید، همین حالا دست نگه دارید. این‌که حق با چه کسی است دردی از زندگی شما دوا نمی‌کند بلکه شما ۲ نفر به یک اندازه برای برگرداندن زندگی‌تان به دوره‌های خوش گذشته مسئولیت دارید و این‌که حق با شما باشد، ذره‌ای از این مسئولیت کم نمی‌کند. در یک زندگی کاملا مشترک، حتی اگر حق با شما باشد،‌ باز هم باید برای آرام کردن رابطه بجنگید و بدون لجاجت، همسرتان را هم با خود موافق کنید.

● برسر اختلافات توافق کنید

در مورد اختلافات‌تان توافق کنید. تنها از این راه است که حتی تفاوت دیدگاه شما معنای یک اختلاف آزار دهنده را به خود نمی‌گیرد. قرار نیست همه نظرات و رفتار‌های شما شبیه هم باشد. تنها کاری که در مورد اختلافات‌تان می‌توانید بکنید پذیرش آن‌هاست. از آشکار کردن این اختلافات نترسید و به خاطر جلب رضایت همسرتان پنهان‌شان نکنید. قرار هم نیست که در مورد هرکدام‌شان یک بحث جانانه برای قانع کردن یکدیگر راه بیندازید بلکه تنها باید به عقاید هم احترام بگذارید. شما عاشق آب زلال رودخانه‌اید و او از آب می‌ترسد. خب... هیچ کدام شما مقصر نیستید و می‌توانید تا پایان عمر بدون هیچ تنشی با هم پای‌تان را در رودخانه نگذارید.

● دعواهای‌تان را علنی نکنید

صحبت‌های جدی را در خلوت‌تان مطرح کنید. حتی اگر تمام وجود شما خشم است و دوست دارید برای یک موضوع بجنگید، این دعوای زن و شوهری را علنی نکنید. اگر شما فرزندی دارید، باید بدانید که بچه‌ها با دیدن چنین صحنه‌هایی احساس ناامنی کرده و با دیدن قهر شما گمان می‌کنند که هیچ وقت با هم آشتی نخواهید کرد. اگر هم در جمع بزرگ‌تر‌ها هستید، باید بدانید که آن‌ها هیچ وقت دعواهای شما را فراموش نمی‌کنند و حتی اگر به خوشبخت‌ترین زمان زندگی‌تان برسید، تصوری که در گذشته با دعواهای‌تان برای‌شان ساخته بودید هیچ وقت محو نمی‌شود. پس مقابل دیگران از همسرتان یا زندگی مشترک‌تان گلایه نکنید، ‌اگر بعد از یک دعوای زن و شوهری عازم مهمانی شده‌اید، به عادت بسیاری از زوج‌ها مقابل دیگران به یکدیگر با جمله‌های‌تان آسیب نزنید. یادتان نرود که دوست داشتنی که میان شما هست، باعث می‌شود خیلی زود این لحظه‌ها را فراموش کنید ‌اما دیگران این اتفاقات را هرگز از یاد نمی‌برند.

● خودخواهی ممنوع

قبل از این‌که برای حل مشکل‌تان تصمیم بگیرید، مطمئن شوید که همه راه‌ها را سنجیده‌اید؛ همه جوانب موضوع را بررسی کنید و راه‌هایی که با کمک‌شان می‌توانید این مشکل را حل کنید، هم فهرست کنید. این‌که با کمک و مشارکت هم راه‌حلی برای مشکلات‌تان پیدا کنید، می‌تواند اعتماد شما و همسرتان به این زندگی و توانایی‌های مشترک‌تان را بیشتر کند. پس هیچ وقت یک طرفه به قاضی نروید و برای عملی کردن راهی که به نظر خودتان موثر است پافشاری نکنید. به دنبال راهی بگردید که برای هردوی شما آرامش‌بخش است.

اگر با هم در مورد موضوعی اختلاف نظر دارید، راحت‌ترین راه این است که قهر یا تهدید کنید و در کمال بی‌میلی همسرتان را مجبور کنید که کاری را که شما می‌خواهید انجام دهد اما این راه آسان آینده زندگی مشترک‌تان را با سختی‌هایی روبه‌رو خواهد کرد؛ پس کمی از مواضع خود کوتاه بیایید و از همسرتان هم بخواهید که سازگاری داشته باشد. گرفتن تصمیمی که به نفع هردوی شما باشد آسان نیست اما تنها راهی است که می‌تواند آینده زندگی شما را به جای جنگ و دعوا به سمت گفت‌و‌گو و همکاری ببرد.

تنها کاری که باید بکنید پرهیز از گفتن این جملات و تمام کردن بحث با استفاده از آن‌هاست: «چون من گفتم»؛ «چون دلم می‌خواهد»؛ «چون من نمی‌خواهم»؛ «همینی که هست» و ...

● وقتی عصبانی هستید حرف نزنید

عجولانه قضاوت نکنید و در لحظه عصبانیت با همسرتان یکی به دو نکنید. مطمئن باشید جواب‌های بدون فکری که در آن لحظه به او می‌دهید به شما آسیب خواهد زد. پس سعی کنید هیچ ردی از عصبانیت‌تان به جا نگذارید که بعدا علیه‌تان استفاده شود. اگر نمی‌توانید برای بیشتر فکر کردن چند روز صبر کنید، حداقل چند ساعتی سکوت کنید و روال طبیعی زندگی‌تان را طی کنید تا تصمیم بهتری بگیرید. غذا درست کنید، دوش بگیرید، تلویزیون ببینید و وقتی احساس کردید شرایط طبیعی‌ای پیدا کرده‌اید با آرامش در مورد آن موضوع با هم گفت‌و‌گو کنید. شاید شما فکر کنید که وقتی موضوعی در دعوا بیان می‌شود، بعدها از یاد می‌رود و می‌توانید به همسرتان هر چه خواستید بگویید و بعدا هم بگویید عصبانی بودم و یک چیزی گفتم اما این تصور کاملا اشتباه است. جملاتی که در دعوا بیان می‌شوند بیشتر از هر زمان دیگری به یاد می‌مانند.