نگاه سنگین حامی!

شیوانا در مجلسی نشسته بود و در سکوت به صحبت جمعی گوش می‌داد. موضوع صحبت مردی بود که همه می‌گفتند جرمی مرتکب شده و مستحق مجازات است و هر کس در بدگوئی از آن مرد جمله می‌گفت. شیوانا …

شیوانا در مجلسی نشسته بود و در سکوت به صحبت جمعی گوش می‌داد. موضوع صحبت مردی بود که همه می‌گفتند جرمی مرتکب شده و مستحق مجازات است و هر کس در بدگوئی از آن مرد جمله می‌گفت. شیوانا بالاخره طاقت نیاورد، از جا برخاست تا برود. یکی از جمع به طعنه گفت: ”استاد! این آدمی که ما راجع به او حرف می‌زنیم نزد هیچ‌‌کس آبروئی ندارد و تمام اعتبار و حیثیتش بر باد رفته است!؟“

شیوانا آهی کشید و گفت: ”می‌گوئید انسانی است که هیچ‌کس پشتیبانش نیست، ولی این قبیل انسان‌ها حامی قدرتمندی دارند که من از ترس او این مجلس را ترک می‌کنم!“

همان فرد با خنده گفت: ”آخر چنین فردی را چه کسی حمایت خواهد کرد؟ او دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد!“

شیوانا سری تکان داد و گفت: ”ایستگاهی هست که در آن ایستگاه، خالق کاینات همیشه منتظر است تا انسان‌های درمانده و مأیوس را در آغوش بگیرد. وقتی انسانی امیدش را از دست می‌دهد و به‌سوی او روی برمی‌گرداند، خالق کاینات چتر حمایتش را بر سر او باز می‌کند و حامی او می‌شود. به همین خاطر طفلی که یتیم می‌شود، غریبی که درمانده می‌شود، مسافری که راه گم می‌کند و انسانی که بی‌حرمت می‌شود، نهایتاً وقتی به این ایستگاه می‌رسد خود را در آغوش این حامی بزرگ می‌بیند و آرام می‌گیرد.

من از ترس آن حامی بزرگ این مجلس را ترک می‌کنم، چرا که سنگینی نگاه خشمگین خالق کاینات را به‌خوبی حس می‌کنم و در تمام عمرم از هیچ‌چیز به اندازه این نگاه سنگین نترسیده‌ام!“