بخاری بدون دودکش را چگونه استفاده کنیم؟

بخاری‌های بدون دودکش استاندارد، در رده بسیار بالای تولید انرژی است، زیرا در بخاری‌های بدون دودکش برخلاف بخاری‌های دودکش‌دار، محصول احتراق با دمای بالا از دودکش به بیرون …

بخاری‌های بدون دودکش استاندارد، در رده بسیار بالای تولید انرژی است، زیرا در بخاری‌های بدون دودکش برخلاف بخاری‌های دودکش‌دار، محصول احتراق با دمای بالا از دودکش به بیرون ساختمان منتقل نمی‌شود و همه انرژی تولیدشده، صرف گرمای محیط اطراف می‌شود.

بخاری‌های بدون دودکش دارای ظرفیت حرارتی کم است و به همین جهت نیاز به دودکش ندارد، اما این بخاری‌ها جایگزین بخاری‌های دودکش‌دار نیست.

این بخاری‌ها فقط باید در فضاهایی استفاده شود که جریان هوا به صورت مستمر وجود دارد، مانند مغازه‌ها و فروشگاه‌ها و دفاتر کاری که درها به صورت مستمر باز و بسته می‌شود.

به همین علت بخاری‌های بدون دودکش با وجود استاندارد بودن، مطابق توضیحات درج شده روی پلاک یا برچسب نصب شده به بدنه آنها، به هیچ عنوان نباید در فضاهای بسته و محدود و فاقد جریان مستمر هوا استفاده شود. یعنی استفاده از بخاری‌های بدون دودکش برای گرمایش محیط واحدهای مسکونی اعم از اتاق‌های خواب و پذیرایی غیرایمن است.

این تصور که این بخاری‌ها در برابر خطر گازگرفتگی ایمن است نیز غلط می‌باشد زیرا سیستم ایمنی آنها براساس کاهش سطح اکسیژن (بر حسب درصد) عمل می‌کند، نه افزایش سطح انتشار گاز منواکسیدکربن.

در توضیح علت این موضوع باید اشاره کرد که سطح اکسیژن در هوایی که تنفس می‌کنیم در حالت عادی ۲۱ درصد است. حال اگر این میزان به ۱۸درصد و زیر۱۸ درصد برسد، سیستم ایمنی موسوم به ODS در بخاری‌های بدون دودکش عمل می‌کند و وسیله گازسوز خاموش می‌شود.

اما نکته‌ای که معمولا فراموش می‌شود این است که اگر فقط سطح اکسیژن از ۲۱ درصد ‌به ۵‌/‌۲۰ درصد کاهش یابد و جای آن را گاز منواکسیدکربن بگیرد، سیستم ODS دیگر عمل نمی‌کند و همان ۵/۰ درصد گاز منواکسید کربن می‌تواند قاتل نامرئی و عامل خفگی شود.

درواقع می‌توان گفت سیستم ODS به نوعی یک سیستم مکمل است که اگر سیستم‌های دیگر بخوبی عمل نکرد، به عنوان آخرین نقطه امید عمل کند، اما وجود این سیستم ایمنی در بخاری‌ها به این معنی نیست که خطر گازگرفتگی فرد را تهدید نکند.