رابطه میانسالی با خشكی دهان

برای بستن در یك پاكت نامه كافی است چند بار سریع به آن زبان بزنید, ولی اگر شما اغلب برای رسیدن به این امر از نوار چسب استفاده می كنید, بنابراین بزاق به اندازه كافی ذخیره ندارید

برای بستن در یك پاكت نامه كافی است چند بار سریع به آن زبان بزنید، ولی اگر شما اغلب برای رسیدن به این امر از نوار چسب استفاده می كنید، بنابراین بزاق به اندازه كافی ذخیره ندارید و ممكن است دچار یك شرایطی شده باشید كه به آن «گزروستومی» (لغت مصطلح برای خشكی دهان) می گویند، كمبود بزاق مشكل شایعی است كه می تواند هم روی لذت ناشی از غذاخوردن و هم سلامتی دندان های شما اثر داشته باشد.

● علایم و نشانه ها:

گذشته از این كه احساس خشكی در دهان تان می كنید گزروستومی ممكن است منجربه:

▪ بزاق غلیظ و چسبناك

▪ زخم یا شكاف های پوستی در گوشه های دهان

▪ تنفس بد

▪ بلعیدن و صحبت كردن مشكل

▪ احساس سوزش و خارش در زبان

▪ افزایش پلاك و پوسیدگی دندان و بیماری های لثه

بزاق كارهای متعددی انجام می دهد، به عنوان مثال صحبت كردن را آسان تر می كند و از پوسیدگی های دندانی جلوگیری می كند و نیز توانایی شما را برای درك مزه غذاها بالا می برد و بلع غذا را آسان تر می كند و به هضم غذا كمك می كند و...

بزاق رشد باكتری هایی را كه می توانند مینای دندان را حل كنند یا سبب عفونت های دهانی شوند محدود می كند. بزاق اسیدهای مضر را در دهان خنثی می كند و می تواند توانایی شما را برای چشیدن و بلعیدن غذا آسانتر كند. به علاوه آنزیم های موجود در بزاق به هضم غذا كمك می كند.

خشكی دهان می تواند بخشی از پروسه افزایش سن باشد. به این ترتیب كه با افزایش سن شما ترشح غدد بزاقی شما هم ممكن است كم تر شود. تشنگی و دریافت شما از تشنگی نیز ممكن است تغییر كند. دستورهای (گیرنده) تشنگی در مغز شما به نیاز بدنتان برای دریافت مایعات كم تر حساس می شود، اما اغلب خشكی های دهان واقعاً در ارتباط با گرفتن داروست در مقایسه با تغییرات سنی.

صدها دارو از جمله داروهای خارج از بورس فروخته شده به عنوان عوارض جانبی، خشكی دهان می دهند، از جمله انواع محتمل علت این مشكل داروهایی اند كه برای درمان افسردگی و اضطراب به كاربرده می شوند و نیز آنتی هیستامین ها، داروهای ضد فشار خون بالا، ضداسهال، شل كننده های عضلانی و داروهایی برای بی اختیاری ادراری و بیماری پاركینسون و آلزایمر مورد استفاده قرار می گیرد.

▪ از جمله علت های دیگر خشكی دهان:

۱) درمان سرطان ها:

داروهای كموتراپی می تواند طبیعت بزاق و مقدار طبیعی تولید آن را تغییر دهد. درمان های رادپاسیون به سر و گردن شما هم می تواند به غدد بزاقی آسیب برساند و سبب كاهش بزاق شوند.

۲) آسیب عروقی یا جراحی كه به عروق ناحیه سر و گردن صدمه بزند نیز می تواند منجر به گزروستومی شود.

۳) سایر عارضه ها:

خشكی دهان می تواند ناشی از بیماری هایی باشد كه شامل بیماری اتوایمیون سندرم شوگرن، اختلالات آندوكرینی، بیماری آلزایمر، سكته، اختلالات اضطراب و افسردگی است.

به علاوه سیگار كشیدن و یا جویدن تنباكو هم می تواند بر تولید بزاق موثر باشد و خشكی دهان را بدتر كند. خُرخُر كردن و تنفس با دهان باز نیز می تواند به این مشكل كمك كند.

● غربالگری و تشخیص:

برای تعیین این كه آیا شما مبتلا به خشكی دهان هستید، احتمالاً پزشك یا دندانپزشك شما دهانتان را معاینه می كند و به تاریخچه پزشكی شما نگاه می كند. در بعضی مواقع نیز شما به تست های خونی واسكن های تصویری از غدد بزاقی احتیاج دارید تا علت را نشان دهد.

● خود درمانی:

وقتی كه علت مشكل مشخص نمی شود و یا حل نمی شود، شما ممكن است بتوانید به افزایش جریان بزاق با مكیدن آب نبات های شیرین و قوی بدون شكر یا جویدن آدامس های بدون شكر كمك كنید و از آب نبات های قوی و سخت با مزه و بوی لیموترش اجتناب كنید، زیرا بزاق را اسیدی می كند و توانایی پوسیدگی دندان را افزایش می دهد.

از دندان های تان نیز محافظت كنید. با خمیر دندان های حاوی فلوراید مسواك بزنید و به طور منظم به دندانپزشك مراجعه كنید. دندانپزشك شما ممكن است خمیر دندان های حاوی فلوراید را پیشنهاد كند. به كاربردن دهان شویه فلوراید یا ژل آن قبل از خوابیدن به جلوگیری از پوسیدگی دندانی كمك می كند.

ترجمه: شیما سادات میری