۳۱ مه سال ۷۱۴ ـ شکست عرب ها از مازندرانی ها

چند ماه پس از مرگ «حجاج» حاکم اموی کرمان و فارس که ماموریت پشتیبانی از حمله نظامی به مازندران و تصرف این منطقه از ایران را داشت که هنوز به تسخیر اعراب در نیامده بود، یزید ابن مهلب …

چند ماه پس از مرگ «حجاج» حاکم اموی کرمان و فارس که ماموریت پشتیبانی از حمله نظامی به مازندران و تصرف این منطقه از ایران را داشت که هنوز به تسخیر اعراب در نیامده بود، یزید ابن مهلب که از سوی دمشق مامور این کار شده بود ۳۱ ماه مه سال ۷۱۴ میلادی به تنهایی دست به حمله زد که از مازندرانی ها شکست خورد و عقب نشینی کرد. ابن مهلب دو سال بعد دو واحد کوهستانی بر نیروی خود اضافه کرد و از سه نطقه به مازندران حمله برد که بازهم شکست خورد و با دادن تلفات سنگین عقب نشینی کرد و با این دو تجربه در صدد جمع آوری نیرو برای حمله نظامی دیگری بود که در جریان یک توطئه داخلی به قتل رسید. مازندرانی ها و گیلانی ها بعدا، خود داوطلبانه مسلمان شیعه مذهب شدند و فشار نظامی اعراب در کار نبود. قبلا گروهی از خانواده های مازندرانی که در دوران ساسانیان افسران ارتش ایران را تامین می کردند و به اسپهبدان معروف بودند دست به مهاجرت از ایران زده بودند. خانواده های اسپهبدان و گروهی دیگر از ایرانیان پس از انقراض ساسانیان برای این که به دست اعراب نیافتند دست عزم مهاجرت به هند کرده بودند. این ایرانیان در سال ۷۱۶ میلادی به گجرات هند رسیدند و شهر سنجان (سنگان) را در این منطقه تاسیس کردند (برای اطلاع از جزئیات به کتاب قصه سنجان، چاپ بمبئی مراجعه شود). این ایرانیان مهاجر، در هند به «پارسیان» معروف شده اند که پس از گذشت ۱۳ قرن همچنان به ایران و فرهنگ ایرانی وفادار مانده اند. این مهاجران در قرن گذشته به صنعتی شدن و استقلال هند کمک موثر کردند و شوهر بانو ایندیرا یک پارسی به نام پیروز گاندی بود که پسرش راجیو نخست وزیر هند شد و بیوه او سونیا هم اکنون رئیس حزب حاکم هند است.