آبی ها در برزخ واقعی

آن چه در تیم فوتبال استقلال تهران طی روزهای اخیر روی داده، نشان دهنده نابسامانی کامل در باشگاهی است که حتی وقتی فصل پیش با دیرکرد در ثبت نام برای شرکت در جام باشگاه های آسیا متحمل ضرری کلان و از حضور در این مسابقات محروم شد، باز هم به هوش نیامد و کار را به درازمدت و به نقطه کنونی کشاند.

بیش از آن که شکست ۲،۳ در برابر صنعت نفت در مسابقات هفته گذشته لیگ برتر فوتبال ایران بد و تلخ بوده باشد، نحوه و چگونگی این باخت اسباب حیرت شده است. گل های بسیار آسان و بدی که آبی ها خوردند، نشان داد این تیم نه روحیه دارد و نه برنامه و تمرکز و این حرف فتح الله زاده مدیرعامل باشگاه که بیش از مقصر بودن بازیکنان، مدیریت و کادر فنی استقلال تقصیرکار هستند، برآوردی صحیح می نماید. دست تقدیر نیز همیشه در این گونه حوادث، نقش دارد. کافی است توپ فرهاد مجیدی لحظه ای پیش از به ثمر رسیدن گل تساوی بخش صنعتی ها به جای تیر دروازه وارد دروازه می شد و نتیجه بازی به تساوی ۱،۱ بدل نمی گشت و آبی ها ۰،۲ جلو می افتادند و در آن صورت بعید بود تیم مسافر خوزستانی که سرمربی خود( ابراهیم قاسمپور) را نیز به مرخصی اجباری فرستاده بود، سر برآورد و جبران کند و در نهایت برنده شود.

● توقعی بیشتر

اما این جزو طبیعت فوتبال و بخشی از جذابیت ها و پی آمدهای آن است و نمی توان آن را تنها سبب و دلیل باخت پر سر و صدای تیم دانست. از کادر فنی استقلال که نام های بزرگی را در خود دارد و از کریمی و حجازی بهره می گیرد، توقعی بسیار بیش از این می رود. البته آبی ها اشتباهاتی کودکانه در عصر روز جمعه گذشته و در برابر صنعت داشتند، اما هر واقعه ای بنیادی علمی دارد و بررسی و آنالیزی از همین قبیل را می طلبد و نگه داشتن بازیکنان در زمین در پایان مسابقه و دواندن شان در زمین، برخورد سطحی با واقعه ای از آن قبیل و دور ماندن از عمق ماجرا است.

همان طور که پیش تر گفتیم استقلال اینک بیشتر خانه و مامن حاشیه ها و مشکلات داخلی شده و در نتیجه هر میزان هم که در زمین تلاش کند، ممکن است نتیجه نگیرد و بازی های برده را ببازد. این تیم در درجه اول جدیت و وحدت می خواهد و برخوردهای کریمی با تعدادی از شاگردانش که او آنها را تنبل و کم کار انگاشته چنان بازتاب بدی داشته که بعید است آن نفرات و حتی سایرین در مسابقات بعدی برای او سنگ تمام بگذارند. این که بگوییم آنها مخصوصا خوب بازی نخواهند کرد تا به کریمی لطمه بزنند، تعبیری ناصحیح است و مردان حرفه ای آبی هیچ گاه چنین نخواهند کرد، اما وقتی دلسردی بر آنها حاکم شود و از برخورد بد کادر فنی و سرکرده آن ( کریمی) با خود ناراحت باشند، بدیهی است که با جان و دل و با رضایت بازی نخواهند کرد و طبیعی است که وقتی استقلال در روزهای کوشش ۱۰۰ درصد آنها نیز کم می آورد و نتیجه نمی گرفت، اینک درصد و احتمال آن ناکامی ها نیز فزونی خواهد گرفت زیرا بازیکنان تیم نیز از تحقیر شدن در حضور تماشاگران و رسانه ها در پایان مسابقه با صنعت نفت دلگیر هستند و چیزی نمی تواند آنها را به این سادگی توجیه و آرام کند.

نه فقط قدیمی های استقلال از برخورد کریمی با شاگردانش در پایان دیدار فوق گله کرده و آن را نادرست خوانده اند، نفریه یکی از اعضای هیات رییسه باشگاه نیز با کلامی شیواتر روش سرمربی تیم را کم تاثیر خوانده و گفته است که اتفاق دیدار با نفت بیش از آن که آبی ها را تادیب کرده باشد، اسباب سرخوردگی شان شده است.

فیروز کریمی با باورهای سابقش و با همان طرز برخوردی که با شاگردانش در تیم های کوچک تر داشت، به استقلال تهران آمده و نمی داند که این راهش نیست و بدیهی است که آثار سوء این برخوردها را خودش زودتر از هر کسی حس خواهد کرد. وقایع روزهای بعدی نیز اسباب ناامیدی بیشتر شده و یک برزخ واقعی را به وجود آورده. در فردای روز شکست در برابر نفت با این بهانه که محمد نوازی به تمرین نیامده است؛ تا اطلاع ثانوی از تیم دور نگه داشته شد و طالب لو که بیش از هر کسی طی ماه های اخیر بابت شکست های استقلال سرزنش شده ( و البته بد هم بازی کرده است) خودش را سنگین نگه داشته و چند ساعت بعد از ناکامی در برابر نفت در مصاحبه ای تلویزیونی گفت که دیگر به جمع آبی ها باز نخواهد گشت و هر چند او بلافاصله تغییر عقیده داد و چند روزی است که به باشگاهش بازگشته ، ولی برخوردها با بازیکنان و همچنین حرف ها و حدیث هایی که پیرامون تمرینات بعدی استقلال شنیده شده، چیزی نیست که برای تیمی که هنوز مشغول حضور در رقابت ها است و باقی مانده یک فصل طولانی را پیش رو دارد، مناسب و سازنده است.

● وقتی مسابقه ای نیست

شاید تنها خوش اقبالی آبی ها این باشد که در میان این همه حرف و درگیری و حدیث و برخورد، نیم فصل لیگ برای آنان به اتمام رسیده و بعد از بازی روز جمعه با ذوب آهن در اصفهان در جام حذفی ایران، آنها تا اول بهمن ماه هیچ مسابقه رسمی نخواهند داشت و تازه در آن تاریخ برای نیم فصل دوم لیگ به میدان خواهند آمد. تا آن زمان استقلال وقت بازسازی خود را خواهد داشت، اما با بساطی که در این باشگاه حاکم است و دشمنان زیادی که کریمی با اقداماتش برای خود خریده، بعید است که این زمان صرف کاری مفید و اساسی شود. در چنین شرایطی یک تیم به حضور در مسابقات و فتح بازی هایش نیاز دارد تا بر حاشیه ها تفوق یابد و بردها برایش چنین خاصیتی را داشته باشد، اما در شرایطی که این تیم مسابقه ای ندارد، طبعا فقط حرف ها و حاشیه ها پیرامون تیم بیشتر خواهد شد و البته کریمی هم هست تا با حرف ها و حرکات عجیبش دایما بر آن بیافزاید

وصال روحانی