جهان را ورق می زنیم

جهان را ورق می زنیم, هر ورقش شاهکاری است از لطف بی همتای کردگار ورقی به رنگ آبی دریاست و ورق دیگر زمین سوخته ای است در نقش کویر, صفحه ای هم حکایت از ارتفاع قله ها دارد با ما همسفر شوید برای ورق زدن یک برگ از زیبایی های مخلوق آفریدگار به نام «برگ جهان»

جهان را ورق می‌زنیم، هر ورقش شاهکاری است از لطف بی‌همتای کردگار. ورقی به رنگ آبی دریاست و ورق دیگر زمین سوخته‌ای است در نقش کویر، صفحه‌ای هم حکایت از ارتفاع قله‌ها دارد! با ما همسفر شوید برای ورق زدن یک برگ از زیبایی‌های مخلوق آفریدگار به نام «برگ جهان».

اینجا روستایی است با قدمتی ۸۰۰ ساله آباد و پرشکوه، در نزدیکی لواسان از توابع استان تهران، درست در دامنه جنوبی رشته کوه البرز البته نام‌های دیگری هم داشته است مانند بلگیجان، برگی جهان و بلگی جهان. اهالی محل چیزهای دیگری نیز به آن می‌گفتند همچون برگ جون، بلگجون و برگجون. طوایف مختلفی در این روستا به خوشی روزگار سپری می‌کنند.

در اینجا رودخانه‌ای جاری است به نام خود روستا، یعنی همان «برگ جهان». رودخانه از ارتفاعات اطراف روستای برگ جهان سرچشمه می‌گیرد و سپس جاری می‌شود در رودبار و دست آخر هم سد لتیان را سیراب می‌کند؛ بی‌چشمداشت! کنار این آب روان باغ‌ها و مزارع زیادی وجود دارد که در یک چشم‌انداز وسیع تابلویی می‌شود در چشمانتان.

هیچ جای نگرانی نیست؛ هوایش در بهار و تابستان معتدل و مطبوع است؛ مکانی است رویایی در این روزگار آهن که هر روز روان انسان را «خمار و خمیر» می‌کند.

خانه‌هایی که از بافت قدیم در روستا برجای مانده‌اند بیشتر یک طبقه‌اند، با مصالحی همچون خشت و چوب. ساختمان‌های جدید هم دو یا چند طبقه ساخته شده است با آهن و سیمان. کوچه باغ‌ها، روستا را به یکی از زیباترین و جذاب‌ترین روستاهای استان تهران تبدیل کرده است.

جالب این که هنوز می‌توان در این کوچه باغ‌ها شاهد بازی‌های سنتی همچون الک‌دولک و هفت‌سنگ بود که یاد روزگاران از دست رفته را زنده می‌کند.

«سر ده»، «پا ده»، «روبار» و «شاهان کالبد» اسامی محله‌های این روستاست. کمی دلت می‌گیرد اینجا؛ چون معماری آنها تا اندازه زیادی منحرف شده در جاده‌ای به نام مدرنیته! بنای یک مسجد تنها نشان باقی مانده از معماری اصیل است که از دوران پهلوی برجای مانده است.

با وجود این مردمانی مهربان دارد. آنها همچون دیگر آبادی‌ها به زراعت، باغداری و دامداری اشتغال دارند. گردو، سیب، زردآلو، گیلاس، آلبالو و هلو هم حاصل دسترنج آنهاست.

این روستای کوهستانی، جاذبه‌هایی دارد دلفریب مثل تپه «تنگل خانه». نامش که عجیب است، به آنجا که می‌رسی هوش از سر می‌برد؛ گون، درمنه، والک، وینه، تمشک، سماق، کما نسترن، خار زرد، خارشتر و... مخملی است‌ بر دامن طبیعت که می‌روید و می‌ریزد، اما تو پر می‌شوی از احساس و همین آرامت می‌کند.

در دامنه این تپه، آرامگاهی وجود دارد به نام «امامزاده اسماعیل»؛ مکانی برای نیایش معبود. بنای قدیمی‌اش را خراب کرده‌اند و بار دیگر ساختمانی جدید بنیاد نهاده‌اند. می‌گویند بنای اولیه یک گنبد مخروطی زیبا بوده است، حالا که نیست! باز هم گفته می‌شود که در گذشته‌های دور این تپه یک قلعه بوده است که به هنگام خطر مردمان در آن امان می‌گرفتند. با این حال روستا اکنون هم چندان بی‌قلعه نیست.

در ضلع شمالی روستای برگ جهان بقایای یک قلعه‌ به چشم می‌خورد که نامش «قلعه دختر» یا «قلعه بند» است. در سال‌های اخیر برخی مصالح و خشت جانش را کشیده‌اند برای ساختن ساختمان‌های بی‌بنیاد خود! دیر نخواهد شد که این قلعه هم از صفحه برگ جهان پاک شود!

روستا، زندان هم داشته است اما این که متعلق به چه دوره‌ای بوده است معلوم نیست، اما در ارتفاعات شمال غربی روستا یک غاری وجود دارد که به «زندان خانه لار» معروف است.

‌داخل این غار چند راه فرعی وجود دارد که عمق چندانی ندارد. ظاهرا در گذشته این غار به عنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفته ‌است.

هنگام آن رسیده است که مسیر شمال شرق روستا را در پیش بگیرید. در اینجا یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری روستا بی‌لحظه‌ای صبر و توقف در انتظار شماست؛ «آبشار برگ جهان». زیبا و مسحورکننده است. کمی آن طرف آبشار، قله‌های سرسیاه غار (سیاه‌چال‌ها) چشم به آسمان دوخته‌اند.

بهتر است که بدانید برای رسیدن به آبشار، آن هم با پای پیاده نزدیک یک ساعت و نیم زمان نیاز است. به دیدنش می‌ارزد. بویژه آن‌که در مسیر بازدید، باید از روی یک پل عبور کنید که از دو تنه درخت ساخته شده و بسیار هیجان‌انگیز است. به برگ جهان که رفتید نباید بدون دیدن آبشار و شنیدن موسیقی روح‌نواز آبشار آن بازگردید.

یک نکته مهم دیگر این که اگر روستاییان شاهد گردشگرانی باشند که بی‌محابا حریم روستا را با زباله‌هایشان آلوده می‌کنند قطعا از حضور آنها خوشحال نخواهند شد.

فاصله روستا تا تهران نزدیک ۴۰ کیلومتر است. یک مقصد خوب برای گردشی یک روزه برای ساکنان تهران و حوزه تهران بزرگ در فصلی که صدای گرما به گوش می‌رسد.

سامان عابری