خستگی زودرس

بسیاری از ما گاهی تجربه خستگی مفرط را در طول زندگی داشته‌ایم. انگار همواره دوست داریم استراحت کنیم و حوصله انجام هیچ کاری را نداریم.
احساس خستگی دایم یا زودرس ممکن است به علل …

بسیاری از ما گاهی تجربه خستگی مفرط را در طول زندگی داشته‌ایم. انگار همواره دوست داریم استراحت کنیم و حوصله انجام هیچ کاری را نداریم.

احساس خستگی دایم یا زودرس ممکن است به علل کم‌خونی، دیابت، اختلال غده تیرویید، نارسایی قلبی، عفونت، بیماری‌های التهابی، بدخیمی‌ها، افسردگی و سندرم خستگی مزمن ایجاد شود.

کم‌خونی فقرآهن:

در مراحل اولیه با خستگی زودرس و بی حوصلگی و به مرور زمان با اختلال تمرکز حواس، تپش قلب، رنگ پریدگی، سردرد، گیجی، تغییرات خلق و حافظه، بی‌قراری، خواب آلودگی، عصبانیت، تغییرات قاعدگی، شقاق گوشه‌های لب، التهاب زبان، شکنندگی و مسطح یا قاشقی شدن ناخن‌ها و در مراحل پیشرفته موجب ریزش مو، گزگز و مورمور شدن دست‌ها و انگشتان، علاقه شدید به خوردن رنگ، خاک، یخ و حتی افت تحصیلی دانش‌آموزان می‌گردد.

سندرم فیبرومیالژی:

به عنوان یکی از شایع‌ترین علل درد‌های منتشر و مزمن در بدن شناخته شده است که در بسیاری از اوقات همراه با احساس خستگی زودرس می‌باشد. آثار اضطراب، افسردگی، اختلال خواب و حافظه، احساس مورمور شدن دست و پا، قاعدگی‌های دردناک، نامنظم بودن اجابت مزاج، سندرم روده تحریک‌پذیر(کولیت عصبی)، تحریک‌پذیری مثانه و تکرر ادرار و احساس تورم در اندام‌ها و مفاصل در این سندرم رایج است. فیبرومیالژی تقریبا در تمام سنین دیده می‌شود، ولی به جهت مبهم بودن علائم، اکثرا در سنین پس از بلوغ یا میانسالی تشخیص داده می‌شود. اکثر مبتلایان به این سندرم را خانم‌ها تشکیل می‌دهند.

میاستنی گراو:

بیماری خود ایمنی است که سبب ضعف عضلانی و خستگی زودرس می‌شود. شایع‌ترین سن بروز آن ۲۰ تا ۳۰ سالگی است و خانم‌ها را بیشتر گرفتار می‌کند. بسته به این‌که کدام ماهیچه از چه عضوی و با چه نسبتی گرفتار گردد نشانه‌ها از خفیف تا شدید متفاوت است. این افراد هنگام کار روزانه بزودی خسته می‌شوند و در موارد شدید، فلج تنفسی بروز می‌کند ولی مهم‌ترین نمود بیماری، خستگی‌پذیری است که حوالی غروب بیشتر و اوایل صبح کمتر است. این افراد در پیاده‌روی یا بالارفتن از پله‌ها دچار خستگی زودرس می‌شوند. درگیری ماهیچه‌های گلو و حنجره سبب پیدایش صدای تودماغی و در چشم موجب دوبینی و افتادگی پلک می‌گردد. گاهی خستگی‌پذیری ماهیچه‌های فک باعث ناتوانی در غذاخوردن می‌شود به گونه‌ای که پس از جویدن چند لقمه، مجبور می‌شوند چانه را با دست حرکت دهند.

بیماران میاستنی گراو نباید هر نوع دارویی مثل برخی آنتی بیوتیک‌ها را مصرف کنند. عواملی که باعث تشدید بیماری می‌شود، شامل: عفونت‌های مختلف بویژه تنفسی، استرس‌های روحی، بارداری، اعمال جراحی وسیع و اسهال و استفراغ و غیره می‌باشد.

سندرم خستگی مزمن:

اختلالی است با خستگی ناتوان‌کننده به همراه اشکال در تمرکز، سردرد، گلودرد، حساس شدن غددلنفاوی، درد عضلانی و مفصلی، تب، اشکال در خواب، مشکل روحی، آلرژی و دردشکم. بیماری معمولا در ۲۵ تا ۴۵ سالگی و در زنان دو برابر مردان دیده می‌شود. در مورد علت بیماری فرضیات متعددی وجود دارد از جمله عفونت ویروسی و بطور شایع با افسردگی ارتباط دارد. معمولا به‌طور ناگهانی با یک کسالت مشابه با آنفلوآنزا و یا برخی استرس‌های حاد به وجود می‌آید. استراحت دایمی خطرناک است و موجب پیشرفت بیماری می‌شود.

دکتر مهرانگیز توتونچی