پنی‌سیلین Penilcilin

پنی‌سیلین که به‌نام پنی‌سیلین (ژ) یا پنی‌سلین محلول یا بنزین پنی‌سیلین معروف است. از کشت کپکی به‌نام پنی‌سیلیوم معروف نوتاتم و پنی‌سیلین کریزوژنوم بدست می‌آید. در شرایط عادی، …

پنی‌سیلین که به‌نام پنی‌سیلین (ژ) یا پنی‌سلین محلول یا بنزین پنی‌سیلین معروف است. از کشت کپکی به‌نام پنی‌سیلیوم معروف نوتاتم و پنی‌سیلین کریزوژنوم بدست می‌آید. در شرایط عادی، محصول پنی‌سیلین کم است، اما در شرایط مخصوص که مواد معدنی به محصول کشت افزوده شود رشد کپک بیشتر شده و در نتیجه پنی‌سیلین بیشتری تهیه می‌شود. پنی‌سیلین به‌طور اصلی بر روی باکتری‌های گرم مثبت مؤثر است. اما برخی از گرم منفی‌ها هم تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. بنابراین پنی‌سیلین ارزش فراوانی در درمان دسته وسیعی از عفونت‌ها دارد که شامل عفونت‌های متعددی می‌باشد.

پنی‌سیلین‌های دیرپا

خروج سریع پنی‌سیلین محلول از بدن، و نیاز به تزریقات تکراری مختصصان را به تهیه فرآورده‌ەای دیر پای پنی‌سیلین کشاند، یکی از مفیدترین این فرآورده‌ تعلیق‌های پنی‌سیلین پروکائین است.

پنی‌سیلین G و موارد مصرف

۱) درمان سیفلیس غیر مقاربتی ناشی از گونه‌های ترپونما

۲) درمان پینتا ناشی از ترپونماکاراتئوم

۳) درمان عفونت‌های مجاری تنفسی فوقانی (مانند التهاب حلق)

۴) پیش‌گیری از تب رماتیسمی یا بیماری کره (با مصرف طولانی مدت)

۵) درمان تمام مراحل سیفلیس اولیه، ثانویه، دیررسی مرحله سوم و مادرزادی ناشی از ترپونماپالیدوم

پنی‌سیلین G تزریقی

۱) درمان سیاه زخم ناشی از باسیلوس آنتراسیس

۲) پیش‌گیری دیفتری (جلوگیری از ایجاد حالت ناقل بیماری)

۳) درمان عفونت‌های دستگاه تناسلی

۴) درمان تب گزش موش صحرائی

پنی‌سیلین G پروکائین

۱) درمان سیاه‌زخم ناشی از باسیلوس آنتراس

۲) درمان باد سرخ

۳) درمان سوزاک حاد و مزمن

۴) درمان مخملک

۵) درمان تمام مراحل سیفلیس.

پنی‌سیلین V و موارد مصرف

۱) درمان باد سرخ استرپتوکولی

۲) پیش‌گیری تب رماتیسمی با بیماری کره (با مصرف طولانی مدت)

۳) درمان مخملک استرپتوکوکی و میخ مورد مصرف دیگر

پنی‌سیلین

میکرب‌کش قوی است که از ماده پنی‌سیلیوم تولید گشت. پنی‌سیلین نخستین ماده‌ای بود که برای درمان بیماری‌ها و ضد عفونی جراحات بدست آمد. و کشف پنی‌سیلین بقدری با اهمیت بود که می‌خواستند قرن بیستم را قرن آنتی‌بیوتیک به‌نامند.

پاستور نخستین پژوهشگری بود که در ۱۶ ژوئیه ۱۸۷۷ وجود جنگ میان میکرب‌ها را برای فرهنگسرای علوم فرانسه اعلام نمود: (زندگی با زندگی در جنگ است) وی مشاهده کرد که اگر یک باکتری معمولی را با باکتری‌های بسیار خطرناک سیاه زخم در ادرار کشف کند، این باکتری‌ها مانع رشد باکتری‌های معمولی می‌شوند و با آزمایشی که روی جانوران نمود دریافت که مقدار زیادی از باکتری‌های سیاه‌زخم را به جانوران تزریق کند و چنانکه این تزریق همراه با مایع دارای باکتری‌های معمولی باشد. جانور مورد آزمایش مبتلا به سیاه زخم نمی‌شود و مشاهداتش چنین اعلام کردند (شاید این پدیده اجازه دهد که بزرگترین امید از نقطه نظر درمان بیماری‌ها روی دهد).

دیری نگذشت که وینس نروتیبر Vince Nzotiber و بارتولوموکوزیو Cozio پزشکان ایتالیائی به خاصیت باکتری‌کشی مایع مخلوط که با کپک‌های گوناگون آمیخته بودند، پی‌برده و مشاهدات خود را چنین اعلام داشتند: (ماده سلولی کپک‌ها دارای عنصری است قابل حل در آب و کشنده باکتری‌ها، مایع بدست آمده ازین کپک‌ها در وجود جانوران، در عین حال نقش پیشگیری و درمانی نیز دارد).

ارنست دوشن دانشجوی ۲۳ ساله فرانسوی در ۱۷ دسامبر ۱۸۹۷ پس از آزمایش‌های دقیق بطرز روشن و جالبی صحت نظریه دو تن پزشک ایتالیائی بالا را اعلام کرد و در رساله دکتری خود نوشت: (اگر پاره‌ای از قارچ‌ها (کپک) و به‌ویژه پنی‌سیلیوم گلوکم را در یک زمان با کشت‌های میکرب‌های خطرناک بیماری‌زا تزریق کنند این پنی‌سیلیوم گلوکم قادر است به میزان بسیار قابل توجهی از حدت و شدت میکرب‌های کشت شده بکاهد ازینرو می‌توان امیدوار شد که اگر موضوع رقابت زیست‌شناسی میان کپک‌ها و میکرب‌ها مورد پژوهش قرار گیرد، شاید باکشف پدیده‌های مفید و مؤثر دیگر برای بهداشت، در پیشگیری و درمان توفیق حاصل شود.

سرانجام در ۱۹۲۷ ـ ۱۹۲۶ آلبرو دره مر چند گاو را تزریق میکرو باکتریم فوی گاتوس مبتلا به سل کرد. پس از این تزریق بیماری‌زا به درمان مبتلایان به عصاره آسپرژیلوس فومی گاتوس و آسپرژیلوس اوریزو پرداخت در صورتی که در همان زمان گراسیا و دات نابود شدن باکتری‌های مثبت و منفی را با کشت مایع آکسیون می‌ست که از قارچ‌های پست می‌باشند به ثبوت می‌رسانند.

اندیشه ضد زندگی Antibise به‌وسیله کپک‌ها هنگامی‌که فلمینگ متوجه خاصیت نابود شدن استافیلوکوک طلائی به‌وسیله پنی‌سیلیوم توناتوم می‌شود، وجود داشته است. این پزشک انگلیسی درایت به‌خرج داده و تحقیقات دقیق‌تر پیرامون این خاصیت را تشویق و ترغیب می‌کند. مشاهدات خود را در فوریه ۱۹۲۹ در یک روزنامه انگلیسی منتشر کرد. آنگاه موضوع را در دومین نگره زیست‌شناسی میکرب‌ها مطرح کرد و تنها باشکست کوچکی از طرف همکاران خود روبرو شد.

به‌عنوان نخستین گام پس ازین سرگذشت‌ها، ارنست ب چین زیست‌شناس و شیمیدان آلمانی و هوارد فلوری استاد دانشگاه آکسفورد با آگاهی از اقدامات فلمینگ و پیشگامان او تصمیم گرفتند تا این مسأله را حل کنند. اگر به اصطلاح میکرب شناسان، محلول فلمینگ روی میکرب‌ها در شیشه‌های آزمایش مؤثر بوده است، دلیل بر این است که عنصر باکتری‌کشی که در آن وجود دارد نااستوار و بی‌ثبات است و لذا باید این عنصر را از قارچی که در آن وجود دارد استخراج نمود به امید مفید و ثمر بخش بودنش.

چون در دوم دسامبر ۱۹۳۹ جنگ جهانی دوم آغاز شد فلوری و چین بیش از پیش به تلاش پرداختند تا یک ماده ضد عفونی قوی برای درمان زخم‌های سربازان فراهم سازند. با یاری‌ ان.جی. هیتلی و بانو فلوری، چین و فلوری که خود را گروه آکسفورد می‌نامیدند دست به‌کار شدند و به استخراج آنتی‌بیوتیک فرار از یک کشت پنی‌سیلیوم پرداختند بدون از میان بردن فعالیت میکرب کش‌ آن، خاصیت این فرآورده را در ۲۴ اوت ۱۹۴۰ طی مقاله‌ای در مجله لانست Lancet که مهمترین روزنامه پزشکی انگلستان بود انتشار دادند و درین مقاله پنی‌سیلین به‌عنوان یک داروی شیمیائی نوین اعلام و در واقع اعلامیه تولید پنی‌سیلین منتشر شد.

پس از آزمایش روی موش‌ها و نتیجه درمان بخشی پنی‌سیلین در ۱۲ ژوئیه ۱۹۴۱ نخستین بیمار که یک پاسبان لندن بود آزمایش گشت و این پاسبان بهبود یافت اما پنج روز در گذشت علت این عدم موفقیت کمی مقدار پنی‌سیلین در دسترس بود.

سرانجام چین، فلوری و بعد از چندی هیتلی به ایالات متحده آمریکا رفتند تا ظاهراً با سرمایه‌ها و قبول هزینه‌های راکفلر پنی‌سیلین را به شیوه صنعتی و به‌مقدار انبوه تولید کردند و در بهار ۱۹۴۲ یک زن سی‌ساله را با تزریق‌های منظم پنی‌سیلین از مرگ رهانیدند و درین هنگام بود که مقدار معین پنی‌سیلین یک فرد مبتلا به سپتی سمی یا بیست نفر گرفتار سوزاک یا چهارصد نفر مبتلا به زخم دست را درمان کرد.

برای استفاده از پنی‌سیلین اولویت‌هائی قائل شدند و چون زمان جنگ بود این اولویت نصیب نظامی‌ها شد. اما در سال ۱۹۴۴ بود که ایالات متحده آمریکا چهل میلیارد واحد پنی‌سیلین در ماه می‌ساخت.

از سال ۱۹۴۴ به بعد بود که از پنی‌سیلین در درمان بیماری‌های گوناگون استفاده شد و تولید پنی‌سیلین به‌مقادیر بسیار فراوان عملی گشت و میلیون‌ها تن در سراسر دنیا از آن بهره‌مند گشته‌اند.