لغت نامه جدید لازم است

تردید نداریم که قبل از این دولت , تلاش می شد اختیارات رئیس جمهور در یک عرصه افراطی تحلیل شود“

آقای دکتر الهام سخنگوی دولت، در یکی از آخرین موضع‌گیری‌های خود نسبت به گذشته و حال چنین بیان داشته است.

الف) ”تردید نداریم که قبل از این دولت ، تلاش می‌شد اختیارات رئیس‌جمهور در یک عرصه افراطی تحلیل شود“.

ب ) ”قوه مجریه در حوزه مربوط به خودش باید از همه اختیارات و ظرفیت‌های قانونی‌اش، برخوردار و مورد حمایت باشد“. متأسفانه در این دولت، منتقدین توانمندی اجرائی این قدرت را هم وارد ایراد و انتقاد و تجدید به معنای محدودیت قرار دادند. امروز برای یک تصمیم رئیس‌جمهور در اتصال همین اختیار و تغییر ساختار اداری و تشکیلات مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در استان‌ها، حوزه‌های نظارتی مختلف، از مجلس، سازمان بازرسی و دیگر نهادها و مننتقدین مختلف، اختیار دولت را به چالش جدی حقوقی و محدودیت در این مرحله می‌کشاند. این محدودیت از طریق قانونگذاری و یا سایر محدودیت‌هائی که به‌عنوان کارکردهای غیرکارشناسانه، غیرحقوقی و غیرقانونی مورد تهدید و فشار قرار می‌دهند، صورت می‌گیرد“.

شاید با مقایسه عبارت ”الف“ و ”ب“ به‌راحتی بتوان قضاوت کرد که افراط چگونه تشویق می‌شود و نیاز به توضیح بیشتر نباشد، اما یادآوری برخی حوادث گذشته و امروز می‌تواند حقایق بیشتری را آشکار کند. از جمله می‌توان مواجهه برخی افراد با استفاده نهادهای قانونی از اختیارات رسمی خود در زمان دولت و مجلس اصلاحات را با رفتار همان افراد در دوره‌های بعد مقایسه کرد. از میان نمونه‌های فراوان اشاره به دو نمونه که مرتبط با آقای الهام و آقای احمدی‌نژاد می‌باشد خالی از لطف نخواهد بود.

۱) پس از آنکه گروه آبادگران، اکثریت شورای شهر تهران را به‌دست گرفت، محمود احمدی‌نژاد را برای تصدی شهرداری تهران به وزارت کشور معرفی کرد. براساس قوانین موجود، یکی از اختیارات وزیر کشور بررسی شرایط فرد معرفی شده و احراز تطابق ویژگی‌های او با موارد قانونی است وزیر کشور دولت اصلاحات نیز با استفاده از همین اختیار قانونی، چند روزی از صدور حکم شهرداری دکتر احمدی‌نژاد خودداری نمود در همین مدت روزنامه‌هائی که علاقه دوطرفه آنها با آقای دکتر الهام مخفی کردنی نیست، به شدت وزیر کشور را مورد انتقاد قرار می‌دادند که چرا حکم شهردار تهران را امضاء نمی‌کند؟

در آن روزها، هیچ‌کس از آقای دکتر الهام نشنید که گفته باشد وزیر کشور از اختیار قانونی خود استفاده می‌کند“. همچنین وقتی تصمیم قانونی - اما نسنجیده دولت اصلاحات - مبنی بر عدم دعوت از شهردار جدید تهران - دکتر احمدی‌نژاد - به جلسات هیئت‌دولت، حمله شدید مطبوعات آنطرفی علیه دولت را موجب شد، هیچ واکنشی از آقای الهام مشاهه نگردید.

۲) زمانی‌که رئیس قوه‌ قضائیه، آقای الهام را برای عضویت در شورای نگهبان به مجلس ششم معرفی کرد و نمایندگان آن مجلس در حد انگشتان دست به او رأی دادند، باز هم برخی رسانه‌ها مجلس ششم را مورد حمله قرار دادندکه چرا به کاندیدای معرفی شده وسط رئیس قوه قضائیه رأی نداده است. در آن روز هم کسی نشنید که آقای الهام کلامی در دفاع از استقلال رأی نمایندگان و حتی مجلس برای رأی دادن یا ندادن به یک نفر سخن بگوید.

البته سکه اختیارات دولت و اعتراض به آنچه آقای الهام آن را ”افراط“ دیروز ”تفریط“ امروز می‌داند، روی دیگری هم دارد آنچه خاتمی به دنبال آن بود، دقیقاً در راستای شعارهائی بود که در دوران تبلیغات انتخاباتی - دوم خرداد ۷۶ و ۱۸ خرداد ۸۰ - توسط خود او و حامیانش مطرح گردیده بود. او گاه به اقداماتی اعتراض می‌کرد که توسط دستگاه‌های دیگر انجام می‌شد و به عقیده او برخلاف قانون اساسی و به شهادت بسیاری از صاحبنظران، در تعارض با مطالبات بیست میلیون نفر از هموطنانی بود که در رأی خاتمی متجلی شده بود اما از هیچ‌گاه نتوانست و نخواست که این دیدگاه‌ها را بر دیگران تحمل کند.

اما آنچه به تغییر آقای الهام موجب به چالش کشیدن تصمیمات دولت شده ست موضوعاتی است که هیچ نشانه‌ای از آن در برنامه‌های تبلیغاتی رئیس جمهور نهم و تیم همراه او مشاهده نگردید و اکنون در اعتراض به بسیاری از آنها، مرزهای جناحی و سیاسی کنار گذاشته شده است به‌طوری که مثلاً در اعتراض به تغییر ساختار سازمان مدیریت، کارشناسی از جناح‌های مختلف سیاسی و اقتصادی، همزبان بودند و همین همزبانی و نیز نتایج حاصل از برخی تصمیمات، نشان می‌دهد که نظر معترضان چنان هم غیرکارشناسی نیست.

اکنون باید از سخنگوی دولت پرسید در کدام دوره، افراط ترویج شده یا می‌شود دوره‌ای که حتی اختیار دولت برای راه‌دان یک ”فرد غیرعضو“ به جلسات کابینه، غیرقابل تحمل خوانده می‌شد یا دوره‌ای که بسیاری از همفکران دو سال قبل دولت بر جناح اصولگرایان یا ارائه دلایلی برخی از اظهارات مقامات دولتی و پاره‌ای تصمیمات اجرائی را غیرکارشناسی می‌دانند، اما کسی به دیدگاه آنها توجه نمی‌کند؟

شاید نوشتن لغت‌نامه جدیدی لازم است تا در آن بسیاری از واژه‌ها از جمله ”افراط“ و ”تفریط“ تعریف شود.