انتخاب منطقی هاشمیان

آیا پیوستن وحید هاشمیان به بایرن مونیخ بزرگ تصمیمی منطقی بود و یا بهتر بود كه در همان تیم متوسط بوخوم می ماند و ثابت بازی می كرد این پرسشی است كه این روزها در محافل فوتبال ایران و آلمان مطرح است و پاسخ های متفاوتی در این زمینه شنیده می شود

اصولاً كارشناسان فوتبال معتقدند، یك بازیكن خارجی در بدو ورود به یك كشور صاحب فوتبال نباید فوتبال خود را با یك باشگاه بزرگ و پرستاره آغاز بكند.وحید هاشمیان نیز پس از ورود به آلمان از این اصل پیروی كرد و با چند فصل بازی در تیم های متوسطی همچون هامبورگ و بوخوم هم با شرایط حاكم بر فوتبال آلمان آشنا شد و هم با كسب تجربه لازم، زمینه حضورش را در تیم پرستاره ای چون بایرن مونیخ فراهم ساخت.به همین دلیل نمی توان مدعی شد كه هاشمیان در پیوستن به تیم پرستاره بایرن مونیخ شتاب كرده است.

همچنین، با توجه به اینكه انسان ذاتاً به پیشرفت علاقه مند است، باید از هر فرصت برای ترقی استفاده بكند پس منطقی نبود كه هاشمیان فرصت طلایی بازی در یكی از بزرگترین و مطرح ترین باشگاه های فوتبال جهان را از دست بدهد.به هر حال تیم های بزرگ فوتبال جهان شرایط خاص خود را دارند. با توجه به اینكه باشگاه های بزرگ در طول یك فصل بیش از ۵۰ بازی فشرده انجام می دهند، هیچ بازیكنی حاشیه امنیت ندارد و بازیكنان تازه وارد و نیمكت نشین باید از حداقل فرصت به دست آمده برای حضور در تركیب اصلی تیم بیشترین بهره را ببرند.فراموش نكنیم كه در ابتدای فصل، هاشمیان بازیكن ثابت تیم بایرن مونیخ بود، اما چون گل نزد، جای خود را به پیزارو، ماكای و گوئررو جوان داد و حالا باید در انتظار یك فرصت مناسب بماند.این شرایط آنها مختص به بایرن مونیخ و یا هاشمیان نیست بلكه در تیم بزرگی چون رئال مادرید نیز به دلیل تراكم نیروهای موجود در خط حمله، بازیكنان بزرگی چون رائول، رونالدو، موری ینتس و حتی مایكل اوئن نیز نیمكت نشین می شوند و برای حضور در میدان از روی نیمكت ذخیره ها لحظه شماری می كنند.با بررسی تمام جوانب باید پذیرفت تصمیم هاشمیان در انتقال به بایرن، منطقی بود و با این انتقال سطح بازی وی به بالاترین سطح فوتبال اروپا خواهد رسید.وحید نیاز به زمان دارد و گذر زمان در نهایت به نفع او خواهد بود.