پیاده روهای متحرک

پیاده‌روهای متحرک تاکنون ظاهراً تنها در نمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار گرفته که براساس نسبی بودن حرکت ساخته شده است. این مکانیسم برای نخستین بار در ۱۸۹۳ در نمایشگاه شیکاگو …

پیاده‌روهای متحرک تاکنون ظاهراً تنها در نمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار گرفته که براساس نسبی بودن حرکت ساخته شده است. این مکانیسم برای نخستین بار در ۱۸۹۳ در نمایشگاه شیکاگو و سپس در ۱۹۰۰ در نمایشگاه جهانی پاریس به‌کار رفت.

پنج پیاده رو به‌شکل نوارهای بسته که بوسله دستگاه ویژه‌ای یکی در درون دیگری و با سرعت‌های مختلف حرکت می‌کنند.

نوار خارجی آهسته با سرعت ۵ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند این سرعت معمولی شخصی سات که پیاده راه می‌رود و گام گذاشتن روی نواری که چین آهسته حرکت می‌کند، کار دشواری نیست در پهلوی این نوار، در داخل آن، نار دوم با سرعت ۱۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. نسبت به نوار اول هیچ اشکالی ندارد. در واقع، سرعت نوار دوم که با سرعت ده کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند، نسبت به نواز اول که با سرعت ۵ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند تنها ۵ کیلومتر در ساعت است. بنابراین، عبور از روی نوار اول به روی نوار دوم بهمان اندازه آسان است که عبور از روی زمین به روی نوار اول، نوار سوم دشوار نیست همین‌طور به آسانی می‌توان از روی نوار سوم به روی نوار چهارم که با سرعت ۲۵ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند، گام گذاشت. نوار پنجم مسافر را به‌جائی که برایش لازم است می‌رساند. در آنجا مسافر برعکس از روی یک نوار به روی نوار دیگر و بالاخره به روی زمین بی‌حرکت می‌رود. [فیزیک برای سرگرمی].