پرورش چغندر

چغندر گیاهیست دوساله که ازریشه ضخیم وگوشتی آن استفاده میشود .انواع مختلف چغندر دارای رنگ های متفاوت هستند .در سال اول کشت این گیاه ، ریشه ضخیم و گوشتی می شود و در سال دوم ساقه …

چغندر گیاهیست دوساله که ازریشه ضخیم وگوشتی آن استفاده میشود .انواع مختلف چغندر دارای رنگ های متفاوت هستند .در سال اول کشت این گیاه ، ریشه ضخیم و گوشتی می شود و در سال دوم ساقه و گل ان بوجود می آیند.گل های این گیاه کوچک و سبز رنگ و در دسته های شش تائی تا ده تائی در راس ساقه قرار می گیرند .

بذر چغندر که دانه هایی قهوه ای رنگ و قلوه ای شکل هستند در غلافی به رنگ زرد مایل به سبز قرار دارند .مصرف این گیاه بنا به انواع مختلف متفاوت است .مهمترین نوع آن چغندر قند می باشد که از آن قند تهیه می شود . نوعی دیگرازاین گیاه را برای خوراک دام مورد استفاده قرار میدهند .

نوع سوم همان چغندری است که عموم مردم آن را می شناسند و به صورت پخته در غذا از آن استفاده می شود و یا در سالاد بکار می رود .

از انواع چغندر ، که به مصرف خوراک انسان می رسد ، دو نوع زیر مورد توجه است :

۱) چغندر قرمز : که بصورت پخته در خوراک و یا به تنهائی و یا در سالاد مصرف می شود .

۲) چغندر سفید : که در غذا به صورت پخته مصرف می گردد

آب و هوا و خاک :

این گیاه در هر آب و هوا و خاکی کشت می شود .

ولی مناسب ترین خاک برای کشت این گیاه ، اراضی رُسی آهکی و یا رُسی شنی می باشند .

چغندر ، به کود فراوان نیاز دارد و درصورتی که بخواهند از کود دامی استفاده نمایند ، بایستی دقت شود که کاملا پوسیده باشد .

روش کاشت :

این گیاه را به دو صورت دستپاش و خطی می کارند .

ولی بهترین روش کشت طریقه خطی است که فاصله خطوط از یکدیگر ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر باشد .

در صورتی که قبل از کاشت چند ساعت بذر را در آب بخیسانند در سبز شدن سریع گیاه موثر خواهد بود .

پس از کاشت بذر و سبز شدن گیاه وجین کردن و در صورت لزوم سله شکنی باید انجام گیرد .چغندر ، را معمولا در فروردین ماه و اردیبهشت ماه می کارند .

بذر گیری :

بذرگیری از این گیاه ، از بین چغندرهائی که در سال اول از زمین خارج ساخته اند ، تعدادی از آنها را که دارای شکل منظم و حجم متوسط بوده و زخمی نمی باشند ، همچنین فرورفتگی و برجستگی ناموزون ندارند ، جدا کرده و برگ های آنها را قطع می کنند ، به ترتیبی که جوانه وسطی که بایستی بعدا سبز شود صدمه نبیند .

آنگاه آنها را در محلی سرپوشیده و خشک قرار داده با شن خشک و خاکه زغال و خاک اره می پوشانند .

در فروردین ماه و اردیبهشت ماه سال بعد ، این چغندرها را در زمینی که قبلا آماده ساخته اند به فاصله ۸۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند و روی آنها را با خاک پوشانیده آبیاری می کنند .

زمانی که ساقه گل ظاهر شد نوک ساقه را می شکنند تا گل های پائینی ساقه که بهتر تغذیه شده اند باقی بماند .

بذر چغندر ، با توجه به هوای محل کاشت در ماه های تیر و مرداد و شهریور می رسد .پس از رسیدن بذر ساقه ها را قطع نموده و خشک می کنند .

آنگاه آنها را کوبیده ( با زدن به زمین ) تا دانه ها از غلاف خارج شوند و وسیله سَرَند و یا غربال پاک کرده و در سایه خشک می کنند . سپس در ظروف مناسبی نگهداری می نمایند .