از کجا بفهمیم غلظت خون داریم؟

در نوع ثانویه می بایست علت زمینه ای غلظت خون برطرف شود.

افزایش تعداد گلبول های قرمز خون در واحد حجم را غلظت خون می گویند. در واقع هموگلوبین بالاتر از ۱۸ در مردان و بیشتر از ۱۶ در زنان به عنوان غلظت خون تشخیص داده می شود.

بیماری غلظت خون به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود که در بیماری غلظت خون اولیه، تولید گلبول‌های قرمز خون توسط سیستم خون ساز بدن بالاست. در غلظت خون ثانویه، سیستم خون ساز بدن سالم است ولی بیماری‌هایی مانند بیماری‌های مزمن ریوی، کلیوی و قلبی و یا تومورها، کاهش اکسیژن رسانی بافتی، بودن در ارتفاعات، سیگار کشیدن و زندگی در هوای آلوده موجب افزایش غلظت خون می شوند.

افزایش غلظت خون از این جهت خطرناک است که موجب کند شدن حرکت خون در عروق شده و خطر سکته را افزایش می دهد.

برخی از افراد مبتلا به افزایش غلظت خون هیچ گونه علایمی ندارند و در برخی افراد اختلالاتی مانند برافروختگی پوست صورت، قرمزی چشم‌ها، اختلالات هوشیاری، سردرد، خواب آلودگی و گزگز دست و پا مشاهده می شود. خارش پوست به ویژه پس از استحمام، برجسته شدن وریدهای چشم، بزرگی کبد و طحال نیز از علایم شایع این مشکل هستند. اما تشخیص قطعی غلظت خون از طریق آزمایش میسر است.

در شرایطی که غلظت خون به صورت اولیه باشد، درمان از طریق خون گیری و مصرف برخی داروها است. در نوع ثانویه می بایست علت زمینه ای غلظت خون برطرف شود.