راه کوتاه سقوط

● پهنای راه راست
با نگاهی به آموزه های قرآنی می توان این معنا را به دست آورد که راه راست خداوند، راهی بس عریض و پهن است، به گونه ای که همه هستی را شامل می شود و انسان در هر جایی ازهستی …

پهنای راه راست

با نگاهی به آموزه های قرآنی می توان این معنا را به دست آورد که راه راست خداوند، راهی بس عریض و پهن است، به گونه ای که همه هستی را شامل می شود و انسان در هر جایی ازهستی قرار گیرد، در راه راست قرار گرفته است؛ زیرا عرض و پهنای آن همه آسمان ها و زمین را در بر می گیرد.

از این رو می توان گفت که آن چه شگفت تر است بیرون رفتن از چنین راه با پهنای باند هستی است. بنابراین تنها کسانی بیرون از راه راست قرار می گیرند که خودشان خواسته اند بیرون آن باشند و چشم را بر حقیقت بسته و نخواسته اند آن را بپذیرند.

از جمله کسانی که راه را بر خود بسته اند، کافران و مشرکان هستند که با آن که در راه قرار گرفته اند، اما آن را با بینش نادرست و باطل و نگرش غلط خویش محدود کرده و به خود اجازه حرکت نمی دهند. به این معنا که با بینش و نگرش خویش، خود را بسته اند و حرکت را از خود سلب کرده اند.

همان گونه که صراط الهی این گونه وسیع و گسترده است و راه های منتهی به او نیز به شمار نفوس آدمی یا نفس های آدمیان و دمیدن ها و بازدم هایشان می باشد، با این همه پیله بر دور خود بستن و چون سامری شدن، بسیار آسان و ساده است.

علت سقوط صاحبان علم لدنی

بدین ترتیب برخی ها حتی تا مقامات عالی پیش می روند اما به سبب پیروی از هواهای نفسانی، راه را بر هوس می بندند. بسیار دیده شده است کسانی که به مقام بصیرت رسیده و از علم لدنی و مستقیم الهی بهره مند شده اند، و به سبب هواپرستی و گناه، همه آن چه را به دست آورده بودند، از دست داده و سقوط کرده اند.

خداوند در آیات ۳۷ و ۳۸ و نیز ۲۲ و ۲۳ سوره یوسف و ۱۷۵ و ۱۷۶ سوره اعراف، شرک و کفر در کنار گناه و هواپرستی را عامل اصلی سقوط اهل اخلاصی می داند که به سبب احسان الهی به علم لدنی دست یافته بودند. بنابراین همان اندازه که راه راست خداوند، وسیع و پهنای باند آن به گستره هستی است، راه سقوط و هبوط نیز این اندازه کوتاه است؛ زیرا هر گناه کوچک، دانش و توانایی را از آدمی سلب می کند؛ چنان که هر نیکی و عمل خیری، دست های آدمی را همانند روح و روان آدمی بازمی کند و اجازه پرواز به وی می دهد.

رضا شریفی