بدرود پیرموتلفه

مرحوم عسگراولادی از پایه گذاران هیات های موتلفه اسلامی بودند که در سال ۴۲ به وجود آمد

مرحوم عسگراولادی از پایه‌گذاران هیات‌های موتلفه اسلامی بودند که در سال ۴۲ به وجود آمد. از همان ابتدا با نهضت امام خمینی همراه بودند. چون شهید مطهری هم از طرف امام به عنوان نماینده ایشان در هیات‌های موتلفه بودند مرحوم عسگراولادی ارتباط نزدیکی با شهید مطهری داشت. ایشان در کلاس‌های شهید مطهری در هیات‌های موتلفه- که بعد‌ها حاصل آن در قالب کتاب انسان و سرنوشت منتشر شد- شرکت می‌کردند. عسگراولادی، صادق امانی و محمد بخارایی (ضارب حسنعلی منصور) همه در این کلاس‌ها شرکت می‌کردند. شهید مطهری معتقد بود که هر حرکت اجتماعی- سیاسی باید مبتنی بر مبانی فکری باشد و اگر مبانی فکری یک حرکت اجتماعی درست نباشد به انحراف کشیده می‌شود، لذا با جمعیت موتلفه کار فکری می‌کرد.

از ویژگی ‌های مرحوم عسگراولادی می‌توان به تبعیت ایشان از روحانیت اشاره کرد که به عنوان یک اصل اعتقاد داشتند و تاکید می‌کردند که اگر یک حرکت اسلامی متکی به روحانیت نباشد منحرف می‌شود. در سال ۵۶ که از زندان آزاد شد باز هم به همان روش ادامه داد.

مرحوم عسگراولادی از یاران نزدیک امام و مبارزی شجاع بود. از آنجا که برای انقلاب زحمت کشیده بود قدر انقلاب را می‌دانست. در این اواخر نسبت به حرکت‌های افراطی هشدار می‌داد و درصدد آشتی ملی بین گروه ‌ها و احزاب سیاسی بر آمده بود. ایشان از اینکه بعد از حوادث سال ۸۸ بین نیرو‌های انقلاب تفرقه ایجاد شده نگران و ناراحت بودند.

همان‌طور که شاهد بودیم در قضاوت‌هایشان درباره فتنه انصاف را رعایت می‌کردند و به همین جهت مورد نکوهش دوستان نزدیک‌شان قرار گرفتند. حتی ایشان در پاسخ به نقد‌های تند برخی اعضای موتلفه اعلام کرد که اگر بخواهند، از حزب موتلفه خارج خواهد شد.

بینش روشن و حکیمانه و پرهیز از افراط و تفریط عسگراولادی ناشی از علاقه وی به امام و شهید مطهری و پیروی از روحانیت آگاه بود و به واسطه تجربه

طولانی‌شان در نهضت اسلامی نظریات پخته‌یی ارائه می‌کردند.ایشان بر خلاف برخی اصولگرایان، اصلاح‌طلبان را دشمن نمی‌دانستند و همواره برای پیشبرد امور با این گروه سیاسی گفت‌وگو و مباحثه می‌کردند که از آن جمله می‌توان به مناظرات کتبی ایشان با محمد رضا خاتمی، دبیرکل حزب مشارکت اسلامی در دوره اصلاحات و مناظرات کتبی اخیر با چند تن از اصلاح‌طلبان اشاره کرد که با دیدی معتدل و منصفانه به موضوعات مورد اختلاف می‌پرداختند.

همچنین نوع رفتار ایشان در هیات منصفه مطبوعات قابل تقدیر است. در آنجا هم انصاف را رعایت می‌کردند و جانب اعتدال را می‌گرفتند و از تعصب گروهی پرهیز داشتند.

تلاش ایشان برای آشتی ملی بسیار مهم و دلسوزانه بود و شجاعت ایشان را نشان داد که گفت «موسوی و کروبی فتنه‌‌گر نیستند بلکه فتنه‌زده‌اند». این مطلب، مهم و قابل پیگیری است و اگر همان راه دنبال شده بود تا حالا بحران تمام شده بود و آشتی ملی جایگزین تفرقه موجود شده بود. امروز نیاز به چنین افرادی داریم تا راه اعتدال و انصاف را برای پیشبرد امور و تامین مصالح و منافع نظام در پیش بگیرند و آشتی ملی در کشور تحقق یابد. نظام، امروز نیازمند افرادی است که مصالح اسلام و کشور را بر منافع فردی و گروهی ترجیح می‌دهند. خاطره‌یی که بنده از مرحوم عسگراولادی دارم مربوط می‌شود به ماه‌های قبل از پیروزی انقلاب.

زمانی که از پاریس با پدرم شهید مطهری تماس گرفتند و اعلام کردند که امام می‌خواهند به کشور برگردند، پدرم هم خوشحال شد هم نگران. نگران از اینکه چگونه جان امام را حفظ کنند. همان شب شهید مطهری با نیروهای مورد اعتماد انقلاب از جمله مرحوم عسگراولادی تماس گرفتند و آنها را برای جلسه‌یی در صبح زود در منزل ما دعوت کردند و در آن جلسه کمیته استقبال از امام شکل گرفت.

علی مطهری

نماینده تهران